ฟ้าหมองหม่นเมฆฝนทั่วผืนฟ้า สุริยันจันทรานั้นเศร้าหมอง ฝนโปรยปรายสู้พื้นอันเนืองนอง ไร้แสงส่องสู้พื้นปฐพี หากวันใดไร้หวังแห่งชีวิต เหมือนโลกนี้ไร้แสงส่องทั่วโลกหล้า พาชีวิตอับเฉาทุกหยาดตรา ไร้สุขีชีวีนี้นิจนิรันดร์ เธอจงรู้ว่ามีฉันนั้นเคียงข้าง อยู่ไม่ห่างก้าวเดินอยู่เสมอ คอยเคียงข้างให้ความหวังเธอทุกครา สู่ข้างหน้าหนทางอีกยาวไกล แม้ฟ้ามืดยังมีแสงแห่งดาวฉาย นำทางไกลแห่งราตรีมิหนีถอย ช่วยนำทางแห่งหวังนั้นที่ยังคอย สู่จุดหมายที่ยังไกลให้ก้าวเดิน