ฉันนั่งอยู่ริมผา มองสีเขียวตัดกับสีฟ้า...หม่นหม่น ลมพัดพา พัดละอองเย็นชื้นมา...ปะปน ไม่มีใคร ไม่มีคน...ไม่มีอะไรต้อง...สนใจ ฉันหายใจเข้าออก...ช้าช้า ความเย็นชื้นไม่อาจนำพา...ให้หวั่นไหว ลมหวีดหวิวผ่านลำต้น...ระคนดอก-ใบ มันเกิดขึ้นแล้วผ่านไป...เท่านั้น อาทิตย์ หรี่แสงลงเบื้องหน้า แต่ไม่อาจพา...ให้ใจไขว่คว้าเพ้อฝัน ฉันอยู่บนโลก...ซึ่งกำลังม้วนตัวซ่อนแสงแห่งวัน และพระอาทิตย์ดวงนั้น...ก็ไม่เคยตกดิน
27 กรกฎาคม 2548 16:39 น. - comment id 496429
อ่า นั่งริมผาเลยหรอ ไงก็ระวังลมพัดตกเหวนะจ๊ะคนสวย อิอิ กลัวว่าจะไม่มีคนมาเขียนกลอนให้อ่านน่ะขอรับ คิดถึงขอรับไม่เจอกันนานเลย ^^ สวัสดียามเย็นจ่ะ
27 กรกฎาคม 2548 19:08 น. - comment id 496472
สักวันต้องตกเชื่อสิ นะ
27 กรกฎาคม 2548 20:54 น. - comment id 496514
ชอบอ่านวลีสั้น ๆ เหมือนกันครับ แบบว่าพูดน้อยแต่หมัดหนัก ดีกว่าชกมากแต่จั่วลม สั้น ลึกซึ้งกินใจ เขียนลึกมากครับ พยายามตีความอยู่ ..ยากส์ อาจไม่ตรงประเด็นนะครับ กลางวันคู่กลางคืน สิ่งดาษดื่นล้วนเป็นไป ฉันอยู่คู่กับใคร ตะวันไยไม่ตกดิน
27 กรกฎาคม 2548 23:47 น. - comment id 496571
มันหมายถึงอาไรน้อกลอนบทนี้ อ่านวนไปมาอยู่สามรอบ หรือจะหมายถึง บางสิ่งบางอย่าง ไม่ได้เปงอย่างที่ตาเห็น เหมือนจะเข้าใจ แต่ไม่เข้าใจจิงๆ เลยค่ะ
28 กรกฎาคม 2548 10:07 น. - comment id 496655
ไม่มีสิ่งใดกระทบใจ .. เป็นแค่สิ่งผ่านมาผ่านไป .. เท่านั้น .. อาทิตย์กำลังอัสดง .. เมื่อยามหมดวัน .. หากแต่ความเป็นจริงนั้น .. มันไม่เคยตกดิน .. .. สิ่งเป็นจริง .. กับสิ่งในหัวใจ .. .. เหมือนหรือต่างกันเช่นไร .. มีเพียงเจ้าของหัวใจเท่านั้นที่รู้ .. .. มิได้พยายามตีความหมาย .. .. หากแต่อ่านแล้วรู้สึกเช่นนี้เท่านั้นค่ะ ..
28 กรกฎาคม 2548 13:45 น. - comment id 496834
พระอาทิตย์ไม่ตกดิน แสดงว่าพระอาทิตย์ตกน้ำหรือเปล่าค่ะ อิอิ (ขอแซวหน่อยนะค่ะ)
30 กรกฎาคม 2548 20:31 น. - comment id 497693
ดีใจจังได้อ่านอักษรของน้ำอีก
31 กรกฎาคม 2548 12:28 น. - comment id 497869
อืมม์. . . อยากรู้เหมือนกันว่าเจ้าของถ้อยคำ ซ่อนอะไรไว้ในกลอนบทนี้ . . .
3 สิงหาคม 2548 03:08 น. - comment id 498893
คิก คิก สวัสดีครับ คุณละอองน้ำ อิอิ เพื่อนๆ งง กันเป็นแถวเลยครับ 55555+ คุณละอองน้ำมาเฉลยหน่อยเร้ววววว ม่ะเจอกันนาน คิดถึงนะครับ ช่วงนี้เข้าหน้าฝน ชอบจัง นอน วันเสาร์อาทิตย์ทีไร ได้นอนอุดอู้ อยู่ใต้ผ้าห่ม สบายจาง อิอิ
4 สิงหาคม 2548 16:09 น. - comment id 499741
พระอาทิตย์ดวงนั้น...ไม่เคยตก และนกก็ไม่เคยร้องเพลง.. พระจันทร์แหว่งเว้า นั่นก็เราคิดไปเอง แต่เมื่อธรรมชาติบรรเลง.. ฉันก็พร้อมจะจินตนา.. หมอกจาง..ผู้หลงใหลในมายา
15 สิงหาคม 2548 16:42 น. - comment id 504014
ถึงตกเหวไปจริง ๆ จะตามไป post กลอน แถมอ่านให้ฟังในฝันเลย... ตกก็ตกค่ะ... อ้าว...ไหงคุณชัยชนะโยงไปทางนู้นได้ล่ะเนี่ย ก็หมายความทำนองนั้นแหละค่ะเจทท์ ขอบคุณกี้กี้ที่ทำให้มันชัดเจนขึ้นอีกนิด (รึเราเขียนไม่รู้เรื่องนะ อาจจะตกกระป๋องน่ะค่ะ ผู้หญิงไร้เงา แม่มดน้อยมาร่วมก๊วนงงอีกคนแล้ว เกือบเฉลยแล้วค่ะ ยังถอดความงานตัวเองอยู่เลย คนสุดท้ายนี่อาการน่าเป็นห่วงแฮะ