เจ็บของใครบางเบาเทียบเราเจ็บ แผลเก่าเก็บเคลื่อนคล้อยยังรอยแผล แลด้วยใจปวดปร่าทุกคราแล ไยรังแกตัวตนบนเยื่อใย อีกเมื่อไรเลือนหายไม่กรายอีก ไหวเมื่อหลีกชิดตามยิ่งหวามไหว ใจจึงป่วยเรื้อรังเพราะทั้งใจ ยอมยกให้เชยชมด้วยสมยอม หาความผิดกับใครคงไม่หา ถนอมค่าความรักจักถนอม ตรอมจนตายให้สาสมอารมณ์ตรอม รับรักปลอมจึงเศร้าร้าวผลลัพธ์ ..
28 กรกฎาคม 2548 10:56 น. - comment id 496686
ซุ่มไปเขียนกลบทนี่เอง งานแยะเหรอ ช่วงนี้ อัลมิตรา ก็จะถึงเวลาชีพจรลงเท้าอีกแล้ว คิวเต็มเอี๊ยด จนหาปลายสัปดาห์ที่จะว่างไม่ค่อยมี แต่จะพยายามเคลียร์คิวเดือนตุลาคม อย่าลืมน๊า เมืองกาญจน์ ..
28 กรกฎาคม 2548 11:21 น. - comment id 496695
สุดร้าวเลยนะเพื่อนกุ้ง
28 กรกฎาคม 2548 11:38 น. - comment id 496708
เจ็บแค่นี้ไม่ตายหรอกเพื่อนเอ๋ย สิ่งที่เคยผ่านมามากกว่านี้ ยังเคยผ่านเลี้ยวลดบดขยี้ เพียงแค่นี้เพื่อนเราเฝ้าอ่อนแอ. แก้วประเสริฐ.
28 กรกฎาคม 2548 11:43 น. - comment id 496712
หาความผิดกับใครคงไม่หา พร้อมจำลาจากกันเมื่อฉันพร้อม ยอมรับเศร้าเฝ้าอยู่ชิดติดใจยอม ไม่ออมชอมรักเก่าเมื่อเขาไม่ แต่งได้ดีค่ะ คิดถึงนะค่ะ
28 กรกฎาคม 2548 11:46 น. - comment id 496718
อิอิ..ป้ากุ้งฯ..ร้าวจริงๆ..โหแบ่งครึ่งใจเลยอะ...รักษาสุขภาพนะครับผม..อย่าโหมงานจนลืมสุขภาพหละ...
28 กรกฎาคม 2548 12:31 น. - comment id 496760
มาหาด้วยความคิดถึงค่ะ เดี๋ยวคราวหน้ามา...จะเอาปูนมาฝากนะคะ...อิอิ .............................................................................. ลี่...ผู้มาเยือน .
28 กรกฎาคม 2548 13:10 น. - comment id 496799
กลบทครอบกว้างจัง..เราเขียนไม่เป็น.. แค่ร้าวยัง..ซ่อมได้.. ตามรุปแบบนี้ต้องใช้กัมกรีต.เชื่อมรอยร้าว แล้วก็ลงสีใหม่..ช่างก็..พี่เบิรต์ไง ไปตามซิ...
28 กรกฎาคม 2548 14:11 น. - comment id 496854
บาดลึกถึงอารมณ์ครับ
28 กรกฎาคม 2548 14:26 น. - comment id 496862
คุณอัลฯ เพื่อนเราพร้อมใจแพ็คกระเป๋า..ทำธุรกิจส่วนตัว เราเลยต้องไปดูแลแทนตรงนั้น..เลยค่อนข้างจะไม่มีเวลาจ๊ะ แต่ยังไงเราไม่ทิ้งงานตรงนี้แน่นอน คิดถึงจ๊ะ .. .................................................................. ยัยจ๋อ นั่นสิ ซ่อมได้ไหมเนี่ย.. .................................................................. เพื่อนแก้ว สบายดีไหมค่ะ คิดถึงน๊า.. .................................................................. คุณตูน.. เช่นกัน x 2 เลย ความคิดถึงเนี่ย.. ................................................................. นกเดี่ยว ดื่มแบนวันละสองขวด.. ................................................................. เพื่อนลี่ ช่วยกันลงแรงซ่อมด้วยน่ะค่ะ..อิอิ.. ................................................................. ลุงผู้เฒ่า นานๆ เขียนที อาจมีคำซ้ำบ้าง น่ะลุงจ๋า..รักษาสุขภาพด้วยน่ะเจ้าค่ะ.. ................................................................
28 กรกฎาคม 2548 14:43 น. - comment id 496876
Really ..good Sorry today I cannot print Thai with this Comp
28 กรกฎาคม 2548 15:47 น. - comment id 496915
รูปสวยจัง... กลอนงามจริง... มาทักทายยามบ่ายค่ะ คุณกุ้ง... สบายดีนะคะ... สวัสดีค่ะ
28 กรกฎาคม 2548 16:14 น. - comment id 496933
พี่ทิกิ.. ไม่เป็นไรค่ะ พี่ทิกิ เพียงพี่แวะมาทักทายก็ดีใจแล้วค่ะ.. ................................................................ พี่ปราย.. คิดถึงจังเลย...ไม่เจอกันตั้งน๊านๆ.. ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมเยียนค่ะ ดีใจจังได้เจอพี่สาว..
28 กรกฎาคม 2548 20:31 น. - comment id 497035
เศร้า...
28 กรกฎาคม 2548 21:10 น. - comment id 497057
กลบทตลบกลับสลับกล แฝงเหตุผลซ่อนไว้นัยแฝง แจงกลอนปลอบชอบนักหนาจึงมาแจง ป้าที่อยู่ย่านหนามแดงยอดแห่งป้า หวาดดีคับ ไปต่อรถหน้าอิมพีเรียลทีไร นึกถึงป้าทุกที รถ 2 แถวเขียว ๆ เขียนว่าไป หนามแดง
28 กรกฎาคม 2548 21:36 น. - comment id 497068
พึ่งจะเข้ามาใหม่ ก็มาเจอค่ายกลดักหน้าไว้ก่อนแล้ว แกล้งกันหรือเปล่าครับ เห็นหัวใจร้าวรวดปวดตาเห็น แผลเป็นน้องเนื้อเย็นเห็นรอยแผล แลเข้าใกล้อยากอุ้มชูไปดูแล คำตอบรับแน่แน่แค่หนึ่งคำ
29 กรกฎาคม 2548 00:17 น. - comment id 497125
อ่านบทกลอนพลางเพ่งมองผนังปูนขอรับ ถ้าหัวใจในผนังวาดก่อนเกิดรอยร้าว ย่อมดีกว่า เกิดรอยร้าวก่อนแล้วค่อยมาวาดหัวใจ เปรียบเหมือนดั่งใจที่รักกันด้วยความจริงใจมาก่อน แทนที่จะเริ่มมารักกับรักร้าวที่ลวงรอ........
29 กรกฎาคม 2548 01:26 น. - comment id 497132
ป้า...อะไรร้าว ไอ้ที่ร้าวป่านนี้แตกเป็นเสี่ยงๆไปแล้วมั้ง สบายดีป่าวป้า มาเยื่ยมจ้า
29 กรกฎาคม 2548 14:16 น. - comment id 497339
คุณหมึกมรกต ก็มีบ้างค่ะ อารมณ์เศร้าๆ บ้างก็สนุกสนาน ปนกันไปค่ะ ............................................................. นายมา กลอักษรฝึกเล่นเป็นกานต์กล เขียนฝึกฝนสมาธิดำริเขียน เพียรรู้ค่าความหมายได้ฝึกเพียร พาแลกเปลี่ยนความคิดจิตนำพา ............................................................. พี่ชัย ขอขอบคุณน้ำใจให้ตามขอ ไหนเอยรอแล้วพี่อยู่ที่ไหน ใจเจ้าเอยถึงกาลผสานใจ แล้วแต่ใครเมตตา..หาไม่แล้ว.. ................................................................ คุณสุญญะกาศ เข้าใจว่าจะใช้วิกฤตให้เป็นโอกาส คงมาวาดทีหลัง จากการเกิดรอยร้าวค่ะ.. ................................................................ ลุงเร อิอิ หักครืนไปแล้วมั๊ง กำแพงเนี้ย.. ลุง..ป้าคิดถึงน่ะ รู้ป่าว.. ................................................................