จะย้อนรอยค่อยเล่าเรื่องเก่าก่อน นิทานวอนสอนใจให้ทุกหญิง กาลครั้งหนึ่งเพิ่งผ่านมาจะอ้างอิง มีเรื่องจริงแทรกซ่อน ... วอนให้จำ แม่สอนลูกปลูกฝังชังผู้ชาย ด้วยเลวร้ายเหลือเกินอย่าเพลินถลำ อัน "ความรัก" อย่าปักใจอย่าใฝ่ทำ เป็นเหตุให้ชอกช้ำจดจำนาน "หมาป่า" ซ่อนซ้อนแทรกไม่แตกต่าง อย่าก้าวย่างห่างไถลไปจากบ้าน ป่าคือโลกโศกเร้นทุกเส้นธาร ภูเขาผ่านย่านดอนหมาซ่อนตน ฟังแม่พร่ำเด็กสาวราวสิบห้า ใจเริ่มท้าอยากเห็นนัก .. รักสักหน ความรักคืออะไร ใจวกวน แสวงค้นหาคำตอบมาปลอบใจ หยิบนิยายคล้ายฝันบันลือโลก เรื่องสุข-โศกซ่อนเร้นเห็นฝันใฝ่ อ่านแล้วเคลิ้มปลื้มฝันรำพันไป เริ่มหลงใหล .. นี่หรือคือความรัก แม่มาเห็นหนังสือสื่อความฝัน คว้ามาฉีกสะบั้นหวั่นใจปัก ทั้งโกรธหวงห่วงใยในลูกนัก "อย่ารู้จักรักได้ไหม ... ลูกคนดี" เด็กสาวโศกราวโลกร้าวคราวแม่ห้าม เอ่ยปากถามน้ำตาไหลคล้ายเจ็บปรี่ แม่ปรามเตือนเหมือนหวั่นพรั่นทวี ลูกอย่าหนีไปพบรักกับชายใด ผู้ชายนั้นน่าชังทั้งโลกหล้า ขอจงอย่าเข้าหาอย่าเข้าใกล้ แม่เคยพบความเจ็บช้ำแสบตำใจ ไม่อยากให้ลูกตรมขื่นขมตาม ณ วันหนึ่งหนูน้อยค่อยค่อยคิด อยากพินิจโลกกว้างอย่างใจถาม จึงหลบหนีแม่ไปไม่ให้ปราม อยากค้นความในใจให้ชัดเจน "หมาป่า" ซ่อนกายไว้ในพุ่มพฤกษ์ น้ำลายไหลตรองตรึกนึกเขม่น เหยื่อสดสดเข้าใกล้ ในบริเวณ หลบกายไว้อย่าให้เห็น ... แล้วเล็งปอง เอานิยายคล้ายประโลมโลกความฝัน กามารมณ์ผูกพันมั่นใจสอง วางล่อลวงหน่วงสาวเข้าครรลอง มุ่งมั่นจ้องตาแววมัน .. หมายล่าชิง สาวหน้าใสวัยร้อนผู้อ่อนโลก เริ่มเรียนรู้สุขโศกสรรพสิ่ง จินตนาการหวานไหวคล้ายพึ่งพิง นี่ "รัก" จริงมาเปิดเผยไม่เคยรู้ หมาป่าเริ่มออกตนค้นหาสาว บอกเรื่องราวรักยิ่งเกินใจกู่ รักนิรันดร์ รักแนบจิต คิดเลี้ยงดู อยากจะอยู่คู่เคียงเพียงครองเธอ สาวน้อยเริ่มเคลิ้มฝันใฝ่ในคำหลอก หมาป่าบอกรักแท้แน่เสมอ ลิ้มรสรักจากหมาป่ามาบำเรอ "หมวกแดง" เธอหลุดสะบั้นพลันขาดรอน สีแดง แห่งพรหมจารี ที่สงวน ถูกกระชากขยี้ถ้วนเป็นท่อนท่อน หัวใจสาวราวถูกหั่นสะบั้นทอน หมาป่าอ้อนจะกลืนกินทั้งกายใจ ถูกขย้ำคำใหญ่แทบไม่เหลือ โชคยังเจือนายพรานผ่านมาใกล้ ปืนเขม็งเล็งเข้าเป้าทันใด หมาป่าถึงกาลบรรลัยในทันที แล้วถนอมกล่อมสาวคราวฝันร้าย ปลอบใจคล้ายล้างคาวคราวป่นปี้ เหลือตราบาปคราบจิตติดราคี พรานป่าพาหลบหนีพ้นพาลภัย เป็นเรื่องราวซ้ำซ้ำความช้ำรัก ปิดกั้นนักขาดเรียนรู้จากผู้ใหญ่ โลกที่กว้างแตกต่างห่างจากใจ หากกั้นไว้ย่อมยุยงให้หลงทาง แม่เคยช้ำกระหน่ำสาวแต่คราวก่อน กลัวลูกอ่อนจะเสียทีจึงปรามบ้าง แทนที่จะระวังสอนสั่งวาง เพื่อรอบรู้ทุกอย่าง ... จะห่างภัย นิทานเก่าเล่าใหม่ให้ตระหนัก สังคมเริ่มผุปรักหักหวาดไหว โลกนี้วุ่นหมุนเวลามาเท่าไร ถึงโลกใหม่สังคมเก่ายังเฝ้ามอง อุทาหรณ์วอนเตือนเหมือนทบทวน ให้ใคร่ครวญถ้วนถี่ที่ขัดข้อง วาดชีวิตจิตใจในครรลอง ควรไตร่ตรองทุกสิ่งสรรพ์ด้วยปัญญา.
แดดเช้า 16 ก.ย. 2548 21:38 น. - ID 81167 
4805
7
0
16 กันยายน 2548 22:07 น. - comment id 516183
เป็นเด็กสาววัยรุ่นกรุ่นไอรัก สิ่งนำชักคือเพื่อนพ้องลองให้รู้ ไม่คาดคิดถึงสิ่งต่างๆทำให้เศร้าอาดูร ต้องหดหู่ในชีวิตเมื่อพลาดผิดไป เด็กวัยรุ่นปัจจุบันกำลังค้นหาความรัก ต้องระวังห้ามไม่เชื่อต้องสอนให้รู้เท่าทัน กับเกมความรัก
17 กันยายน 2548 01:05 น. - comment id 516213
ชื่นชมงานดีมีให้อ่านก่อนนอน
เอาตัวเองลำเค็ญเป็นตัวอย่าง จึงพลาดพลั้งแด่ลูกที่ถูกสอน กลอนบทนี้กล่าวให้เห็นเป็นนิวรณ์ ทบทวนย้อนอีกคราเหมือนฆ่าใคร
มาแนะนำตัวจ้ะ
17 กันยายน 2548 13:37 น. - comment id 516334
แก้วประเสริฐ.
17 กันยายน 2548 14:18 น. - comment id 516352
ว้าว เปรียบเทียบได้เก๋จังเลยค่ะพี่รุ่ง อ่านเพลินมากๆเลยค่ะ แต่ปัจจุบันนี้รู้สึกว่าหนูน้อยหมวกแดงจะลดน้อยลงไปแล้วนะคะ
17 กันยายน 2548 15:40 น. - comment id 516368
อันหมาป่าซ่อนกายไม่ให้เห็น มาลวงเล่นเด็กน้อยรอคอยฝัน หากไม่มีนายพรานนั้นคอยกัน มิมีวันเห็นโลกสวยด้วยน้ำใจ......
17 กันยายน 2548 15:51 น. - comment id 516376
ไม่ทราบว่าคนแต่ง สาวน้อยหมวกอะไร :)
17 กันยายน 2548 16:43 น. - comment id 516395
มาฟังนิทานค่ะ ชื่นชม+ชื่นชอบค่ะ
18 กันยายน 2548 00:33 น. - comment id 516463
อือ เยี่ยมค่ะ
19 กันยายน 2548 20:06 น. - comment id 516882
เมื่อยิ่งห้ามเมื่อยิ่งยุระบุไว้ เพราะหลงใหลอยากรู้เห็นเน้นหนักหนา ยิ่งไม่ให้รับรู้สู่อุรา ยิ่งนำพาอยากค้นหามาพบตนยอดเยี่ยมจริง ๆ เลยค่ะ
22 กันยายน 2548 12:18 น. - comment id 517794
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
