มิได้ผ่านมาเพียงสองวัน บทกวีของฉันพลันหล่นหาย กระแสคลื่นกวีโหมลมพัดไป หรือเพราะเพียงหัวใจเราตรงกัน ตรงกันเพราะฉันเขียนกวี และเพื่อนเพื่อนก็มีเช่นดั่งฉัน เขียนกวีเร่งโรมโถมใส่กัน ลืมนึกถึงใครคนนั้นที่ผ่านมา เป็นกวีคนหนุ่มแห่งลุ่มน้ำ ทุกเช้าค่ำด่ำดื่นชื่นบุปผา หลงไหลในม่านเริงแห่งสุรา บางครั้งลืมเวลาร่ายกวี ไม่เขียนก็มิอาจวาดหวังเพื่อน ตะวันเลื่อนเลือนไปในวิถี เพื่อนเพื่อนชุมนุมกันเริงกวี กวีหนุ่มคนนี้ดื่มสุรา......... ........ผมเองเลยเขียนกวีไม่ทันเพื่อน เขียนวันละบทโพสต์ไม่ทัน(ฮา)
9 กันยายน 2548 10:17 น. - comment id 513327
เจลก็ไม่ทันเหมือนกันค่ะ ต้องยอมรับว่ากวีที่บ้านกลอนขยันกันจริงๆ
9 กันยายน 2548 12:01 น. - comment id 513406
แวะมาสวัสดีคุณ ลุ่มน้ำ ดงรักนะคะ เขียนทุกวันโพสทุกวันสิคะ จะได้ตามอ่านทุกวัน
9 กันยายน 2548 22:06 น. - comment id 513774
กวีแห่งลุ่มน้ำอมฤต มาลิขิตกลอนฝากจากใจฝัน วันละบทจรดไว้ให้อ่านกัน โพสท์ไม่ทันไม่เป็นไรในบ้านกลอน