๑.๑๑ นาฬิกา บ้าน ๒๗ น้อยใจ กลอนไร้ฉันทลักษณ์ เพียงจรดนิ้วบนแป้นพิมพ์ตามความรู้สึกของผู้ประพันธ์ หากคำที่เอ่ยสัญญา ไม่อาจหาค่าความหมาย จบรักเถิดหนาอย่าวุ่นวาย มันคงสายเกินกว่าท้าแรงทน เข้าใจตัวเธอดี หยุดเซ้าซี้ตีเหตุผล เหนื่อยมากแล้วใจหนอใจคน จะดิ้นรนฉุดรั้งไว้ทำไม ก่อนเธอเดินเข้ามา ต้องเหว่ว้ามาแค่ไหน รู้ซึ้งดีแต่ไม่เห็นตาย เธอจากไปก็คงคล้ายคล้ายกัน เรื่องเราเริ่มด้วยดี จบวันนี้ดีกว่านั้น ใช่โกรธเคืองเรื่องความสัมพันธ์ ผ่านมานั้นก็สุขไม่ทุกข์ใจ แต่เธอมีภาระ ต้องสางสะงานให้ได้ มากมายล้นมือจนลืมไป ว่ามีใครรอให้ดูแลกัน ที่เธอทำห่างเหิน ไม่คิดเกินไปกว่านั้น เข้าใจ...บอกแค่นี้แล้วกัน ไม่ยืนยันจะมั่นในรักเธอ ถ้าพบคนที่ถูกใจ พร้อมไปยินดีเสมอ ไม่โกรธไม่โทษหรอกหนาเธอ จะไม่เผลอร้องไห้เมื่อไกล...เรา .............................................. หยดน้ำตาไหลมาอาบสองแก้ม เรื่องชัดแจ่มห้วงคำนึงซึ้งความหมาย ร้องเงียบเงียบบอกตัวเองไม่ถึงตาย ยังไม่สายเริ่มก้าวใหม่ด้วยใจตัว
ยังเยาว์ 5 ส.ค. 2548 06:48 น. - ID 79389 
2070
12
0
5 สิงหาคม 2548 12:41 น. - comment id 499792
อย่าน้อยใจไปเลยครับ เอานี่ไปอ่านและศึกษาไว้นะครับ http://thaiarc.tu.ac.th/poetry/index.html ผมเองก็ไม่มีอาจารย์ แต่ได้อาศัยเก็บเล็กผสมน้อย จากเพื่อนๆบ้าง คนรักผมบ้าง จากเวปฯที่ได้มาบ้าง จากการค้นคว้าบ้าง ที่หลักใหญ่คือ อ่าานหนังสือชีวประวัติบรมครูสุนทรภู่ กับ นายนรินทร์ หุ้มแพร เป็นหลักใหญ่ครับ เมื่อก่อนผมก็อย่างคุณนี่แหละ พึ่งจะมาลืมตา กับเขาได้แต่ยังต่ำต้อยอยู่ดีครับ ผมให้กำลังใจคุณเสมอครับ
แก้วประเสริฐ.
5 สิงหาคม 2548 09:03 น. - comment id 500082
น้อยใจใครคนหนึ่งซึ่งสุดรัก คนที่พักผิงหัวใจยามเศร้าหมอง มาเดินจากไปไกลไม่หันมามอง รักร้างหม่นหมองน้ำตานองท่วมใจ ปลอบใจคะ รักร้างห่างไกลเกมือนกัน
5 สิงหาคม 2548 09:20 น. - comment id 500091
กลอนเศร้าจังเลย อยากร้องไห้ แง้ ๆๆไม่รู้จะพูดยังไง โอ๋ ๆๆๆๆ อย่าน้อยใจนะ
5 สิงหาคม 2548 10:02 น. - comment id 500117
ไม่เห็นตาย.. แต่เสียงคล้ายจะหมดแรง น้ำตารื้นสะอื้นแรง เสียงตัดใจไยค่อยจัง มาอ่านงานน้อยใจ..สวัสดีค่ะน้องยังเยาว์
5 สิงหาคม 2548 10:40 น. - comment id 500153
หยาดน้ำตาไหลอาบทาบสองแก้ม เรื่องที่แจ่มในใจไร้ความหมาย ถึงคราวร้องร้องไห้ไม่ถึงตาย ร้องแล้วหายร้องไปเถิด...แล้วเปิดใจ..
