คือความคิดถึงอันแสนหวาน คือวันวานอันน่าค้นหา คือรอยจูบที่ประทับบนดวงตา คือความล้ำค่าอันน่าจดจำ คือเขาคนดีที่ฉันคิดถึง คือความตราตรึงที่คอยไต่ถาม คือถ้อยคำแสนซึ้งทุกถ้อยคำ คือหยดน้ำอันน่าประทับใจ ยามใดที่ฉันคิดถึงเธอผู้นั้น ยามนั้นฉันมีแต่รอยยิ้มอันสดใส ยามใดเล่าที่เฝ้ามองเธอด้วยลมหายใจ ยามนั้น ฉันยิ่งสดใสเกินใดจะปาน แค่ขอให้ได้คิดถึง แค่ขอสักนิดนึงก็นอนฝันหวาน แค่ขอสักวันละครั้งก็เหมือนเกิดมานาน แค่ขอให้เหตุการณ์นั้นคงอยู่กับฉันตลอดไป เพ้อเจ้อ อีกแล้วนะ ยายตัวดี เพ้อเจ้ออย่างนี้อยู่ได้ เพ้อเจ้อตลอด เมื่อกอดตัวเองอย่างเดียวดาย เพ้อเจ้ออยู่ได้ เมื่อไม่เห็นใครสักคน มันคือความสุขอันแสนเศร้า มันคือความเหงา ปนกับความสับสน แต่มันก็คือความซึ้ง ที่ได้คิดถึงคนหนึ่งคน มันจึงเป็นความเอ่อล้น บนหัวใจเหงาๆ ของเรา...ผู้เดียว
23 สิงหาคม 2548 14:14 น. - comment id 507586
บางครั้งที่ดวงฤทัยได้สับสน หมุนเวียนวนกับความคิดว่าผิดไหม เพราะรักเธอหมดทุกห้องของหัวใจ ทำอย่างไรก็สลัดตัดไม่ลง..*** รักใครก็ได้ที่อยากรัก... หากรักนั้นไม่ได้อยู่บนเส้นทางสายมรณะ...(อิ้ อิ้ แวะมาโปรโมทหนังสักหน่อย) มาทักทายกันยามบ่ายจ้า... สวัสดีค่ะ
23 สิงหาคม 2548 16:35 น. - comment id 507671
ขอเพียงแค่คิดถึงก็ซึ้งแล้ว ยังแน่แน่วยิ้มให้ไม่แปรผัน เป็นเวลาความสุขแต่ละวัน คือช่วงที่ใจฉันคิดถึงเธอ มาเยี่ยมค่ะ
23 สิงหาคม 2548 16:50 น. - comment id 507683
คนที่คุณคิดถึง น่าอิจฉามาก
23 สิงหาคม 2548 18:40 น. - comment id 507744
แวะมาอ่านความคิดถึงของบางคนที่หวานมากด้วยสิ อิอิ น่ารักมากเลยค่ะ
23 สิงหาคม 2548 20:55 น. - comment id 507831
มันคือความสุขอันแสนเศร้า มันคือความเหงาอันมิห่าง มันคือความเปล่าดายใจอ้างว้าง มันคือระยะทางสร้างเดียวดาย เป็นกำลังใจให้นะค่ะ
24 สิงหาคม 2548 07:07 น. - comment id 507909
กำลังอารมณ์นี้เช่นกันนะ........
24 สิงหาคม 2548 20:12 น. - comment id 508160
ไม่เรียกว่าเพ้อเจ้อหรอกนะ ก็คนมันเหงา เป็นกันได้ทุกคนแหละจ้า