คืนไร้จันทร์

ลมกระซิบ

ค่ำคืนนี้ฉันมองไม่เห็นจันทร์
เมฆาใหญ่นั่นบดบังช่างน่าชังจริง
ไร้แสงจันทร์ฉันไร้แสงมองทุกสิ่ง
ฉันหยุดนิ่งไม่ทำสิ่งที่มุ่งหวัง
คืนไร้จันทร์ฉันนั้นดั่งไร้พลัง
อยู่ในภวังค์แห่งความมืดสลัว
ลมเอื่อยๆทำให้ฉันนั้นหวาดกลัว
ความมืดมัวทำฉันกลัว..จนตัวสั่น
วอนเมฆาอย่าบดบังจันทราฉัน
โปรดหยุดยั้งสิ่งที่ยังทำฉันกลัว
ฉันไม่อยากตกอยู่ในความมืดมัว
ไม่อยากกลัวสิ่งสลัวมืดมัวนั้น				
comments powered by Disqus
  • ผู้หญิงไร้เงา

    19 กันยายน 2548 21:29 น. - comment id 516945

    ยามค่ำคืนยืนดูจันทร์ก็พลันเศร้า
    เพราะเมฆเฝ้าจันทร์ไว้ฉันไม่เห็น
    แม้นแสงดาวก็ไม่จับรับรำเค็ญ
    เหมือนดั่งเป็นภาพฝันที่ฉันกลัว
    
    11.gifคืนนี้ฝนตกหนัก  เลยมองไม่เห็นจันทร์เหมือนกันค่ะ11.gif
  • อัลมิตรา

    19 กันยายน 2548 21:30 น. - comment id 516946

    บางคืนเหงาเศร้าตรมฤทัย
    สุดจะฝืนกล้ำกลืนน้ำตา
    มองทองฟ้าก็ไม่เห็นแม้แต่ดวงจันทร์
    อ้างว้างเหลือเกิน
  • สองตุลา

    20 กันยายน 2548 01:51 น. - comment id 517002

    ฤาไม่เห็นดวงจันทราในครารัก
    เมฆทายทักก็ไม่ชินไม่ยินเสียง
    เพราะความรักบดบังทั้งสำเนียง
    รักบ่ายเบี่ยงสายตาให้พร่าไป

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน