::ยังกร่าง::

ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์


1.  ฉาวโฉดกระฉ่อนเชื้อ.......ชุมฉล
     คงกร่างวางพวกพล..........ถ่อยกร้าว
     คอยพาลข่มผู้คน.............เมืองเถื่อน  แท้เฮย
     ยังเบ่งลอยบาทท้าว..........ขู่เค้นคณาสมัย
2.  วงศ์ใดยามเอ่ยย้ำ..............ยินแขยง
     กรรมบ่งส่งบาปแซง..........ซ่านร้อน
     บำรุงเดชสำแดง..............ขุนเข่น  ไทฤา
     เทียวเบ่งกลอยู่ซ้อน..........บ่สิ้นกานกระแส
ฯ
				
comments powered by Disqus
  • ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์

    29 สิงหาคม 2548 00:43 น. - comment id 509424

    ผมอยากพูดอย่างนี้ครับ
    
    ว่าเศษซากศักดินาพวกนั้น
    เคยชินแต่กดคนอื่นเพื่อขี่
    พอเขาไม่ยอมง่ายๆก็ไม่คุ้นและไม่ชิน
    
    จึงใช้แรงเงินและอำนาจเถื่อนกระทำต่อคนอันตนต้องการให้อยู่ใต้อุ้งตีน
    
    
    พูดก็พูดเถอะสังคมประเทศไทย
    เป็นสังคมฉ้อฉล คนไม่น้อยร่ำรวยขึ้นมาจากหมากกลเหลี่ยมโกง สินบนใต้โต๊ะ ส่วยและซองขาว   หลังๆมาก็เป็นเงินบาปและฟอกขาว
    ท้ายสุดเป็นการทำกำไรจากหายนะของประเทศ
    
    
    และต่อไปจะเป็นช่วงแห่งการรุมทึ้งคนยากจนครับ    ในนามของมหึโปรเจ็ค
    
    
    คุณเชื่อไหมครับว่า
    
    วง-วงศ์ ของคนที่นิยมความรุนแรง
    ใช้อำนาจเถื่อนกระทำต่อประชาชน
    กำลังขยายวงและขยายวงศ์ออกไป  ออกไป
  • หนอนดุ๊กดิ๊ก

    29 สิงหาคม 2548 06:57 น. - comment id 509450

    วงศ์ใดวารเถื่อนย้ำ..........ยินแขยง
    ทุรบุตรออกสำแดง............เดชบ้า
    กี่ครั้งกี่บาร์ตะแบง............เบ่งกร่าง
    ดีนะแค่หัวอ้า...................อยากให้แบะเสีย
  • อัลมิตรา

    29 สิงหาคม 2548 07:38 น. - comment id 509451

    วันเวลาที่ความยุติธรรมพิชิตชัยชนะเหนือผู้ฉ้อฉล 
    ยากแค้นลำเค็ญกว่า
    วันที่ผู้ฉ้อฉลมีชัยเหนือผู้ทรงความยุติธรรม
  • แมงกุ๊ดจี่

    29 สิงหาคม 2548 09:47 น. - comment id 509463

    ในบางช่วงเวลา  หรือโอกาส
    หรือชะตากำหนดไว้   หรืออย่างไร?
    ไม่ใคร่จะเข้าใจ...ทำให้คนที่บริสุทธิ์หรือ..
    คนดีพ่ายแพ้...
  • บินเดี่ยวหมื่นลี้

    29 สิงหาคม 2548 11:02 น. - comment id 509481

    แก้ไม่ได้หรอกครับ..มันฝังอยู่ในจิตใจไปซะแล้วครับ...หากเป็นสันดอนก็ขุดกันได้อยู่แต่นี่ไม่ใช่อะ..
    
    ***แวะมาอ่านผ่านมาทักทายครับผม
    31.gif
  • ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์

    29 สิงหาคม 2548 11:31 น. - comment id 509498

    ยิ้มกับคุณหนอนดุ๊กดิ๊กครับ
    
    -------------------
    
    ผู้ฉ้อฉลใช้เวลาทุกเสี้ยววินาทีคิดคด
    เมื่อกรรมปรากฏแล้วผู้ทรงคุณธรรมจึงได้เห็น
    
    การไล่ตามนี้นั้นจึงยากจักทัน
    
    ขอบคุณครับคุณอัลมิตรา
    
    --------------
    
    หลายครั้งผมก็มีคำถามที่ไม่มีคำตอบ
    กับหลายคนก็ไม่ต้องการตอบ ครับคุณแมงกุ๊ดจี่  ..ดีใจที่ได้ทักทายคุณครับ
    
    -------------
    
    ผมก็คิดอย่างนั้นครับคุณบินเดี่ยวหมื่นลี้
    
    ผมอยากใช้คำนี้
    
    ..พันธุกรรมถ่อย..
    
    อาจหนักไปก็ได้
  • ผ่านมาแล้วจะผ่านไป

    29 สิงหาคม 2548 16:56 น. - comment id 509577

    ชอบโคลงของคุณและความคิดเห็นมาก 
    เพราะเป็นปรัศนีย์ที่ติดอยู่ในหัวใจ
    แต่ตอนนี้เข้าใจแล้วว่า เป็นพันธ์ถ่อย
    มันก็ต้องถ่อยของมันไปเรื่อย ๆ ไม่จบไม่สิ้นหรอก......
  • ก่อพงษ์

    29 สิงหาคม 2548 18:59 น. - comment id 509609

    ขอบคุณครับคุณผู้ผ่านมา
  • ชัยชนะ

    30 สิงหาคม 2548 05:16 น. - comment id 509687

    แนวทางสะท้อนปัญหาสังคม
    
    เขียนได้เข้มข้นทุกข์ครั้งครับ
    
    36.gif36.gif36.gif
  • ก่อพงษ์

    30 สิงหาคม 2548 09:12 น. - comment id 509727

    สวัสดีครับคุณชัยชนะ
  • เรนโมเมจัง..

    30 สิงหาคม 2548 19:16 น. - comment id 509995

    คือเรนไม่เข้าใจ ..กับคำว่า พันธุกรรมถ่อย   ความหมายคืออย่างไรหรอคะ?..
          .. กรุณาอธิบายเรน ..
     ก็เรนอยากรู้จริงๆ  เพราะสิ่งที่เรนเห็น..  เด็กๆถูกหล่อหลอมอยู่ในกระแสโลกที่รุนแรง..
    ความก้าวร้าวและ..การทำร้ายกัน  ไม่ว่าจะเป็นทางร่างกาย หรือด้วยคำพูดที่รุนแรง..  ก็ล้วนมาจากสื่อ ทีวี บทความ.. และภาพที่เห็น
      ซึมซับ..จนเจนตา..
    
        การวิพากษ์วิจารณ์.. ที่ขาดความเหมาะสม.. ขาดหลักการวิเคราะห์ที่ดี..
    
        เรนอาจมองต่างจากคุณ..   ก็เพราะเรนคิดว่า ..หากสังคมไทยยังคงคอยจ้องที่จะจับผิด ..กล่าวโทษคนอื่นมากกว่าการวิเคราะห์ที่ยุติธรรม ..
    ยึดติดกับ.. ความเชื่อเก่าๆ ที่มองว่านักธุรกิจ..ย่อมต้องคิดแต่ผลกำไร ..
        จะไม่มีบ้างเลยหรอคะ ที่คนเหล่านั้น จะเข้ามาเล่นการเมืองด้วยความมุ่งมั่นและเสียสละที่จะแก้ไข.. ความไม่ดีในสังคม..
    เขาเข้ามาทั้งๆที่รู้ว่า จะต้องถูกด่าทอ วิพากษ์วิจารณ์..  เกียรติภูมิที่สะสมมาต้องถูกย่ำยี..  อย่างเจ็บปวด.
        เรนไม่อยากให้มองเพียงด้านเดียวนะดิคะ .. 
     ให้โอกาสสำหรับคนที่ตั้งใจ ..  และมีความกล้าที่จะทำ ..
      เพราะในสถานะการณ์ที่รุนแรงแบบนี้ ..  เรนคิดว่าทุกคนควรจะระดมความคิดช่วยกัน..มากกว่าการโยนปัญหาให้ใครคนใดคนนึงตัดสิน
    
    ใจแทน..   บางทีสิ่งที่เราทำ ..เราอาจคิดว่าดีที่สุด..สำหรับสถานะการณ์แบบนั้น  ก็เมื่อทำไปแล้ว.. เราพบข้อผิดพลาด..
       เราก็สามารถเริ่มต้นใหม่ได้..  โดยนำข้อผิดพลาดอันนั้นมาปรับปรุงและแก้ไข .. มิดีกว่าหรอคะ ? ..
    
        ภาพที่เรนเห็นชินตา ..  ในสิ่งที่ผู้ใหญ่ทำ.. คือความรู้สึกที่เด็กไม่ปลอดภัย.. 
    การทะเลาะกัน  ชิงดีชิงเด่น ..  ไม่มีข้อเสนอแนะที่ดี มากมายด้วยถ้อยคำกระแทกกระทั้น .. และความรุนแรง..
       
        ..โลกในสายตาของเรนเป็นสีเทา  ..สับสนและวุ่นวาย..
    
        ..เรนอยากได้ฟังการโต้แย้งที่มีเหตุผล..  
     มากกว่าคำนั้น.. ที่ในความรู้สึกของเรน.. เรนมองว่า เป็นคำ.. ที่ไม่สร้างความรู้สึกดี ให้กับผู้ที่ถูกกล่าวถึง .. นะดิคะ ..
         เรนอยากให้ทุกคนลองคิดว่า หากเราเป็นเขา ..  เรา จะรู้สึกอย่างไร ..
      และเรน..ต้องขอโทษกับข้อความที่เป็นความรู้สึกของเรน ก็เรนเพียงอยากให้คุณได้รับรู้ ความรู้สึก..  ว่าเรน คิดอย่างไร .. 
          อาจเป็นความต่าง..ในแนวคิด..
       สิ่งที่เรนอยากได้จากผู้ใหญ่ .. คือการวิจารณ์ที่มีเหตุผล..  และเรนจะใช้มันนำมาเป็นประสบการณ์.. ที่จะเรียนรู้ ..เพื่อที่จะก้าวไปอย่างถูก
    
    ต้องในการแก้ไขปัญหาเพราะในอนาคตเรน..  ก็ต้องร่วมรับผิดชอบต่อสังคมเช่นเดียวกันกับผู้ใหญ่..นะดิคะ ..
        
            เรน.. ขอบคุณคุณก่อพงษ์นะคะ .. แบบอันนี้เป็นเพียงบทความที่เรนฝึกหัดเขียนความขัดแย้ง.. เท่านั้นเองคะ..
  • tiki

    30 สิงหาคม 2548 21:08 น. - comment id 510018

    แวะมาอ่านก่อนนะคะ29.gif
  • ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์

    30 สิงหาคม 2548 21:14 น. - comment id 510022

    ขอบคุณครับคุณเรนที่ให้เกียรติผมมากมาย
    
    ผมนับถือหัวใจของคุณเรนนะครับ
    
    ยิ่งใหญ่มาก
    
    
    ส่วนหัวใจของผม
    เป็นหัวใจดวงคับแคบ
    
    
    ผมเห็นแต่ความอยุติธรรม
    ผมเห็นแต่ความปลิ้นปล้อนฉ้อฉล
    ผมเห็นแต่การยึดกุม ควบคุม โดยการใช้อำนาจเงินและสายโซ่ของอำนาจทางการเมือง
    
    
    ความเสมอภาคในโอกาสมีแต่ในทฤษฎี
    
    คนส่วนน้อยเท่านั้นที่เข้าถึงการใช้ทรัพยกรอันเป็นของส่วนรวม
    
    คนหยิบมือเท่านั้นที่เป็นผู้ผูกขาดการควบคุมจัดการ  โดยไม่ต้องฟังเสียงของคนส่วนใหญ่ 
    ที่เป็นเจ้าของทรัพยากรนั้นด้วย
    
    ฯลฯ
    
    
    ถ้าผมพูดไปคงเคืองหัวใจของคุณเรนเปล่าๆ
    
    
    คนชื่นชม หลงไหลได้ปลื้มท่านผู้ทรงเกียรติเหล่านั้นคงเหมือนเม็ดทรายที่ชายหาด  คือมีมากเหลือเกิน
    
    
    คนเหล่านั้นกี่คนกันที่กล้าพูดถึงด้านอ่อนด้อยของท่านผู้ทรงเกียรติเพื่อการปรับปรุงแก้ไข
    
    เขาไม่พูดเพราะเขารู้ว่าท่านผู้ทรงเกียรติไม่อยากฟัง
    
    หรือไม่เขาก็อยู่ในอาณัติของผู้ทรงเกียรติที่เขาจะเอ่ยถ้อยใดๆให้ระเคืองย่อมไม่ได้
    
    
    โลกมีอย่างน้อย 2 ด้าน
    
    คนก็มีอย่างน้อย  2 ด้าน
    
    อันนั้นผมก็เห็น
    
    
    แต่ความเสมอภาคมันไม่ได้มีอยู่จริงๆ
    เสียงของประชาชนก็ไม่ได้มีความหมายจริงๆ
    
    
    ให้ผมเป็นหัวใจดวงคับแคบต่อไปเถิด
    
    
    คุณเรนเลิกสนใจและเสียเวลากับผมก็ได้ครับ
  • ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์

    30 สิงหาคม 2548 21:21 น. - comment id 510027

    สวัสดีครับคุณtiki
    ไม่ได้ทักทายกันนานเลย
    ขอบคุณครับผม
  • เรนเองคะ..

    30 สิงหาคม 2548 21:40 น. - comment id 510037

    เรนไม่ได้ว่าคุณ..ใจคับแคบนะคะ อันนั้นคุณกำลังเข้าใจเรนผิดมากมาย..
    
     เพราะ.. สิ่งที่เรนเห็น..คุณเป็นพ่อที่เรนชื่นชม เหมือนกับใครคนนั้น.. ที่เรนศรัทธา..
    
           คุณ..เข้าใจเรนผิด..
  • ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์

    31 สิงหาคม 2548 09:24 น. - comment id 510144

    ไม่ดอกครับ
    
    ผมไม่ได้รู้สึกว่าคุณเรนว่าผม
    
    มันคือความคิดเห็นไงครับ
    
    ผมไม่ได้ตอบโต้คุณเรนรายข้อ
    
    แต่ผมพูดถึงความคิดของผมต่อสังคมและโลก
    
    ถ้าเราต่างมีความปรารถนาดีต่อสังคมและโลกเหมือนกัน
    
    เราก็คงไม่ใช่ศัตรูกัน
    
    
    ผมขอบคุณคุณเรนครับ
    
    ที่เข้ามาพูดคุยด้วย
    
    พูดตรงๆ  ผมแคร์ความรู้สึกของคุณไม่น้อยเลย
  • ครูใหญ่โรงเรียนเล็ก

    6 กันยายน 2548 22:23 น. - comment id 512326

    เจ้าของประเทศมีเพียงไม่กี่คนหรอกนะ  ส่วนใหญ่ที่เหลือ  เป็นเพียงผู้อาศัย....
    อืมมม...ที่คุณเรนเขียนก็น่าคิด  น่าฟัง
    ..................................แต่ ขอให้ทุกคนทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุดละกัน เนาะ  57.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน