กาพย์สุรางคนางค์ ๒๘ ..๏ ลากเส้นเน้นสาย ซ้ำสะบัดวาดลาย.............มุ่งหมายระบายความ หนักแน่นนุ่มนวล............หลากล้วนรูปนาม แต้มแต่งแปลงตาม.........งดงามจับใจ ฯ ..๏ ขึ้นรูปเค้าร่าง ท่วงถนัดจัดวาง..............สรรสร้างสิ่งใด พินิจพิจารณา.................ปริศนา ณ หทัย ดุจหินนิลใหญ่................จักเจียรนัยทรง ฯ ..๏ พู่กันพลันสะบัด นิ้วน้อยคอยตวัด.............แต้มสลัดบรรจง สีสันพลันขจาย...............คลี่คลายพิศวง จากจิตจำนง..................เจาะจงแจกแจง ฯ ..๏ เขียนฟ้าราตรี พร่างพรรณจันทร์ศรี........รัศมีเรืองแสง เดือนเพ็ญเด่นนภา..........ดาราเปลี่ยนแปลง ต้นไม้ใบแกว่ง.................ตามแรงแห่งลม ..๏ โลกหล้าจักรวาล เดือนเพ็ญเด่นตระการ....แสนสะคราญงามสม เขียนตึกสูงต่ำ.................เหลื่อมล้ำชวนชม หลากสีนำผสม................รื่นรมย์เหลือคณา ฯ ..๏ สะบัดสีวาดสน โดดเด่นเป็นต้น...............งามจนตรึงตรา ใบปลิวพลิ้วไหว................แกว่งไกวไปมา ดุจฤทัยแห่งข้า ฯ..............นำมาแต่งเติม ฯ ..๏ สายลมคิมหันต์ พลางสะบัดพู่กัน..............ฉับพลันเช่นเดิม ลู่ลิ้วพริ้วพัด.....................เค้นคัดตวัดเสริม ปาดป้ายระบายเพิ่ม.........แต่งเติมแต้มสี ฯ ..๏ ผู้คนนิทรา เปี่ยมสุขนักหนา..............เพียงข้าฯ ยังมี เขียนดาวกสาวพร่าง........แจ่มกระจ่างราตรี เฉิดฉันท์พรรณี................ดั่งฤดีให้เป็น ฯ ..๏ ราตรีประดับดาว ยังระยับวับวาว................พร่างพราวเดือนเพ็ญ แสนสุขใจนัก...................ควรจักได้เห็น สิ้นความลำเค็ญ..............ดั่งเช่น จิตรกร ฯ ..๏ จากจินตนาการ เปลี่ยนแปรรัตติกาล.........ผลงานสถาพร หนักเส้นเน้นสี.................โสภีศศิธร งดงามนิรันดร..................ยังสะท้อนสัตย์จริง ๚ะ๛
อัลมิตรา 4 ส.ค. 2548 23:57 น. - ID 79384 
5459
11
0
5 สิงหาคม 2548 00:04 น. - comment id 500031
Vincent song written by Don Mclean Starry, starry night Paint your palette blue and grey Look out on a summers day With eyes that know the darkness in my soul Shadow on the hills Sketch the trees and the daffodils Catch the breeze and the winter chills In colours on the snowy linen land *Now i understand what you tried to say to me How you suffered for your sanity How you tried to set them free They would not listen, they did not know how Perhaps theyll listen now Starry, Starry night Flaming flowers that brightly blaze Swirling clouds in violet haze Reflect in Vincents eyes of china blue Colour changing hue, morning fields of amber grain Weathered faces lined in pain Are soothed beneath the artists loving hand (Repeat*) For they could not love you, but still your love was true And when no hope was left in sight on that starry , starry night You took your life as lovers often do But i could have told you, Vincent this world was never meant for one as beautiful as you Starry, starry night, portraits hung in empty halls Frameless heads on nameless walls With eyes that watch the world and cant forget Like the strangers that youve met The ragged men in ragged clothes The silver thorn of bloody rose Lie crushed and broken on the virgin snow Now i think i know what you tried to say to me How you suffered for your sanity How u tried to set them free They would not listen, theyre not listening still Perhaps they never will...
