ในความเงียบ หัวใจเย็นเฉียบก็บ่นบ้า ความรักที่ค่อยก่ออย่างช้าช้า ก็ใหญ่โตเกินกว่าจะนึกฝัน กี่คืนต่อกี่คืน หลับแล้วลืมตาตื่นต่อกี่วัน ขวัญเอยรอคำตอบมาปลอบขวัญ อย่าให้ไหวให้หวั่นให้เคว้งคว้าง ความคิดถึงที่ล่องลอย ทีละนิดทีละหน่อยอย่างเบาบาง แผ่กระจายคลุมครอบทั่วฟ้ากว้าง ไถ่ถามทางสู่เธอที่คิดถึง ในค่ำคืนที่ฝนปรอย ไอละอองแทนร่องรอยความคะนึง ชื้นบนหญ้าแทนวาจาที่ลึกซึ้ง ก็แทนได้ไม่ถึงครึ่งแห่งเนื้อนัย
19 สิงหาคม 2548 09:18 น. - comment id 505779
แวะมาทักทาย อ้อนน้อยๆคะ
19 สิงหาคม 2548 15:21 น. - comment id 505929
งวดนี้ไม่ขำ แต่ (จะเกิดโอษฐภัยรึไม่หนอ)
19 สิงหาคม 2548 21:24 น. - comment id 506055
หวัดดีครับคุณไรไก่ ที่แวะมาทักพร้อมกับ อ้อนน้อยๆ ส่วนคุณละอง&ละมั่ง ..เฮ้อ..เขียนยังไงก็ไม่ได้คำชมซะที ..ท่าคงต้องวางมือหยุดเขียนซะละมั้งเนี่ยเรา..เฮ้อ เรทติ้งก็ช่างเงียบเชียบเหลือเกิน..