เถ้าธุลี

7 กันยายน 2548 13:35 น. - comment id 512513

อืม....อ่านะ...


  มาเยี่ยมเจ้า

กอกก

7 กันยายน 2548 13:50 น. - comment id 512532

นึกว่าเป็น รถเมล์...สายหัวใจ เสียอีก  อิ้ อิ้

พี่ปรายชอบบทสุดท้ายของน้องเรนนะ...
มันสื่อความรู้สึกได้เยี่ยม...
แต่ทำไมต้องเป็นดอกหมากด้วยล่ะ อ๋อ..รู้ล่ะ เพราะต้นหมากมันขึ้นยากขึ้นเย็นกว่าต้นมะพร้าวอีกนะ...ใช่ไหม

เปรียบเป็นดอกข้าวก็ไม่ได้เน๊อะ เดี๋ยวถูกเด็กชายคนนั้นฟ้องเรียกค่าลิขสิทธิ์ล่ะ แย่เชียว  

พี่ปรายว่าคุณลุงของเรนต้องมาอ่านงานนี้แน่ๆ เชียว...

ส่งโทรจิตไปสิ เดี๋ยวต้องมาแน่ๆ เล๊ยยย..ยย.ย...

พี่ปรายหายตัวไปธุระที่ธนาคารก่อนนะ...บายจ้ะ คนดี...

สวัสดีค่ะ

ผู้หญิงไร้เงา

7 กันยายน 2548 14:08 น. - comment id 512554

ด้วยยิ่งสูงยิ่งหนาวสาวเจ้าเอ่ย
จึงขอเปรยอยู่ชิดไม่คิดห่าง
ด้วยกลัวเจ้าหนาวเกินเดินร่วมทาง
ไม่คิดร้างห่างเจ้าด้วยเฝ้าปอง

มาเดินเป็นเพื่อน  จะได้ไม่หนาว อิอิ แต่งได้ดีจ๊ะ

แอ็ปเปิ้ล

7 กันยายน 2548 14:11 น. - comment id 512558

โอโห  ... จินตนาการ
เกิดได้ทุกที ทุกสถานการณ์
น่ารักดีจัง

เด็กชายคนนั้นคงดีใจ
ที่รู้ว่าน้องเรน ตั้งใจแต่งตอบ

คิดถึงนะสาวน้อย 

idaho

7 กันยายน 2548 14:14 น. - comment id 512565

เจลใส

7 กันยายน 2548 14:39 น. - comment id 512574

แวะมาขึ้นรถเมล์แทนรถไฟฟ้า บีทีเอสจ้า

ตอนนี้หนูเรนแต่งกลอนได้ดีนะคะ

สลักเสลา

7 กันยายน 2548 16:29 น. - comment id 512600

...รถเมล์สายมวลชนคนล้นหลาม.....
...หากแลตามใครคนนั้นมั่นเสมอ.....
...ได้ประสบพบกันฉันและเธอ.....
...แม้นพบเจอครั้งแรกช่างแปลกจริง.....

รถเมล์...สายมวลชน...........

รดา

7 กันยายน 2548 16:48 น. - comment id 512617

... รถสายอะไรเจ้าเรน..
ไปมั่ง...เผื่อฟลุค..เป็นคันสุดท้าย.. ..

วิจิตรวาทะลักษณ์

7 กันยายน 2548 18:25 น. - comment id 512635

แม้ต้นหมาก  จะสูงกล้า  เกินคว้าถึง
เกินจะดึง  เอาดอกผล  มายลเยี่ยม
หากจะคว้า  ก็มิใช่  เราไม่เจียม
ย่อมจะเยี่ยม  หากคว้าได้  มาใส่มือ

หากไม่ปืน  จะรู้หรือ  ว่าคือหมาก
ไม่ลำบาก  จะรู้ค่า  มันมาหรือ
เมื่อหวังแล้ว  รออยู่ใย  คว้าใส่มือ
โลกจะลือ  กว่าเรากล้า  ขึ้นคว้าดาว

แวะมาอ่านผ่านมาชื่นชมคับ

ผู้เฒ่า....โง่งม

7 กันยายน 2548 20:06 น. - comment id 512643

บทแรก เหยี่ยวน่ะ ไม่ใช้อาการฉกถ้าเป็นโฉบ เฉี่ยว ใช้กรงเล็บขยุ้ม..
หรือ จิก   โดยใช้จงอยปากก็โอเค..แต่ฉกน่าจะเป็นอาการของงู
บทนี้เสียงกลอนยังติดขัดอยู่  ท้ายวรรคสอง ตัวซน..ลงเสียง เอก..เหน็บ
ทำให้เสียงวรรคสามอ่านสะดุด..

บทที่สองพอได้บทที่สาม..เสียงท้ายวรรคสาม..ลงคำว่า ..เด่น..เสียงเอก..
ธรรมดาน่าจะเป็นเสียงสามัญ..จะอ่านได้รื่นไหลกว่า

เขียนกลอน ถ้าเปรียบเทียบกับสัตว์ ก็ต้องระวัง  ใช้คำกับลักษณะอาการให้ถูก
ก็เหมือนกับเขียนเกี่ยวกับรถยนต์จะบอกว่ามันบินไป ก็แปลกอยู่..แล่นไป..ได้
ในทางเปรียบเทียบ บอกว่า..มันแล่นเร็วปานบินได้ .ใช้ได้ แต่สื่อต่อเนื่องให้ชัดเจน

เอาเรื่องเสียงทุกบทก่อนให้เสมอๆกันหน่อย..จะอ่านได้รื่นไหลไพเราะ..
เสียงสะดุด เวลาอ่าน มันก็สะดุด..กลอนก็จะขาดอารมณ์ต่อเนื่อง..
เดี๋ยวขอยืม ไม้เรียว..ดอกข้าวมาก่อน..จะกำนัลให้..
เมื่อคืนสงสัยจะนอนดึกนะ เดี๋ยวก็ไปนั่งหลับเวลาเรียนหรอก..
นี่แหละ อาการกวนกาละแม..ไปหลับโดนครูตี เราจะปรบมือดีใจ

rain..