5 สิงหาคม 2548 11:57 น. - comment id 500209
น้อยใจในเรื่องของรัก เขาไม่เห็นค่าราคาหมาย ปล่อยให้ต้องคอยเดี๋ยวดาย ด้วยน้อยใจในรักที่ไม่มี ไม่เศร้านะจ๊ะ.......มาส่งแรงใจให้หายเศร้าจ๊ะ.......
5 สิงหาคม 2548 13:05 น. - comment id 500232
5 สิงหาคม 2548 14:20 น. - comment id 500268
=คุณไรไก่= น้อยใจใครคนหนึ่งซึ่งสุดรัก เคยพิงพักหัวใจในยามหมอง แต่วันนี้จากแล้วคนเคียงครอง จึงต้องทนน้ำตานองสองแก้มตัว ขอบคุณนะคะ =คุณแอ็ปเปิ้ล= คุณแอปเปิ้ลแวะมาปลอบหอบความเศร้า แต่เมื่ออ่านงานยังเยาว์กลับร้องไห้ งั้นมากอดคอกันร้องหน่อยเป็นไร ขอร้องไห้ก่อนหนาค่อยว่ากัน =พี่ดอกแก้ว= รู้แก่ใจไม่ถึงตายแต่ยังเศร้า ด้วยเรื่องเราผูกพันธ์นั้นนานแสน เมื่อต้องเลิกร้างไปไกลห่างแฟน เลยเศร้าแทนที่จะแกร่งแข่งใจตน คิดไปเองว่าเข้มแข็งและทำได้ แต่หัวใจไม่ลืมเรื่องตั้งแต่ต้น ยังยึดติดหัวใจกับใครบางคน ขอลองลืมอีกสักหนทนร้าวใจ =คุณท่องเมฆา= หยาดน้ำตาไหลอาบทาสองแก้ม ลืมยิ้มแย้มแต้มหน้าคราผ่านใกล้ เก็บและกดอดไว้นะหัวใจ อย่าให้ใครเห็นน้ำตาว่าอ่อนแอ =คุณแก้วนีดา= น้อยใจในเรื่องของรัก หลงทึกทักไปเองว่าทนไหว ที้งที่เหนื่อยมานานจนล้าใจ เลยจากไกลตัดปัญหาที่ลาเรื่องราว =คุณแก้วประเสริฐ= ขอบคุณมากนะคะคุณแก้ว สำหรับกำลังใจและคำแนะนำ น้ำใจที่คุณแก้วฝากมา บางครั้งบางคราว ก็เพียงอยากเรียงร้อยเรื่องราว ความรู้สึกมากมายผ่านออกมา โดยมิผ่านหน้าฉันทลักษณ์ ขอบคุณอีกครั้งค่ะ =พี่พุด= มารับน้ำใจพี่พุดพัดชา...สาวนาแห่งบ้านไพร ไม่ท้อถอยและไม่ยอมแพ้ เริ่มต้นใหม่ด้วยหัวใจดวงเดิมค่ะ ขอบคุณมากค่ะ
5 สิงหาคม 2548 15:44 น. - comment id 500291
เพียงเธอ.... (แม่จิตร) หากน้อยใจใจน้อยรอยปัญหา หากเจ็บช้ำน้ำตาเกินทนไหว หากเธอนั้นขาดใครจักเข้าใจ หากเป็นฉันได้ไหมช่วยบรรเทา หากเธอคิดชีวิตนั้นล่องลอย หากเธอพลอยท้อแท้แม้นั่งเหงา หากไม่เหลืออะไรให้ทุเลา หากอย่าเศร้ารู้ไว้นะคนดี หากโลกแข็งหมดแรงจักก้าวข้าม หากพยายามดามจิตอย่าคิดหนี หากอะไรผันผวนเรรวนที่ หากยังมีคนนี้อยู่เพื่อเธอ กำลังใจจากใจใครคนหนึ่ง แม้ไม่ซึ้งแต่กล้าให้เสมอ ถึงคำพูดอาจฟังไม่เลิศเลอ ผ่านเสนอจริงใจนิรันดร์กาล * * * * * * * จุ๊ จุ๊... อย่าเอ็ดไปนะคะ ขโมยงานคนอื่นมาปลอบขวัญน่ะค่ะ น้อยใจบ่อยค่ะ... เลยเข้าใจในอารมณ์เดียวกัน... แต่... ระวังข้อหารับของโจรนิดนึงก็ดีนะคะ (=^_^=)
5 สิงหาคม 2548 16:03 น. - comment id 500302
มาให้กำลังนะครับผม
5 สิงหาคม 2548 16:12 น. - comment id 500307
อย่าร้องไห้ไปเลยเจ้าเฝ้าห่วงนัก จงหยุดพักยามรักท้อคราวก่อฝัน พรุ่งนี้ค่อยเริ่มต้นใหม่ใจผูกพัน แล้วเชื่อมั่นรักต้องทายอย่าหนักใจเป็นกำลังใจให้นะค่ะ กลอนแต่งได้ดีค่ะ
5 สิงหาคม 2548 23:30 น. - comment id 500371
ถูกต้อง วันนี้ขอเสนอ นักร้องสาว ชื่อบี๋ เปลี่ยน บี๋ คณาคำ หมุนเวียนกันไป สัจธรรมก็คือเปลี่ยนไป ไม่มีของใด คงได้ตลอด ต้องสูญต้องเปลี่ยนรูปไป เหมือนใจเรานี่ ที่ต้องเจอความรักเปลี่ยนไป สุขได้ไม่นาน ต้องมีทุกข์แทรกไว้ ซ้อนไปอย่างนั้น * เพราะโลกใบนี้ แท้จริงก็ยังหมุน จากร้อนไปเป็นเหน็บหนาว เหมือนกับความรัก คงไม่มียืดยาว นานไปเขาก็เปลี่ยน .... เราถึงเจ็บ .. เจ็บที่ยังรัก .. ไม่เปลี่ยน หมุนเวียนกันไป สัจธรรมก็คือเปลี่ยนไป ไม่เห็นมีใคร ไม่เป็นเหมือนอย่างนั้น เนิ่นนานก็กลาย
6 สิงหาคม 2548 11:36 น. - comment id 500445
สู้ ๆ ค่ะ ... ก้าวใหม่อีกครั้ง ... จะอยู่เป็นกำลังใจให้นะจ๊ะ ยังเยาว์ .. สู้ ๆ ๆ
6 สิงหาคม 2548 16:22 น. - comment id 500538
อย่าน้อยใจเลยเจ้าแม่สาวน้อย พี่ยังคอยเป็นห่วงทุกห้วงฝัน ฝากดวงดาวไปดูแลแม่แจ่มจันทร์ ฝากเดือนนั้นคอยปกป้องจากผองภัย ฝากสายฝนหล่นพรำความเหว่ว้า ฝากสายลมพัดพาความหวั่นไหว ฝากรักผ่านฟ้ารำพึงถึงคนไกล ฝากหัวใจจากคนเหงาเฝ้ารำพัน
7 สิงหาคม 2548 20:16 น. - comment id 500771
กำลังใจ
8 สิงหาคม 2548 06:34 น. - comment id 500904
ดูแลตัวเองนะน้อง
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