5 สิงหาคม 2548 04:26 น. - comment id 500047
คุณอัลมิตรา คงเคยเพลงราตรีประดับดาว(เถา)แน่เลย เออ.. เอย.. วันนี้ แสนสุขยินดี พระจันทร์วันเพ็ญ........ เอ๋ยโอละหน่ายโอละหน่ายหน่อยเอยยยยย เอ้ออออออ เอิง เอิงเอย เอิงเอยยยยยยยย ......มโหรีรับ......... เป็นที่มาของกลอน.. สวยงามมากครับ
5 สิงหาคม 2548 05:27 น. - comment id 500048
ราตรีประดับดาว ยังระยับวับวาว................พร่างพราวเดือนเพ็ญ ไม่ได้มาจับผิดกันแต่เช้านะครับ ผมดูรูปเดือนแล้ว มอง ร้อยครั้ง ก็ยังเป็นเดือนเสี้ยวอยู่ดี คงจะคลั่งไคล้จิตรกรคนนี้มากนะครับ เห็นนำเรื่องของเขามาเสนอหลายครั้งแล้ว
5 สิงหาคม 2548 08:15 น. - comment id 500067
Excellent, Superb ยอดเยี่ยม ครับผ้ม
5 สิงหาคม 2548 09:12 น. - comment id 500087
เห็นรูปแล้วนึกขึ้นได้ว่าเคยเขียนโคลงนี้ไว้ :) สตารี่สตารี่ไน้ท์...............แสนงาม เสมือนภาพฝันลวงตาม.......แต่งฟ้า ส่องโลกมืดมิดยาม..............ดึกดื่น มืดดุจดวงใจข้าฯ...............มอดสิ้นความหวัง
5 สิงหาคม 2548 09:28 น. - comment id 500097
โอ้โห...แต่งเก่งจังเลยอ่ะคะ
5 สิงหาคม 2548 09:53 น. - comment id 500112
ภาพของแวนโก๊ะ สื่ออารมณ์ที่เก็บกด บีบคั้น และเต็มไปด้วยปริศนา ความในใจ...ชีวิตที่มืดมน.. คืนนั้น ราตรีนั้นยังมีดาวพร่างพรายในใจคน.....
5 สิงหาคม 2548 10:24 น. - comment id 500142
งดงามจริง ๆ ครับ ผมว่า ยังไม่เคยมีใครให้คำจำกัดความภาพของแวนโก๊ะภาพนี้ได้งดงามเท่านี้นะครับ
5 สิงหาคม 2548 12:24 น. - comment id 500181
โห้.........อิม.........แก้วนีดาเห็นหัวข้อกลอนครั้งแรก........ทำให้คิดถึง......งานราตรีประดับดาวของเพื่อนนายร้อยจปร.เลยจ๊ะ........คิกๆๆๆๆๆๆ.........ก็เรามีเพื่อนเรียนที่นี่หลายคนอยู่.......แถมยังเคยโดนเจ้าเพื่อนตัวดีมันลากเอาไปงานเลี้ยง ราตรีประดับดาวด้วย.........โห้ยุ่งวุ้นวายกับการต้องหาชุดสวยๆๆใส่ไปงานในครั้งนั้น.......ก็เรามันไม่ชอบเข้างามแบบนั้นนะ 5 5 5 อิมเขียนได้เพราะมากจ๊ะ......ชื่นชมชื่นชมจริงๆๆๆๆๆๆๆ
5 สิงหาคม 2548 13:09 น. - comment id 500235
งามทั้งคำทั้งภาพค่ะ ชอบภาพจากสิลปินคนนี้ค่ะ ที่แรงดีจัง จำได้ว่าเคยตัดหูตัวเองและฆ่าตัวตายค่ะ ได้แต่ฝากผลงานไว้ที่มากล้นค่าค่ะ
5 สิงหาคม 2548 15:11 น. - comment id 500279
เป็นราตรีที่สวยงามจริง ๆ ค่ะ
5 สิงหาคม 2548 18:50 น. - comment id 500345
ชอบทั้งบทกลอนชื่อราตรีประดับดาว และทำนองเพลงไทยเดิมชื่อคล้ายกันนี้ด้วยค่ะ เคยฟังมั้ยคะ?
5 สิงหาคม 2548 23:25 น. - comment id 500370
อิมเพรสชั่นนิสซึ้ง..................รงค์ลาย ภาพดอกไม้มากมาย..............วาดไว้ ท้ายที่สุดมาตาย....................กรอาตม์ เองเอย คุณค่าสืบต่อได้.....................เชิดซ้องวินเซนต์
6 สิงหาคม 2548 11:05 น. - comment id 500436
ราตรีคืนนี้พร่าง...............พราวดาว สว่างระยิบระยับราว...........รุ่งฟ้า เหมือนฝันวาดทุกคราว.......คราตื่น ฉงนเอย จันทร์หนึ่งดวงหลับล้า..........ฤพริ้มพราวแสง
6 สิงหาคม 2548 15:10 น. - comment id 500501
แวะมาอ่านผ่านมาเยี่ยม...จ้า
6 สิงหาคม 2548 16:21 น. - comment id 500537
งดงามทั้งบทเพลงและโคลงครับ...เมื่อคืนออกมาดูดาวไม่เห็นเลยเพราะเมฆเยอะ...เที่ยงคืนถึงตีสองไม่เห็นสักดวง...คืนนี้ว่าจะดูอีกทีนะ...หากนอนไม่หลับ...
6 สิงหาคม 2548 21:40 น. - comment id 500582
งดงามจริงๆ คุณอัล ฯ
6 สิงหาคม 2548 23:43 น. - comment id 500619
จิตรกรเอกผู้ลำเค็ญ .. อัลมิตราเคยถอดความเพลงVincent .. และเขียนเป็นอุปัฏฐิตาฉันท์ \" ราตรีประดับดาว (STARRY NIGHT)\" เป็นภาพสุดท้ายในชีวิตของเขา อยู่ในสกุลเอ็กเพรสชั่นนิสต์ และก็เป็นภาพที่อัลมิตราประทับใจไม่ลืม เขา (วินเซนต์ วิลเลียม แวนโก๊ะ) .. วาดภาพในแต่ละภาพด้วยจิตวิญญาณ และหลายคราว ที่ภาพของเขาสะท้อนความหดหู่ในชีวิต ใช่.... เขาถ่ายทอดอารมณ์ได้อย่างชัดเจนที่สุด สำหรับอัลมิตรา ไม่อาจเทียบความสามารถเยี่ยงเขา และพู่กันสีที่อัลมิตราสะบัดสีลงผืนผ้าใบ อาจปรากฏภาพที่ไม่มีผู้ใดตีความออก .. แต่สิ่งหนึ่งที่ใกล้เคียงกับเขา คือ... เขาและอัลมิตรา ต่างก็ได้รับเจ็บปวดจากคนรอบข้าง .. และด้วยความที่อัลมิตราไม่ใช่จิตรกรเอก อัลมิตราจึงทำได้แต่เพียงบรรยายความเลียนแบบโดย บังอาจเปลี่ยนพู่กันเป็นตัวอักษร และบรรจงละเลงกาพย์ลงบนผืนผ้าใบที่เป็น Notepad ภาพที่สื่อออกมาจากตัวอักษร อาจจะดูไกลนักเมื่อเทียบกับ ราตรีประดับดาวของเขา ๑๔ ค่ำเดือน ๘ คืนที่ฝนตกพรำ ๆ ฟ้าถูกปกคลุมไปด้วยเมฆครึ้ม ทว่า .. อัลมิตรากลับวาดภาพให้มีเดือนดาวประดับราตรี .. คุณธรรมาภิวัฏ .. ค่ะ อัลมิตราเคยฟัง :) คุณชัยชนะ .. หนนี้เป็นหนที่สองค่ะ หนแรกถอดความจากเพลง คราวนี้อัลมิตราวาดรูปด้วยกาพย์ โดยเลียนแบบจากภาพของเขา รูปที่เห็นเป็นเดือนเสี้ยว คุณเห็นถูกต้องแล้วค่ะ .. อัลมิตราเพียงแต่เลียนแบบ แต่คงบรรยายกาพย์ให้ตรงกับความรู้สึกของเขาไม่ได้ หนำซ้ำขณะที่อัลมิตราเขียน ท้องฟ้าที่มองเห็นผ่านระเบียงห้อง ก็ครึ้มนัก.. คุณลุงมอมแมม .. ขอบคุณมากค่ะ คุณม้าลาย .. ขณะที่ผู้คนต่างหลับใหลอย่างเป็นสุข หากแต่ยังเหลืออีกผู้หนึ่งที่ไม่หลับ ในขณะที่ผู้คนต่างก็เปี่ยมสุข หากแต่อัลมิตรา.. ก็ได้แต่ค้นหาความสุขนั้น คุณแอ็ปเปิ้ล .. ขอบคุณมากค่ะ คุณplaing_piu .. ค่ะ ที่ผู้คนในสมัยนั้นมองเขาเป็นชายที่ถูกโลกลืม ทุกอารมณ์ที่เขาสั่งสมความบอบช้ำจากการถูกบีบคั้น ถูกถ่ายทอดมาเป็นภาพเขียนของเขา ภาพซึ่งตอนนี้คนทั่วโลกต่างก็ยอมรับและกล่าวขวัญ ทั้งที่ แวนโก๊ะเอง ก็ไม่มีโอกาสรับรู้เลย คุณพฤหัส .. คำจำกัดความขึ้นอยู่กับการถ่ายทอดให้รับทราบ อัลมิตราต้องขอออกตัวก่อนว่า อัลมิตราเพียงแต่วาดภาพด้วยกาพย์เท่านั้น สิ่งที่อยู่ในใจของแวนโก๊ะ อาจลึกล้ำว่าที่วิทยปัญญาของอัลมิตราจะประเมินถึงค่ะ คุณแก้วนิดา .. งานราตรีสโมสร สาวงามกับชุดราตรี.. ดูแล้วเป็นสิ่งที่บันเทิงตา