7 กันยายน 2548 20:26 น. - comment id 512644

พี่เถ้าธุลีคะ .. 
   เรนขอบคุณนะคะ ..


พี่ปรายคะ ..   
      เรนชอบเสียงหัวเราะของพี่ปรายจัง ...  สื่ออารมณ์ดี๊ดี  แบบทำให้เรนอยากอยู่ใกล้ด้วยดิคะ ..
 นั้นดิคะ ..  มัย? ต้องเป็นดอกหมาก ..  อิอิอิ ..
   แบบเรนไม่เคยเห็นดอกหมากด้วยดิคะ ..  ดอกข้าวเรนเก๊าะไม่เคยเห็น .อิอิอิ.
    เรนชอบต้นข้าว ..  และเรนก็ชอบที่จะเป็นต้นข้าว มากกว่า..ดอกหมากนะคะ ..   
 เรนเขียนกลอนอันนี้ขึ้นมาเพียงแค่หัดลองตอบเด็กชายคนนั้นนะคะ 
 เก๊าะเรนไม่มีใคร ..ที่จะมาเป็นเพื่อนเล่นกับเรนนะดิคะ ....
   แบบเค้าเป็นเพื่อน..เรน
และเค้าก็ไม่กลัว..ที่จะเสียภาพที่มาคบกับเรน....เรนแปลกใจด้วยดิคะ ..มัย?เค้าไม่กลัว .. และเรนก็อยากบอกว่า..
  เค้ากับเรน.. มีความเหมือนที่แตกต่างด้วยดิคะ .. อิอิอิ ..
 เก๊าะกาละแมกวน ..งาย ยย.. 
     
       เรนแค่หวัง.. ให้คุณลุงเข้ามาอ่านบทกวีของเรน..
    เรน..  ขอบคุณพี่ปรายนะคะ ..
ตอนนี้เรนยิ้มแก้มป่องด้วยดิคะ..
 


 พี่หญิงฯคะ .. 
       เรนขอบคุณ ..ในกำลังใจที่พี่หญิงฯให้เรนนะคะ ..
 เรนขอเพียงเขียนกลอนได้ครึ่งของพี่หญิงฯ บ้างนะดิคะ ..



พี่แอ็ปเปิ้ลคะ ..
     เรนดีใจ ..ที่พี่แอ็ปเปิ้ลแวะมาทักทายเรน ..
 เด็กชายคนนั้น ..เรนว่า เค้าคงกำลังโมโห ..  เก๊าะแบบว่าเรนทำให้บทกลอนของเค้าเละเป็นวุ้นนะดิคะ .. อิอิอิ 
   เรน ..คิดถึงพี่แอ็ปเปิ้ล และพี่ชายพันดาวนะคะ..  เรนฝากระลึกถึงพี่ชายพันดาวด้วยนะคะ..


พี่ไอสซ์คะ ..
     นู๋เรน..  ขอบคุณนะคะ ..เป็นรัยหรอคะแบบม่ายพูดม่ายจาเรนเกาหัวฟู .. ม่ายรู้ด้วยนา ..อิอิอิ ..
    เรนคิดถึง ..  พี่ไอสซ์นะคะ ..



พี่เจลใสคะ ..
      เรนอยากนั่งรถไฟฟ้า ..จริงๆนะคะ ..เรนว่าต้องสนุกมากๆเลย..
 เรนขอบคุณ ..พี่เจลใสนะคะ .. ที่แวะมาทักทายเรนทุกครั้ง ..
  ขอบคุณในมิตรภาพ .. ที่ให้เรนนะคะ ..



พี่สลักเสลาคะ ..
       พบกันครั้งแรก..
  เค้าดูแตกต่าง ..ไม่เหมือนใคร
  กวนกาละแมแบบเรนงัย..
  จะอย่างไร ..เค้าก็เป็นเพื่อนเรน ..
       รถเมล์สายนั้น..
 ที่เรนฝันอยากจะเห็น..
  รถเมล์สีฟ้าเด่น..
 คนขับทะเล้น ..หน้าเหมือนเด็กชายคนนั้นจัง ..  อิอิอิ ..
        เรนขอบคุณ..มากมายกับความรู้สึกดีๆที่พี่สลักเสลามีให้เรน..นะคะ 
 ที่นี่อบอุ่น และทำให้เรนไม่เหงา ..
    ทุกครั้งที่เรนเศร้า ..  และเหนื่อย..
  เรนก็..  จะหาย..
    

  
 พี่รดาคะ..
     เรนดีใจมากมายที่พี่รดากลับมา..

  ไหล่เรนยังว่าง..
จะตามติดไม่ห่างพี่สาว
  อยากโอบกอดและชี้ให้พี่ดูดาว ..
และ เรนจะเฝ้าไม่ให้ใคร .. มารังแก ..น่า นะ.. (แบบเรนยืดด..ด..อก ..ภูมิใจจัง.. )

        เรนขอบคุณพี่รดา นะคะ ..

       ...

rain..

7 กันยายน 2548 20:30 น. - comment id 512647

โห้ย!! ....
   กี้เรนไม่เห็น คุณลุง ..!!ด้วยดิคะ ..

rain..

7 กันยายน 2548 20:34 น. - comment id 512648

ง้าน นน.. เรนแก้ไขแป๊ปเดี๋ยวนะคะ ..
แบบตอนที่เรนเขียน ..เรนใช้เวลานิดเดียวเอง ..  เก๊าะแบบเรนกะว่า ..เรนจะโพสพร้อมเด็กชายคนนั้นนะดิคะ ....

  เรนจะไม่ยอมแพ้...
เพราะเรนเกลียด! ..และกลัวไม้เรียว ..ด้วยดิคะ..

rain..

7 กันยายน 2548 20:39 น. - comment id 512650

คุณวิจิตรคะ ..
  บทกลอนที่ให้เรน ..เรนชอบด้วยดิคะ..
 สื่อความหมายดีจัง ..

 เรนติดตามอ่านงานของคุณทุกครั้ง..คุณเก่งมากด้วยดิคะ ..
   เรนขอบคุณมากมาย..ที่เข้ามาทักทายเรนนะคะ ..

ละอองน้ำ

7 กันยายน 2548 20:44 น. - comment id 512653

น่ารักเชียว...

ซาตานซ่อนตน

7 กันยายน 2548 21:15 น. - comment id 512662

ผมล่ะเศร้ากับคุณเรน
ที่เป็นเด็กไม่ยอมโตสักกะที...

แก้วประเสริฐ

7 กันยายน 2548 21:23 น. - comment id 512667

  โอโฮ...ไม่ต้องหัดหรอก เก่งอยู่แล้วนี่นา
จะทำหรือไม่เท่านั้นเองแหละ อิอิ

                 แก้วประเสริฐ.

คุณชายเฉิ่ม

7 กันยายน 2548 22:07 น. - comment id 512701

ชายล่ะ เศร๊า..เศร้า.กับพวกไร้มรรยาท ที่ชอบเคาะประตู ทำลายโลกแห่งความฝัน ความสุข ของคนเหลือเกิน...

rain..

7 กันยายน 2548 22:18 น. - comment id 512707

คุณลุงคะ ..
     แบบกี้เรนแก้ไขแล้วนะคะ.. เรนโพสใหม่ความหมายเก๊าะเปลี่ยนไป๋ ..  อิอิอิ ..
   เรนขอบคุณ ..คุณลุงนะคะ ..
 วันนี้เรนไม่มีเรียน..  คุณครูมอบงานให้ไปทำโครงงานกับกลุ่มเพื่อนๆ ..
   คุณครูเอาเรนไปปล่อยป่า .. สนุกมากด้วยดิคะ ..
        คุณลุงพักผ่อนให้มากๆนะคะ ..ดูแลสุขภาพด้วย ..  เรนเป็นห่วง..
     เรนโทรหาวันน้าน น.. คุณลุงคงเหนื่อยแน่ๆเล้ย ..
        เรนแค่อยากให้คุณลุงรู้ ..ว่าเรนเป็นห่วงนะคะ ..
      ..
    ราตรีสวัสดิ์นะคะ ..
 คืนนี้เรนจะกราบพระ.. และอธิษฐาน ขอพระคุ้มครอง..คนที่เรนรัก ..  และรักเรน ..
      ....

rain..

7 กันยายน 2548 22:22 น. - comment id 512708

พี่ละอองน้ำคะ ....
    เรนคิดถึง..นะคะ 
 แบบเรนรออ่านงานของพี่ละอองน้ำ..ด้วยดิคะ..
    เรนอยากเขียนแนวแบบพี่ละอองน้ำด้วยนา..
   แต่พอเริ่มเรนมิกล้าเอามาโพส ..อ่านไปอ่านมา.. วกๆวนงัยม่ายรู้ดิคะ ..
    แต่เรนจะไม่ยอมแพ้..
 เพียงขอ..  เวลา ..ให้เรนนานๆ..

    เรนขอบคุณพี่ละอองน้ำที่เข้ามาทักทายเรนนะคะ ..

rain..

7 กันยายน 2548 22:26 น. - comment id 512711

คุณลุงแก้วฯคะ ..
 
    เรนยังต้องหัดเรียนรู้อีกนาน .. เรนอยากเขียนให้เก่งๆอย่างพี่ๆเค้านะคะ ..
       ..

 เรนขอบคุณ คุณลุงแก้วฯ ..ที่กรุณามาทักทายบ้านกาละแมของเรนนะคะ ..

     มิตรภาพที่คุณลุงแก้วฯให้เรน ..เรนขอบคุณมากมาย..

rain..

7 กันยายน 2548 22:28 น. - comment id 512713

คุณชายคะ ..  เรนขอบคุณนะคะ ..

ผู้เฒ่า....โง่งม

7 กันยายน 2548 22:40 น. - comment id 512720

ตัวซน บทที่3..วรรคที่4..ซ้ำคำว่า..เป็น.
เราเพิ่งอ่านเห็น ตาชักลาย..น่าจะแก้ไขได้นะ
อยู่ประเดี๋ยวเดียว ดึกอีกแล้ว..ชักง่วง..

เอาเป็นว่า แก้อีกครั้งแล้วกัน..เราจะคอยดู ดึกหน่อยไม่เป็นไร...แก้เสร็จแล้ว ไปนอนซะนะ..พรุ่งนี้ค่อยว่ากันใหม่..

rain..

7 กันยายน 2548 23:23 น. - comment id 512726

ดอกหมากสูงยิ่งเหงาไร้เจ้าของ..
       แค่อยากลองเขียนฝันนั้นยากเข็ญ..
        ยิ่งอยู่สูงเจ็บร้าว..เพราะหนาวเย็น
       เพียงอยากเห็นขอบฟ้ามาทักทาย ..

              เรนขอบคุณ..นะคะ ..

 ราตรีสวัสดิ์นะคะ ..  เรนขอให้คุณลุงหลับและฝันดี..       ..

เมจิคเชี่ยน ขี้เกียจลอคอิน

8 กันยายน 2548 00:26 น. - comment id 512736

เขียนได้น่ารักเชียวนะขอรับ




สวัสดียามดึกนะจ๊ะน้องเรน

ชูรส

8 กันยายน 2548 11:34 น. - comment id 512818

รถเมล์วิ่งสุดเส้นทางไม่ห่างหาย
ยังมิวายวกกลับรับโดยสาร
จากไออุ่นเหน็บหนาวแสนยาวนาน
ไม่พบพานกลับมาหาอีกเลย

LuCky

8 กันยายน 2548 12:38 น. - comment id 512872

อืม...มาเยี่ยมเยียน

ตามประสาคนเคยรู้จักครับผม 

หวังว่า คงจะสบายดีนะครับ

เด็กที่ไม่อยากโต..

8 กันยายน 2548 12:52 น. - comment id 512881

ผมล่ะเศร้ากับคุณเรน
ที่เป็นเด็กไม่ยอมโตสักกะที...
 
