ไม่ได้เหงา แต่ร้าวใจ ไม่ได้เศร้า แต่ ใจขาดสิ้น ไม่ได้คิดแต่ น้ำตา มันไหลริน .......วันนี้กับวันวาน ........ คุณยัง มีฉันอยู่ไหม ......... ฉันแยก แยะ ไม่ได้ ........ ว่า สิ่งที่คุณเขียนบอก ใครคนนั้น .......ว่าคิดถึง ...... แต่ กับฉัน คุณไม่บอก สักคำ............... แต่....การกระทำ ที่คุณ มีต่อฉัน คุณสม่ำเสมอ .......ทุกวัน เวลา เดิม เหมือนเดิม ทุกวัน แล้วแบบนี้ ฉันจะ ทำอย่างไร ดี ร้าวรอน กับคำบอก คนอื่น ว่าคิดถึง........
7 สิงหาคม 2548 10:31 น. - comment id 500651
อืม..
7 สิงหาคม 2548 11:03 น. - comment id 500655
หากเป็นเรน .. เรนต้องร้องไห้แน่ๆเลยคะ.... เรนเกลียดคนแบบนั้นจัง.... .. ตอนนี้ .. เรนก็ใช้คำนั้น.. ด้วยดิคะ .. คิดถึง..พี่ดาหลา.. แต่ ..กับคนนั้น.. เรนไม่กล้าบอก..นะดิคะ..
7 สิงหาคม 2548 12:23 น. - comment id 500686
ผมได้อ่านที่คุณดาหลา..&ปะการัง เขียน บทที่ว่า รักฉันแต่เอ่ยคำว่าคิดถึงคนอื่น ผมว่าเขียนได้ดีครับ แม้ถ้อยคำจะไม่ร้อยสัมผัส แต่มันสัมผัสใจ จนผมเองก็พูดไม่ออก ขอบคุณครับผม ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์ ตอบคุณก่อพงษ์ คะ ..... รู้ ทั้งรู้ ข้อความทั้งหมด ไร้ ซึ่ง สัมผัส เหตุเพระ มัน ทำให้อึ้ง จน สุด บรรยาย เห็นแล้ว น้ำตาไหลริน ........ เหมือน สิ้นใจ........ ขอบคุณค่ะ สำหรับ คำชม ดาหลา & ปะการัง ไม่log 07 ส.ค. 48 - 1
7 สิงหาคม 2548 12:39 น. - comment id 500695
เรายังคิดถึงใครได้ตั้งหลายคนนี่คะ
7 สิงหาคม 2548 12:55 น. - comment id 500702
น้องนิ่มจ๋า... เข้าใจความรู้สึกนั้นได้ดี... แต่หากเป็นพี่ปราย พี่จะไม่คิดมาก... จะทำเวลาระหว่างสองเรา ให้ดีที่สุด ให้มีความสุขที่สุด... แล้วเขาก็จะลืมความคิดถึงคนอื่นนั้นไปเองนั่นแหละ... เพระ เราคือความสุข ไงละ... เป็นกำลังใจให้นะ... สวัสดีค่ะ
7 สิงหาคม 2548 14:38 น. - comment id 500710
เวลาเขาเขียนมา เราก็เขียนไปว่า ก็กำลังคิดถึงคนอื่นเหมือนคุณเหมือนกัน คนเราควรจะรู้ตัว ที่ว่าใจกำลังประสานกับกายหรือไม่ มิฉะนั้นก็ยากจะรั้งใจคน มาอ่านค่ะ
7 สิงหาคม 2548 16:21 น. - comment id 500747
ผมก็เป็นเอามากๆครับ
8 สิงหาคม 2548 08:42 น. - comment id 500938
หุหุ..เป็นไรไปอีกหละ...