ระรื่นใจ อัลมิตราเคยไปบ้าง แต่ไม่บ่อยนัก และไม่ค่อยสันทัดในการวางตัวสักเท่าไหร่ มีอยู่หนหนึ่งที่อัลมิตราสุดดื้อ .. รู้ทั้งรู้ว่าต้องไปงาน ครั้นพอรถมารับก็ไม่สนใจจะแต่งตัว ยังคงลากกางเกงยีนส์เก่าๆ หัวเข่าขาดอีกต่างหาก อีกเสื้อเชิ๊ตที่ไม่ได้รีด พร้อมรองเท้าผ้าใบ ผลคือ .. คนขับรถก็ไม่ได้แสดงท่าทางประหลาดใจอะไรนัก ขับรถไปเรื่อย แต่รถไปจอดที่ห้าง ซองใบหนึ่งถูกยื่นให้ พร้อมกับคำเอ่ยปากของคนขับรถว่า \" คุณหนูครับ คุณผู้ชายเตรียมเงินในซองให้ คุณหนู คุณหนูแวะซื้อเสื้อผ้าเปลี่ยนเครื่องแต่งตัวด้วยครับ\" .. เฮ้อ ! พ่อเรารู้ทัน .. คุณสาวบ้านนา .. อัลมิตราศึกษาชีวประวัติของเขาพอสมควร ก่อนที่จะเขียนถึงเขาในหนแรก มีรายละเอียดที่คุณแดนไทยเขียนเป็นบทความเอาไว้ ในบทฉันท์ชุดที่อัลมิตราเคยเขียน หากสนใจ ย้อนกลับไปอ่านนะคะ http://www.thaipoem.com/forever/poem.php?poemid=39406&poemdbid=2 คุณผู้หญิงไร้เงา .. ขอบคุณมากค่ะ คุณซอนย่าบิวตี้ .. เคยจ๊ะ อัลมิตราเคยฟังนะคะ คุณซอนย่าเป็นคนที่อัลมิตราอยากรู้จักจัง คุณน่าทึ่งนะ ในสายตาของอัลมิตรา คุณดาวอังคาร .. ค่ะ .. ชีวิตของเขาจบสิ้นโดยถาวรด้วยน้ำมือของเขา ซึ่งก่อนหน้านั้น ชีวิตของเขาก็ไม่เหลืออะไรจากผู้คนในสังคม คุณหนอนดุ๊กดิ๊ก .. ราตรีที่แจ่มฟ้า...................แพรวพราว ดาษดื่นระรื่นดาว..............กระจ่างแท้ จันทร์แหว่งเว้าในคราว.....แรมผ่าน ดั่งจิตผู้ระบายแพ้-............พ่ายสิ้นต่อสกล คุณมนต์กวี .. ขอบคุณมากค่ะ คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ .. อัลมิตราเขียนกาพย์ ฤๅว่าขับทำนองได้ดั่งโคลง สงสัยว่า อัลมิตราจะวาดภาพได้ห่วยเสียจริง วาดราตรีประดับดาวแท้ ๆ แต่ภาพที่ออกมากลายเป็น เรือน้อยลอยคว้างกลางทะเล เสียนี่ คุณร้อยฝัน .. ขอบคุณมากค่ะ ราตรีสวัสดิ์ค่ะ ..
18 ธันวาคม 2548 03:27 น. - comment id 547332
:]
30 มกราคม 2549 21:04 น. - comment id 556758
ชอบผลของแวนโก๊ะมานานแล้ว และเคยฟังเพลง stary night มาก่อน แปลได้ดีมากๆๆค่ะ ไม่ใช่คนที่เชี่ยวชาญเรื่องกลอน แต่เปิดผ่านมาเพราะเกี่ยวกับภาพที่ชอบ เลยไม่สามารถวิจารณ์ได้ แต่ก็คิดว่าแปลได้ดีมากๆค่ะ แต่คิดว่าถ่ายทอดความรู้สึกของจิตรกรได้น้อยไปนะคะ
26 เมษายน 2549 21:10 น. - comment id 573505
ขอบคุณค่ะ .. ไว้จะพยายามฝึกฝนนะคะ
8 พฤศจิกายน 2552 14:26 น. - comment id 1061744
ทำไมแวนโก๊ะตัดหูตัวเอง คาใจมานาน ใครรู้ช่วยบอกที จะขอบคุณมากๆค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