 ซาตานซ่อนตน 07 ก.ย. 48 - 21:15  
         ..

 
    การเป็นผู้ใหญ่ที่ดี..ในความรู้สึกของเรน..คงมิใช่แค่เพียงภาพภายนอกที่เห็น ..
แต่เรนคิดว่า..นั้นย่อมหมายถึงความรับผิดชอบต่อตนเอง และสังคมที่ตนเองอยู่ด้วย 
 และเรนก็เกลียดคนตัวโต ที่ไม่รู้จักเคารพกฎกติกาและการอยู่ร่วมของคนในสังคม  

   หากเรนโตเรนจะไม่สร้างความเดือดร้อนให้แก่ตนเองและคนรอบข้าง..

และ เรนก็คง..ไม่อยากจะโตเป็นผู้ใหญ่ที่น่ารังเกียจ ..
   
   เรนอยากให้ผู้ใหญ่ที่เห็นแก่ตัวมากๆ ฝึกลด อัตตาตัวเองเสียก่อน..ด้วยดิคะ..

   ขอบคุณมากมายที่แวะมาทักทายเรน ..ก็ถ้าหาก เรนทำให้คุณซาตานไม่ชอบ เรนขอแนะนำ.. คุณไม่ควรเข้ามาอ่านงานของเรน.. 
เพราะเรนก็คงเป็นเรน .. แบบที่เรนเป็น..

       ฮึ!..

เรนเอง..

8 กันยายน 2548 12:59 น. - comment id 512890

พี่เมจิคฯคะ ..  เรนขอบคุณนะคะ ..



พี่ชูรสคะ ..    แบบเรนขอบคุณนะคะ ..ตอนนี้เรนแอบมาโพส.. ตอนเย็นเรนจะกลับมาเขียนกลอนตอบนะคะ ..ก็เพราะเรนอยากฝึกหัดเขียนตอบนะคะ....


พี่กี้คะ ..

       เรนดีใจ..ที่พี่กี้กลับมา ..
  เรนยังระลึกถึงเสมอนะคะ ....
     และเรนก็..รออ่านกลอนของพี่กี้..
  แบบเรนม่ายรู้ว่าเกิดรัยขึ้น ..เก๊าะพี่กี้หายไป....
     ..เรนคิดถึง..พี่กี้ของมู๋เอม ..

พี่มัดหมี่จ้า

8 กันยายน 2548 15:36 น. - comment id 512996

ช่วงนี้เน็ทพี่มัทมีปัญหา เข้ายากเข้าเย็น พอพิมพ์เสร็จโพสต์มันหายไปนอกโลกเลยค่ะ
เมื่อวานก็เข้าไปตอบกลอนน้องเรน วันนี้แวะมาอ่านกลับไม่เห็น นี่มาใหม่อีกที  วันอังคารหน้าจะเข้ามาดูว่าโพสต์ได้หรือเปล่า
คิดถึงเจ้ากาลาแมนะคะ

ขอชมจากใจจริงๆ น้องเรนแต่งกลอนเก่งขึ้นยังไม่พอ การโต้ตอบคอมเมนท์เพื่อน ๆ ก็ทำได้ดีมาก ๆ ค่ะ

สงสารซานตานที่ซ่อนตนนะคะ
หากไม่เป็นตราช้างคงเหน็บหนาวไปถึงหัวจิตหัวใจ  เยี่ยมค่ะพี่มัทรักน้องเรนจังเลยค่ะ อย่ายอมให้ใครมาข่มเหง ในเมื่อเราไม่ได้ทำผิดอะไร  ไม่ได้ยุนะเจ้าค่ะ ไปก่อนจ้า ไปรบกับเน็ทต่อค่ะ

พี่มัดหมี่จ้า

8 กันยายน 2548 15:41 น. - comment id 512999

ช่วงนี้เน็ทพี่มัทมีปัญหา เข้ายากเข้าเย็น พอพิมพ์เสร็จโพสต์มันหายไปนอกโลกเลยค่ะ
เมื่อวานก็เข้าไปตอบกลอนน้องเรน วันนี้แวะมาอ่านกลับไม่เห็น นี่มาใหม่อีกที  วันอังคารหน้าจะเข้ามาดูว่าโพสต์ได้หรือเปล่า
คิดถึงเจ้ากาลาแมนะคะ

ขอชมจากใจจริงๆ น้องเรนแต่งกลอนเก่งขึ้นยังไม่พอ การโต้ตอบคอมเมนท์เพื่อน ๆ ก็ทำได้ดีมาก ๆ ค่ะ

สงสารซานตานที่ซ่อนตนนะคะ
หากไม่เป็นตราช้างคงเหน็บหนาวไปถึงหัวจิตหัวใจ  เยี่ยมค่ะพี่มัทรักน้องเรนจังเลยค่ะ อย่ายอมให้ใครมาข่มเหง ในเมื่อเราไม่ได้ทำผิดอะไร  ไม่ได้ยุนะเจ้าค่ะ ไปก่อนจ้า ไปรบกับเน็ทต่อค่ะ

พี่ดอกแก้ว

8 กันยายน 2548 20:16 น. - comment id 513113

สวัสดีจ้ะเรนน้อย
แอบมาดูบรรยากาศน่ารักบนรถเมล์

rain..

8 กันยายน 2548 20:20 น. - comment id 513117

ม่ายรู้ดิคะ..เก๊าะตอนแรกเรนคิดว่าพี่มัทเกลียดเรนแย้วว..นะดิคะ ..

   เก๊าะพี่มัท..หายไป เรนเป็นห่วง ..
 พักผ่อนบ้างนะคะ..
เรนจะคอยดูแล..
   นอนพักมิใช่คนขี้แพ้..
 ลุกขึ้นแน่เพื่อก้าวเดิน ..
     ขอมือที่อบอุ่น..
 สัญญาไม่วุ่นวาย..โปรดอย่าเมิน..
     รู้มั้ยสิ่งที่เรนเผชิญ..
 โหดร้ายเดียวดาย..คนเดียว ..  อิอิอิ ..

        
      .. เรนรักพี่มัทจัง..

rain..

8 กันยายน 2548 20:26 น. - comment id 513122

..เรนขอโทษพี่ดอกแก้วนะคะ ..  กี้เรนไม่เห็นด้วยดิคะ ..  แบบเรนแย่จัง ..

    เรนขอบคุณนะคะ .. 
 เป็นเพียงจินตนาการ .. ที่เรนเอามาจากเด็กชายดอกข้าวคนนั้นนะคะ ....

      เค้ากับเรนเป็นเพื่อนกัน ..
 เรนก็เล้ยย ..กล้าที่จะเขียน.. เรนรู้เค้าไม่โกรธ.. หากเรนจะทำให้บทกลอนของเค้าเลอะ..ไปบ้าง ..  อิอิอิ ..
           ..

  เรนคิดถึง ..  นะคะ ....

ชัยชนะ

9 กันยายน 2548 07:21 น. - comment id 513252

รถเมล์ถึงป้ายหน้าบ้านแล้วจ๊ะน้องเรน จะนั่งกินลมชม....ต่อไปอีกหรือจ๊ะ

แหม ตอบครั้งเดียว จับรวบมาถึง ๒ กลอน เลยนะจ๊ะ
พี่เพียงแค่เสนอ คราวหน้าอยากจะให้ตอบสวนโดยทันควัน
แบบถามปุ๊บตอบปั๊บไปเลยจ๊ะ

๏ เม็ดทราย ๏

9 กันยายน 2548 15:34 น. - comment id 513540

-`๐ เรนจังของเมย์

                  ..อย่าโกรธเมย์ ถ้าเมย์จะผ่านมาแค่บอกว่า
                                 
                               คิดถึง ..เรน..

ดอกข้าว

9 กันยายน 2548 16:40 น. - comment id 513600

มีอยู่ครั้งหนึ่งเพื่อนผมอ่านหนังสือพิมพ์

แล้วมาเล่าให้ผมกับเพื่อนฟังว่า

ฉลามตะปบ ชายคนหนึ่งที่ฝีข้างจนเป็นแผลเวอะ

ผมก็แค่อมยิ้มกับเรื่องที่เพื่อนเล่า

แต่เพื่อนอีกคนสิ ขำจนขี้แตกขี้แตน.. 

ผมก็ขำเหมือนกัน แต่แอบๆขำ เพราะกลัวโดน ฉลามตะปบ  

ครูใหญ่โรงเรียนเล็ก

9 กันยายน 2548 22:01 น. - comment id 513766

ว้า..อุตส่าห์จินตนาการว่าเราเป็น \"เขาคนนั้น\" อ่านไปอ่านมากลายเป็นเด็กชาย ได้ ไง..

ผู้เฒ่า....โง่งม

9 กันยายน 2548 23:38 น. - comment id 513849

ฟ้าฝน ทำเอาเนตเราล่มไปหลายพัก..เข้ามาดูนะ..กลอนที่แก้ใช้ได้...

เราอ่านดูทุกอย่างแล้ว  ทำได้ดี..แม้เราจะต้องไปทำงานในเร็ววันนี้  ก็อย่ากังวลนะ เรามองเห็นตัวซนอยู่เสมอ  ...

เราเข้ามาแป๊บเดียว เดี๋ยวก็ไปนอนแล้ว อย่านอนดึกนักนะตัวซน....การทำอะไร ทำแล้วมีความสุข ไม่เดือดร้อนผู้อื่น เป็นสิทธิ์ส่วนบุคคล  ไม่แยกแยะเด็กหรือผู้ใหญ่...ในโลกเนต ทุกคนเท่ากัน..ต่างก็เพียงความคิดและความต้องการ  ดี-เลว ถูก-ผิด  ..สังคมตัดสิน

LuCky

11 กันยายน 2548 22:06 น. - comment id 514256

อืม...แค่หายไปเฉยๆนะครับผม
ยังไม่ได้ตายจากไป
ไว้วันไหน...ผมสามารถแต่งกลอนได้เหมือนเดิม เรนจัง จะได้เห็นคนแรกเลยครับผม

ดีใจนะครับ...ที่ยังจำกันได้...

หุหุหุ

rain..

12 กันยายน 2548 01:22 น. - comment id 514311

พี่ชัยคะ .. ..
         ก็บนรถเมล์คันนั้น ..เรนอยากนั่งไปต่อนะดิคะ ..  
      แบบเรนก็มีเหตุผลของเรน ..
  แต่เรนม่ายบอกพี่ชัยร้อก..ก  

    เรนขอบคุณ..คำแนะนำที่ให้เรนนะคะ .. ก็แบบบางทีเรนเข้ามาอ่านช้า.. แต่เรนก็ตอบทันทีนะคะ
 เพียงแต่ว่า เรน ม่ายได้โพสทันทีนะดิคะ ..  อิอิอิ ( คำแก้ตัวของยัยเด็กกาละแม..น่า นะ ..เชื่อหน่อยดิคะ ) 
      เรน .. ขอบคุณพี่ชัยนะคะ ..  ที่แวะมาทักทายเรน ..
  แบบตอนนี้เรนรออ่านกลอนของพี่ชัยด้วยนะคะ ..

          ............................

 เมย์ของเรน..
         คำนั้นของเมย์.. ทำให้เรนมีน้ำตา ..  ม่ายรู้ดิคะ ..  มัย? เรนของเมย์ต้องเป็นแบบนี้ ..
  แค่คำว่า ..  คิดถึง..เรน..
        เมย์รู้ป่าวนา ..  สิ่งนั้นมีค่า ในความรู้สึกของเรน ..  มากมาย ..
 
    เก๊าะ ตอนนี้เรน ..ม่ายมีเพื่อน ..
   
    ทุกคนหายไป .. แบบเค้าไปเที่ยวไม่ชวนเรน อาจเพราะเหตุผลที่เค้ามี ..
เรนเก๊าะแค่น้อยใจเอง ..
   
           เมย์ของเรน .. 
   เรน คิดถึงเมย์ ..  เช่นกันนะคะ ..

