อยากจะรั้งเธอเอาไว้ แต่คงไม่...ไม่มีทาง เมื่อเธออยากไปก็ไม่ขัดขวาง เชิญไปตามทางไปซะไป สะใจพอหรือยัง จะทรมานอีกครั้งก็ทนได้ จะไม่มารักมาห่วงใย ก็ทนได้ตามสบายเธอ ตอนนี้หัวใจมันชินชา ไม่มีค่าหมดความหมาย เธอเห็นฉันเป็นของตาย หมดความหมายไร้ราคา ห่างไกลใช่ห่างเหิน หมางเมินใช่เลิกห่วงใย ไม่มองไม่ใช่ไม่ใส่ใจ ยังแอบห่วงใยทุกเวลา ฉันไม่เข้าใจ สิ่งที่บอกให้ห่วงใยสงสาร บอกเลยนะว่าไม่ต้องการ ความสงสารจากใคร อยู่คนเดียวมาตั้งนาน ไม่อยากรับความสงสารจากใคร ถ้าเธอคิดว่าเธอจริงใจ ...ก็คงรับไว้พิจารณา....
18 กันยายน 2548 16:35 น. - comment id 516535
เบื่อ....เธอก็บอกลา อยากจะมา.....ก็บอกว่าคิดถึงกัน ฉันเป็นแค่....คนรองรับความเหงา... ......ของเธอเท่านั้น... ............และกลับมาหาฉัน.............เมื่อในยามไม่มีใคร....เทานั้นเอง.......
19 กันยายน 2548 21:10 น. - comment id 516937
อยากจะรั้งเธอเอาไว้ ไม่อยากเธอไปจากฉัน แต่ไม่อาจรั้งเธอจากกัน สุดท้ายนั้นฉันจึงได้ระทม กลอนน่ารักดีค่ะ