เมื่อเดือนก่อนสุดเหงาเศร้าหลายวัน เปลี่ยนน้ำลูกปลานั้น..ใจสลาย.. วางแก้วทิ้งจากเพลจวบแดดบ่าย เหมือนน้ำเดือด..ปลาตาย..ลอยฟ่องกัน แสนเสียใจลูกปลา..เจ้ามาเกิด กลับเตลิด..วางทิ้ง..สิ่งแปรผัน เกิดแล้วตาย..ตาย..เกิด..สิ่งสามัญ เพียงบกพร่อง..ฉับพลัน...ชีพนั้นลา.. ....ปลายเดือนเกิดลูกใหม่สามสิบตัว วันนี้เช้าโผล่หัวมาสิบหน้า ประคับประคอง..เกี่ยวดองแต่ลูกปลา แสนระวังหนักหนา..อย่าลาไกล ..วันนี้เช้าลูกปลาเขาค่อยๆเกิดปุ๊ดๆๆมาให้ดูทีละตัว กำลังให้อาหารพวกแม่ๆปลาที่ท้องโต พวกตัวเล็กก็ โผล่มาเป็นที่น่ายินดี... ชีวิตแม้นเล็กหนักหนาก็มีค่าแก่โลกของเขา และเขาย่อมรักชีวิตของเขาทุกตัว
8 กันยายน 2548 19:23 น. - comment id 513088
วันนี้เช้า..ที่บ้านก็โชคดีที่แม่ปลาปุ๊ดๆเจ้าลูกปลาตัวน้อย มาให้ดูต่อหน้าต่อตามาอีกเกือบ 10 ตัว ก็ได้เวลาต้อง ช้อนไปทำเมืองอนุบาลให้ปลาอีก..เจ้าตัวน้อยจิตบริสุทธิ์ เหล่านั้น เกิดมาใหม่ก็พักนอนนิ่งอยู่ก้นแก้วก้นถ้วย ก้นอ่างสักพัก จึงค่อยเวียนว่ายในน้ำ.. วันนี้เจ้าพวกนี้ก็มีบุญได้น้ำฝนสดๆจากฟ้ามาผสมผสาน กับน้ำอ่างพ่อพันธ์ กับ น้ำในอ่างแม่ของมัน และ น้ำฝน บริสุทธิ์จากฟ้า...ข้าพเจ้าก็มีความสุขชื่นชม ในชีวิตน้อยๆอีกนับสิบชีวิตที่เกิดใหม่แต่เช้าวันพฤหัส ที่ ๘ กันยายน พุทธศักราช ๒๕๔๘ นี้อีก หากคนเราได้ใกล้ชิดเห็นธรรมชาติการเกิดการรักชีวิต การต่อสู้เพื่อจะประคองชีวิตของเหล่าสรรพสัตว์ มาตลอด...เราจะรู้คุณค่าของชีวิตทุกชีวิตที่เกิดมา ลืมสังคม ลืมกำหนดกฎเกณฑ์ ลืมๆๆๆ เสียบ้าง เพื่อมองโลกอันควรเป็นไป...โลกแท้ๆที่แม้ไม่มี มนุษย์สักคนเกิดมาบนโลก...สัตว์ที้งหลายก็มี ความสุขสมบูรณ์ตามธรรมชาติของเขาอยู่ดี
8 กันยายน 2548 20:21 น. - comment id 513119
สัตว์เลี้ยง มีค่าเพียงเพื่อนแท้ฤาแก้เหงา เมื่อสบตาพาประจักษ์..เขารักเรา ติดตามเฝ้า คล้ายเข้าใจไม่เปลี่ยนแปลง ยามเขาจากพรากไป..ใจหดหู่ ยามเขาอยู่ เหมือนรู้ใจ ไม่เสแสร้ง ด้วยทีท่าน่ารัก..ใช่นักแสดง อยากให้แผลงกายามาเป็นคน ช่อชงโค........................ รักสัตว์ รักธรรมชาติ รักเยาวชน รักดนตรี รักบทกวี อิ อิ อิ อิ..มาเยี่ยมคุณทิกิค่ะ ช่วยกันจัดชมรม นักรักสัตว์ดีมั้ยคะ...นำเรื่องมาเล่าสนุกเลย บางทีอยู่ในมุมของเรา ลืมความยุ่งเหยิงที่รอ อยู่นอกรั้วนั้น..ก็ดีเหมือนกันนะ สงบสุขและ สบายใจ ในโลกส่วนบุคคลเป็นอิสระแต่ใน ขณะเดียวกัน เมื่อสิ่งใดขาดหายไปจากตรงที่ เคยมี..เราอาจต้องก้าวออกไปแสวงหาใหม่ เพื่อมาชดเชย จริงหรือเปล่าคะ
8 กันยายน 2548 20:47 น. - comment id 513131
คุณ ช่อชงโคคะ เป็นความจริงเห็นนัยน์ตาปลาคู่สอง เหมือนเฝ้ามองตัวเราคนเข้าหา โรยอาหารให้เขาเหล่าลูกปลา แล้วผูกพันนักหนา..ประสาคน เลี้ยงแล้วก็รักห่วงผูกพัน จริงๆนะคะ คุณช่อชงโคเขิญเลยนะคะ เพราะสัตว์เลี้ยงเขาใจบริสุทธิ์ เราเลี้ยงเขาด้วยเมตตา เขาก็มีแต่รักจริงใจตอบเรา สัตว์เลี้ยงเป็นเพื่อนที่ดีของมนุษย์ค่ะ
8 กันยายน 2548 21:38 น. - comment id 513146
เป้นธรรมดาของชีวิต เวียนว่ายตาย-เกิด แล้วตัวเราเมื่อไหร่ก็ไม่รู้
8 กันยายน 2548 21:44 น. - comment id 513150
ตายแล้วเกิด... เกิดแล้วตาย แล้วเมื่อไหร่รอบของเรา นั่นสินะคะ สัจจธรรมเปลี่ยนชีวิตเหมือนเปลี่ยนเสื้อผ้า นี่ก็กำลังยุ่งกับงานนัดพรุ่งนี้สิบโมงโหย.. ขอตอบแค่นี้ก่อนแหละค่ะ
8 กันยายน 2548 23:52 น. - comment id 513220
สุดยอดแท้แลเห็นสิ่งสำคัญ คนอื่นนั้นมองผ่านไม่ขานไข คุณทิกิเข้าใจธรรมนำแผ่ไป ให้คนได้รู้เห็นข้อเท็จจริง ขอชื่นชมด้วยใจจริงแท้ ครับ คนอื่นอาจมอง ข้ามสิ่งเล็กน้อย เช้น ปลา ตายก็ปล่อยมัน ตายไป ไม่คิด แต่คุณทิกิ ยอดแท้ แลเห็นได้ ชัดเจน แต่งออกมาให้ได้ชม
9 กันยายน 2548 01:05 น. - comment id 513234
คุณภูวดินทร์คะ เวลาทำเขาตายเพราะเปลี่ยนน้ำที หรือวางเขาทิ้งตากแดดตายหมดให้สงสาร เห็นใจว่าชีวิตช่างรอดยากเกิดยาก ตายง่ายเสียจริงค่ะ.. ชีวิตพวกเราก็ไม่ผิดกับลูกปลาในอุ้งมือมัจจุราชดอกค่ะ จะไปเมื่อไหร่ก็เมื่อนั้น ยินดีที่คุณแวะมานะคะหายไปหลายเพลาค่ะ ทิกิ
9 กันยายน 2548 11:25 น. - comment id 513378
เป็นธรรมดายังมิหลุดพ้นก็แบบนี้แหละครับ
แก้วประเสริฐ.
9 กันยายน 2548 14:16 น. - comment id 513497
เจ้าลูกปลาร้อนตายเสียดายนัก โอ้..ตระหนักชีวิตคิดแล้วเศร้า ปลามีเกิดมีตายคล้ายคนเรา ดูแลเขาให้ดีย่อมมีชัย..
9 กันยายน 2548 15:40 น. - comment id 513544
พึงระวังมิให้ทำร้ายผู้อื่น....อาจจะโดยเจตนาหรือไม่เจตนาก็ตาม บทกลอนงดงามค่ะ...............
9 กันยายน 2548 21:12 น. - comment id 513733
แวะมาเยี่ยมค่ะคุณทิกิ ขอให้ลูกปลาทุกตัวแข็งแรงดีนะคะ
11 กันยายน 2548 09:53 น. - comment id 514127
หลับตาเถิดนะที่รัก หลับพักในห้วงแห่งฝัน หลับสู่ความสุขนิรันดร์ หลับฝันถึงสิ่งสวยงาม