   ขอบคุณกับมิตรภาพ และความรู้สึกดีๆที่เมย์ให้..เรน ..

   คืนนี้ เรนอยากให้เมย์มองไปที่บ้านดาวของเรน ..
    เห็นเรนป่าวร่า ..  ดูดิคะ เรนยิ้มและกำลังนั่งเอามือท้าวคาง ฟังพ่อและพี่ชายของเรนเล่านิทาน..
  คืนนี้..  เรนจะฝันถึงเมย์ด้วยนา ..  
    
      ราตรีสวัสดิ์ นะคะ ..เมย์ของเรน ..  คิดถึงที่สุดเล้ย ย..
 
        ........................
    
      
 เด็กชายคนนั้น..
      
    อีกครั้ง ที่เด็กชายคนนั้นทำให้เด็กหญิงคนนี้ .. ร้องไห้ 
 
  ก็สิ่งที่เธอตั้งใจทำ  กลับถูกใครคนนั้น ..หัวเราะเยาะ.. 

    เก๊าะคงเป็นเพียงเรื่องเล่าที่ชวนขำ..ของเพื่อนๆ ..
  จริงดิคะ  เด็กหญิงคนนี้ เธอต้องลืมไปแน่ๆเลยย ..  
      ว่า.. เธอไม่มีเพื่อน..

     คุณเรนขอบคุณ..และขอสัญญาแทนเด็กหญิงคนนี้ ..
  เธอจะไม่ตะปบ...เด็กชายคนนั้น..
    เก๊าะเพราะเธอไม่ใช่ฉลามร้าย ..แบบที่เด็กชายคนนั้นเข้าใจ นะดิคะ ..
 แต่คุณเรนก็รู้นะ ..   หากเธอเลือกได้ ..  เธอคงอยากเลือกที่จะเป็น ฉลาม ..
    ที่เพียงแค่ชื่อ ..  ใครๆต่างก็กลัว ..
             คุณเรนรู้ ..  เธออยากเป็น ..  ฉลามมีฟันคมๆ..ด้วยดิคะ .. 

           ...............
      
 คุณครูใหญ่ฯคะ ..
      นั้นดิคะ ..   แบบเรนก็ไม่เข้าใจ..
  เขียนไปเขียนมา..เป็นเด็กชายคนนั้นได้อย่างไร ..
    เรนขอโทษ ที่ทำให้จินตนาการ..ของคุณครูใหญ่ ไม่เป็นแบบที่คิด ..
  นั้นคงเป็นเพราะ..เรนผิดเอง..นะดิคะ 
          
         ขอบคุณมากมายที่เข้ามาทักทายเรน..



 คุณลุงคะ ..
     
        อย่ากังวลนะ เรามองเห็นตัวซนอยู่เสมอ  ...

        เรนอ่อนแออีกแล้วดิคะ ..
    มัยเรนขี้แยจัง..  เก๊าะคำๆนี้.. ทำให้เรนร้องไห้ ..

 พยายามที่จะเปลี่ยนตัวเอง .. กับทุกครั้งที่ถูกกระทบ  เรนไม่อยากให้พ่อเห็นด้วยดิคะ 
    ..  เรนจะต้องไม่ขี้แย ..
 เรน จำได้กับทุกครั้งที่รู้สึกหวาดกลัว ..  และน้อยใจ..  
  
      คืนนี้ เพียงเรนรู้สึก เหมือนเรนอยู่คนเดียว ..   เรนพบพี่ชายไม่ได้ พี่เค้ามีงานมากมาย.. 
เด็กกาละแมติดแจแบบเรน ..เก๊าะคงทำให้ใครๆรำคาญ ..  
         กี้เรนโทรหาเพื่อน..  และมามี้ ..
   ทุกคนมีงานที่ต้องรับผิดชอบ ..  
      บ้านที่เงียบเหงา  ..   กับรายงานที่เขียนยังไม่เสร็จ .. 
 พรุ่งนี้ที่เรนต้องส่ง..
             ว่างเปล่า ..  

  เรนขอบคุณ ..ความห่วงใยที่คุณลุงให้เรน 
       เรนแค่หวัง .. ขอคุณลุงอย่ารำคาญยัยตัวซนคนนี้นะคะ 
  เก๊าะถ้าหาก ..  คุณลุงเหมือนใครๆ ..
    เรนก็คง..  ไม่มีเพื่อน ..
 และเมื่อถึงตอนนั้น ..  เรนก็คงเป็นอย่างที่มามี้ว่า ..  
    ความกลัว ..  ที่ติดตามเรน ..
 


 พี่กี้คะ ..
      เรนรอพี่กี้ละกัน ..

   เก๊าะสิ่งที่พี่กี้และมู๋เอม ..ให้เรนมีมากมาย ..มากกว่า ความรู้สึกของคนที่เคยรู้จักเนี่ยนา ..

  พี่กี้และมู๋เอม .. เป็นเพื่อนเรน   เก๊าะ ตอนที่เรนสับสน..และไม่เข้าใจ.
   เป็นครั้งแรกที่เรน ..ถูกรังแกจากคนที่เรนไม่รู้จัก ..และไม่รู้ในเหตุผล.. ในครั้งนั้น.

  พี่กี้ให้ความรู้สึกดีๆ ..
        และไม่ทิ้งเรน ..    
 
เรนขอบคุณพี่กี้และมู๋เอม ..  ที่ยังคงให้ความรู้สึกดีๆ ..  กับยัยกาละแมที่ไร้สาระ ..แบบเรน
   
    เรนเพียงอยากได้เห็น ..
  ทุกสิ่ง กลับมา..เหมือนเดิม ..

    คืนนี้ เรนขอให้พี่กี้หลับและฝันดี..นะคะ ..   ..
     ..


     เรนขอบคุณ ..ทุกความรู้สึกที่พี่ๆมีให้เรน..
  เรนราตรีสวัสดิ์ นะคะ ..

      zz z     z  z   
      ..

เด็กชายเหยี่ยวฉก

12 กันยายน 2548 12:54 น. - comment id 514412

ดอกข้าวเริ่มเขียนเรื่องสั้นแล้ว.. 

ท้าแข่งใหม่ 

ซาตานซ่อนตน

13 กันยายน 2548 08:25 น. - comment id 514645

คุณอาจจะเป็นเจ้าหญิงน้อยๆในสายตาของคนทั่วไป  แต่ในความรู้สึกของผม คุณก็คือเด็กหญิงที่เอาแต่ใจ และไม่ค่อยยอมรับอะไรสักเท่าไหร่  ขนาดดูถูกกลอนตัวเอง ห้ามใครต่อใครไม่ให้อ่าน...ชีวิตคุณอาจจะดูเรียบง่ายเพียบพร้อมไปทุกอย่าง เลยทำให้คุณคิดเช่นนั้น...ถ้าคุณกำลังตามหา รุ้งสีที่แปด ก็ขอให้คุณได้พบมัน...

ชลกานต์

13 กันยายน 2548 17:43 น. - comment id 514833

แวะมาเรียนค่ะ ดีเหมือนกัน ได้ความรู้เพิ่มเติมจากกลอนน้องเรน  วันหลังจะมาเรียนอีกนะคะ ขอบคุณค่ะ

กอกก

14 กันยายน 2548 01:13 น. - comment id 514929

สวัสดีค่ะเรนน้อย...ของพี่ปราย

จะนอนอยู่แล้ว แต่คิดถึงน้องเรน จึงมาทักทายสักหน่อย...
เพิ่งเห็นที่น้องเรนถามที่กระทู้ว่าคุณลุงมาร่วม party หรือเปล่า คิดว่าจะไปบอกที่นั่นในวันพรุ่งนี้ เมื่อมาถึงนี่แล้วจึงส่งข่าวเสียเลย...
 
คุณลุงออกทำงานแล้วค่ะ กว่าได้พักยกต้องอีกนานเชียว สรุป..คือ ไม่ได้มาร่วมงานหรอกจ้า..

คุณลุงพูดเสมอว่าคอยที่อยู่ที่ส่งของให้ตัวซนได้ เมื่อไรรู้ ก็คงได้ส่งค่ะ  หากไม่รู้ ก็จะคงเก็บไว้ให้จนกว่าถึงวันรับปริญญาของหนู...

หรือลุงจะตายก่อนก็ไม่รู้...อิ้ อิ้ ( ลุงพูดเองนะพี่ปรายไม่ได้พูด)

อ่านที่น้องเรนตอบคุณลุงแล้วพี่ปรายก็ห่วงน้องเรนค่ะ คงเหงาใช่ไหม...

น้องเรนต้องเข้มแข็งนะ เพราะชีวิตคนในทุกวันนี้ คล้ายเครื่องจักรกันเข้าทุกวันแล้ว ต่างคนต่างต้องดิ้นรน และต่างก็มีเหตุผล เหมือนที่ปัจจุบันผู้หญิงเรายังเรียนกันถึงไหนถึงไหนแล้ว ผิดกับสมัยก่อน จบแค่ปอสี่ ปอปลาย ก็เลิศแล้ว...

เหงาๆ อย่างไรยังมีพี่ปรายเป็นเพื่อน เป็นพี่ เป็น อะไรก็ได้สำหรับน้องเรนอีกหนึ่งคนค่ะ...

สะดวกใจแบบไหนก็หาทางติดต่อมา โทรศัพท์พี่ปรายปิดตลอด 24 ชั่วโมงเชียว...

เหมือนจะบอกไปหลายครั้งแล้วต้องให้เรนตัดสินใจแล้วล่ะ แต่ให้ลุงยืนยันได้ว่าพี่ปรายมีความจริงใจกับทุกๆคนแค่ไหน และโดยเฉพาะตัวซนของคุณลุง เรนน้อยของพี่ปราย ต้องได้สิ่งที่ดีๆ ที่พิเศษ จากพี่ปรายไปอย่างแน่นอน...

โห..โฆษณาตัวเองก็ได้วุ๊ย.. 

เรนน้อยไม่ได้โดดเดี่ยวตามลำพังนะ...
มีคนอีกมากมายที่โดดเดี่ยวกว่าน้องเรน...
เอาความได้เปรียบกว่าคนอื่น มาเป็นอาวุธไว้ต่อสู้ในสังคมปัจจุบันไว้ก่อน ไม่ว่าเรื่องการเรียน หรือใดๆ ก็ตาม...

อย่ารำคาญพี่ปรายนะ ยังไม่แก่ค่ะ ( หัวใจ )

งั้นมาราตรีสวัสดิ์กันดีกว่านะ...
จู จุ๊บ   ทีค่ะ ที่หน้าผาก ก่อนนอน...

ราตรีสวัสดิ์ค่ะ


อ้อ..สิ่งใดไม่ควรค่าแก่การสนใจ ให้ผ่านเลยไปนะ (คุณลุงฝากมา)  บาย...

กอกก

14 กันยายน 2548 01:19 น. - comment id 514930

อิ้ อิ้ พิมพ์ว่าเปิดโทรศพท์ตลอดเวลา กลายเป็นปิด เฉยเลย...
สระเอ ตัวเดียวมีความหมายมากนะ...
รู้ ..ว่าน้องเรนเข้าใจ แต่หาเรื่องโยกโย้ ไม่ยอมจากน้องเรนสักที ...

งั้นไปล่ะ ไปจริงๆ คราวนี้ ...

 บาย...

rain..

14 กันยายน 2548 23:09 น. - comment id 515358

เด็กชายคนนั้น..
          มาดิ! ..เด็กหญิงคนนี้ ม่ายเห็นกลัวเร้ยย .. ขอบอก..  



 พี่ชลกานต์คะ ..
      คุณลุงของเรนท่านเก่งมากๆ ด้วยดิคะ ..   เรนขอบคุณแทนคุณลุงด้วยนะคะ ..



พี่ปรายคะ ..
      แบบเรนขอโทษ..   เก๊าะคอมฯของเรนเป็นรัยไม่รู้ดิคะ ..  แป๊ปๆ ก็หาย..  เรนก็เล้ยม่ายได้เข้ามา..จุ๊บแก้มหอมๆของพี่ปราย ..
 เรนรู้ดิคะว่า พี่ปรายเป็นพี่สาวที่น่ารักที่สุด.. ก็เพราะมีคนมากมายที่..ไม่สนใจยัยเด็กกาละแมแบบเรน
   พี่ปรายก็ยังคงให้ความรู้สึกรัก ..และห่วงใยเรน ..
      พี่ปรายที่เรนเห็นในภาพ ..ไม่ต่างกับที่เรนได้สัมผัส ..   น่ารัก มากด้วยดิคะ และทำให้เรนรู้สึกว่า ระหว่างเราไม่มีช่องว่าง .. ให้กัน
   คงอีกไม่นาน .. ที่เรนขอมี้ไปเที่ยว..  กับพี่ปรายกับคุณลุงนะคะ ..  เก๊าะเรนอยากเห็นทะเลสีใสๆ และท้องฟ้าที่มีนกบิน ..
 
          อิสระ ..  ไร้กรอบกั้น ..
    เป็นสิ่งที่เรน..  อยากเห็นจัง..

    เรนขออนุญาต ..  หอมแก้มพี่ปรายนะคะ ..   และเรนสัญญา เรนจะตั้งใจเรียน .. ฝากบอกคุณลุงของเรนด้วยนะคะ ว่า ..เรนขอให้คุณลุงดูแลตัวเองด้วย ..  
   ว่างๆก็แว้ปมาผึ่งพุง..ที่บ้านเรน .อิอิอิ (เก๊าะคุณลุงชอบผึ่งพุง เรนตัวยุ่งก็เล้ยยสบาย .. อิอิอิ ) ..

        เรนราตรีสวัสดิ์..พี่ปรายคืนนี้นะคะ ..     

           ................................

 คุณอาจจะเป็นเจ้าหญิงน้อยๆในสายตาของคนทั่วไป  แต่ในความรู้สึกของผม คุณก็คือเด็กหญิงที่เอาแต่ใจ และไม่ค่อยยอมรับอะไรสักเท่า

ไหร่  ขนาดดูถูกกลอนตัวเอง ห้ามใครต่อใครไม่ให้อ่าน...ชีวิตคุณอาจจะดูเรียบง่ายเพียบพร้อมไปทุกอย่าง เลยทำให้คุณคิดเช่นนั้น

    ถ้าคุณกำลังตามหา รุ้งสีที่แปด ก็ขอให้คุณได้พบมัน... 
\\
    ซาตานซ่อนตน 13 ก.ย. 48 - 08:25  
      
              ........

คุณซาตานฯคะ..
     เรนว่า ไม่มีทฤษฎีใดๆในโลก ..ที่เปลี่ยนแปลงไม่ได้   กาลิเลโอก็เคยพิสูจน์ ให้เห็นแล้วว่า .. โลกไม่ได้แบน ..
  
   เก๊าะถ้าหากวันนึง ..คุณตื่นขึ้นมา พบรุ้งสีที่แปด ที่เรนค้นพบ..ก็ด้าย ย  เนี่ยนา..  ( ตอนนั้นเรนขอร้อง ห้ามคุณ..โวยวายด้วยดิคะ..)
  
   ทักษะทางวิทยาศาสาตร์เรนว่า..เป็นจุดเริ่มต้นของ..จินตนาการ ที่ถูกตั้งสมมติฐานขึ้นมาก่อน..ตะหากคะ ..

    วิทยาศาสตร์กับจินตนาการ ..เรนว่า..ไม่สามารถแยกออกจากกันได้ด้วยดิคะ ..
    
     และเรนก็คงเป็นแบบที่คุณอยากให้เป็น ..
        เด็กที่เอาแต่ใจ ..!
   เรียบง่าย ..และเพียบพร้อมทุกอย่าง ..
 
    คุณก็คงเป็นเหมือนใครอีกหลายๆคนที่.. มองเรนแบบนั้น..   
    คำถามที่เรนถามตัวเองทุกครั้ง..
 เรนผิดมากมายใช่มั้ย ? ที่เป็นแบบนี้ ..  
  
    เป็นเรนในแบบที่ถูกใครๆจับมาวิเคราะห์.. โดยที่เรนว่าไม่ถูกต้องด้วยดิ..  

     เรนก็แค่อยากให้ ...มองเรนในอีกมุมนึง ..  
  และอาจบางที   คุณก็จะเห็นเรน ในแบบที่คนอื่นเห็น .. เก๊าะเป็นได้ นะคะ ..

   เรนขอบคุณ   ที่คุณทำให้เรนกล้า..ที่จะโต้แย้งด้วยเหตุผล..  

   เก๊าะวิทยาศาสตร์และจินตนาการเป็นเรื่องของเหตุผล..  ที่เรนสามารถพิสูจน์ได้..นะดิคะ ..
                  ...      
   เรนไม่ได้ห้ามให้ใครเข้ามาอ่านงานของเรน..
 เพียงเรนคิดว่า ..
      งานของเรน .. อาจทำให้คุณเกิดความรู้สึกหงุดหงิด ..นะดิคะ ...

         ...

ทะเลใจ

17 กันยายน 2548 12:56 น. - comment id 516326

หมั่นไส้พี่กี้อ่ะ  ...

หึ  ...

คริ คริ  ล้อเล่น  ....


เรนจังเจ้าขา  ....

เรนจังก็คือเรนจัง  ...

เรนจังจะเป็นยังไง  .....

เรนจังก็เป็นแบบนั้น  ...

ยังไงซะ  ...

เอมก็รักเรนจังนะจ๊ะ  ....


และอีกไม่นานตาพี่กี้ก็คงมาป่วนเรื่อย ๆ นะจ๊ะ  ....

รายนั้นหน่ะ  ...

พอโสดแล้วหือ ๆ ๆ ๆ ...

หมั่นไส้  ....

กร๊ากกกกกก  ...

สะกัดดาวรุ่งไว้ก่อนวุ้ย   ...

อิ อิ  ..