เปิดวิทยุนะ คนดีมามะ มาฟังนิทาน กาลครั้งหนึ่ง แดนซึ่งเล่าขาน ผู้คนผันผ่าน ต้องหันเมียงมอง ใต้ต้นไม้ใหญ่ ชายชราไซร้ หน้าใสยิ้มย่อง ผูกเรื่องเฟื่องฟู ให้หนูเอี่ยมอ่อง ลุกนั่งยองยอง แหงนคอหูฟัง บนฟ้าเมฆขาว มีมือใหญ่ยาว ถือปี๊บถือถัง คอยจ้องตามติด ใครจิตน่าชัง ไม่เรียนตึงตัง ได้ถังขี้เลน รวมหลากมากมูล ขี้เกียจเพิ่มพูน กลายรูปจิ้งเหลน ตัวเงาลายย่น วิ่งวนโจนเผ่น ใครเห็นเบี่ยงเบน กลัวพกตกใจ เป็นเช่นนั้นแท้ จิ้งเหลนย่ำแย่ เศร้าสร้อยหมดใส ด้วยครั้งเป็นมนุษย์ ชอบหยุดเรียนไง หัวหลิมหดไกล ใครใครหวั่นกลัว หากเลือกทางถูก สำนึกดีปลูก คงมิหม่นมัว เด็กเอยรีบเร่ง คร่ำเคร่งเพียรทั่ว กตัญญูคู่ตัว ครอบครัวชื่นชม หอมผกาติดตรึง กลิ่นหวานซ่านซึ้ง จัดสุขงามสม ความดียิ่งกว่า เทวาอวยพรม สร้างตนนิยม หอมทวนเจริญ นิทานเล่าฟัง ผูกเรื่องเล่นหวัง เด็กฝันสรรเสริญ อยู่ที่ถูกทาง โลกกว้างเผชิญ ตามแนวดำเนิน ดำรงวัฒนธรรม
20 กันยายน 2548 15:31 น. - comment id 466065
แวะมาอ่านนิทานค่ะ ดีจริงๆชอบอ่านนิทานค่ะ
20 กันยายน 2548 18:04 น. - comment id 467228
ฟังนิทานแล้วเริ่มง่วงนอนหน่อยๆ แต่ไม่ได้เอาหมอนมา ทำไงดีหนอ ๚ะ๛ size>
20 กันยายน 2548 15:44 น. - comment id 468350
หิ้วเสื่อ ถือหมอน มานอนปุ๊ก ฟังนิทาน ค่ะ
20 กันยายน 2548 11:14 น. - comment id 470754
เข้าใจเขียนครับดีครับดี แก้วประเสริฐ.
20 กันยายน 2548 08:42 น. - comment id 472653
นิทานหลอกเด็กหรือเปล่าคะ หลอกให้ตั้งใจเรียนอ่ะค่ะ ^_^ ...................
20 กันยายน 2548 22:02 น. - comment id 517116
ชอบฟังนิทานเหมือนกันครับ ชอบประเภทเจ้าหญิงเจ้าชายมากกว่าเรื่องสัตว์ครับ