เหตุใด ดินสอ ต้องมี ยางลบ เมื่อต้อง ประสบ พบกับ คำถาม หากตอบ ไม่คิด ดวงจิต นิยาม มากมาย ล้นหลาม เนื้อความ เป็นไป อย่างเช่น เพราะว่า เวลา เขียนผิด ไม่ต้อง ไปคิด จะหา ที่ไหน ใช้ได้ เร็วพลัน แถมเร็ว ทันใจ แต่รู้ บ้างไหม ไม่ใช่ ประเด็น เพราะความ จริงแล้ว ในแนว คำตอบ ที่ควร ที่ชอบ คำตอบ โดดเด่น เป็นข้อ ควรคิด ยึดติด ควรเป็น ซึ่งไม่ ซ่อนเร้น ในความ เป็นจริง นั่นคือ เพราะว่า ทุกคน มีสิทธิ์ ที่จะ ทำผิด ทั้งชาย และหญิง แถมอีก หนึ่งข้อ เพื่อขอ อ้างอิง ในหลัก แท้จริง สิ่งน่า สนใจ เกี่ยวกับ การใช้ ยางลบ ดินสอ ซึ่งข้อ นี้หนอ สำคัญ รู้ไหม คือการ ไม่ให้ ยางลบ หมดไป ก่อนดิน สอไง รู้ไหม หละเธอ เพราะไม่ งั้นเรา คงเฝ้า ทำผิด มากเกิน ลิมิต ความคิด พลั้งเผลอ ซ้ำซ้ำ ซากซาก ลำบาก นะเออ จึงขอ เสนอ ให้ได้ รู้กัน
22 กรกฎาคม 2548 21:06 น. - comment id 494758
ดินสอขอมียางลบ ไว้กลบสีดำเป็นขาว สว่างอยู่หดหู่ยางร้าว ต้องโกยอ้าวกลัวศอกลาย
22 กรกฎาคม 2548 21:13 น. - comment id 494760
อืม ไม่เคยคิดเลยนะเนี้ย ว่าจะมีความหมาย เป็นอย่างนี้ได้ โฮกเลย คิดถึงพี่ตูนจัง
22 กรกฎาคม 2548 21:24 น. - comment id 494765
เพราะเป็นดินสอจึงต้องมียางลบ ยางลบจึงใช้ลบกับดินสอ ปากกาไม่เหมาะสมกับยางลบ ยางลบจึงลบกัยปากกาไม่ได้
22 กรกฎาคม 2548 21:50 น. - comment id 494768
มียางลบมีดินสอ มีตะขอมีที่เกี่ยว มีคุณครูมีไม้เรียว มีคมเคียวเกี่ยวข้าวมา เพราะเหตุทุกอย่างต้องมีคู่ ไม่ต้องดูแค่ปัญหา คู่คำตอบไงกานดา หรืออย่างฟ้าคู่พระจันทร์
22 กรกฎาคม 2548 22:50 น. - comment id 494778
ที่เขียนด้วยลายมือพอรื้อลบ เท่าที่พบที่เห็นและเป็นอยู่ ความทรงจำเขียนด้วยใจให้เธอดู ฉันหดหู่โดนทำลายปลายเท้าเธอ เพราะใจฉันไร้ยางลบมากลบเกลื่อน จึงเสมือนความผิดที่คิดเผลอ เขียนด้วยใจลบด้วยเท้าเท่าที่เจอ ฉันจึงเพ้อหายางลบ...กลบรอยจำ แต่ไม่มียางลบกลบรอยรัก เรียกอกหักคงได้ใจถลำ นับจากนี้อีกนาน..การกระทำ ฉันจะย้ำเตือนใจไปอีกนาน ความทรงจำลบได้ไหมใจอยากรู้ ผิดเป็นครูหรือไรใช่หักหาญ ต้นรักเอยออกดอกโศกวิโยคกาล เราจะผ่านความเลวร้ายได้ไหมเอย เห็นยางลบ ดินสอ นึกถึงเรื่องของความรู้สึก เราจะลบความทรงจำอันเจ็บร้าวด้วยสิ่งใดกัน ขอวางกลอนร่วมด้วยนะคะ
22 กรกฎาคม 2548 23:17 น. - comment id 494782
ใช่ๆ....หากมียางลบเป็นกระตั๊กๆแล้วนิ่งนอนใจ ก็คงไม่เคยเปลี่ยนนิสัยได้เลย คราวไหนๆ หากจะให้ได้ผลเพิ่ม เวลาลบครั้งใด ควรพินิจด้วยเช่นกันว่า คราวหน้าต้องระวังแลมีสติ แวะชมงานขอรับ
23 กรกฎาคม 2548 00:01 น. - comment id 494788
เง้อ .... อ่ะ จิงดิ อุ๊ เนี๊ยนะคะ ไม่เคยใช้ดินสอหมดก่อนยางลบเลย มีแต่ใช่ยางลบหมดก่อนดินสอทุกที แหม .... กะยางลบมันไม่ได้มาเท่าๆกับดินสอนิค่ะ
23 กรกฎาคม 2548 00:04 น. - comment id 494790
เจ้าดินสอ...ขีดเขียนไปตามเรื่อง อยู่เนือง...เนือง ถูกผิด...คิดสงสัย อยากขีดเขียน...ก็ละเลงไม่เกรงใจ คิดเดี๋ยวไง...แกล้งให้....ยางลบทำ เจ้ายางลบ...คอยกลบแก้แต่ที่ผิด ที่ดินสอ...ไม่คิดแก้มัวแต่ขำ มองยางลบ...คอยแก้ไขให้ประจำ เป็นแบบนี้...ซ้ำ ซ้ำ ทุกวันไป... จนวันนึง เจ้ายางลบ... เริ่มเบื่อหน่าย จึงเริ่มหาย...จากดินสอ...เลิกแก้ไข เจ้าดินสอ...เริ่มรู้ตัวที่ทำไป จนสำนึกผิดได้....ในทันที ว่าจะทำอะไร....ควรคิดก่อน ไม่วู่วาม.....ใจร้อนเหมือนก่อนที่ เจ้ายางลบ...ยังแก้ไข...ให้ถูกดี เพราะวันนี้....เราทำได้ให้ถูกเอง.... ...นิทานเรือ่งนี้สอนให้รู้ว่า.... แม้ในบางครั้งจะคอยมีคนเตือนเราอยู่ และคอยแก้ไขให้เรา แต่หากเรายังไม่ปรับปรุงแก้ไขตัวเองเค้าก็อาจที่จะเบื่อหน่ายเราได้.... แล้วก็จะไม่สนใจเราอีกเลย ดังนั้น เวลาที่เราจะทำอะไรแล้ว ควรที่จะคิดตรึกตรองให้รอบคอบก่อนที่จะลงมือทำเสมอ... ชอบกลอนของตูนจัง ความหมายดีมากเลยนะคะ คิดถึงนะ
23 กรกฎาคม 2548 03:09 น. - comment id 494811
กลอนความหมายดี ๆ ทั้งนั้นเลยนะ ตูน วันหยุดหลายวันไปไหนมาบ้างหรือเปล่า ยศ ไปทะเล
23 กรกฎาคม 2548 07:40 น. - comment id 494817
ทุกคนมีสิทธิ์ทำผิดกันได้ .. แต่เมื่อคนที่ทำผิดแล้วไม่ยอมเลิกทำผิดสักที ... เอมว่าถึงจะมียางลบสักมากมาย ก็ลบไม่หมดเพราะมันมากมายเหลือเกิน
23 กรกฎาคม 2548 08:06 น. - comment id 494821
เพิ่งรู้เหตุผลตอนนี้เองนะคะพี่ตูน โปรดเขียนรักในใจด้วยดินสอ เพราะยังพอใช้ยางลบกลบรักไหว ยามที่รักลงร้างห่างดวงใจ คงลืมได้ลบจางเห็นลางเลือน หากหากเธอใช้ปากกามาเขียนรัก คงเจ็บหนักลิควิดลบเป็นคราบเปื้อน นานแค่ไหนคราวคาวขาวคอยเตือน อีกกี่ปีกี่เดือนจะเลือนลา เกี่ยวกันไหมนี่ อิอิ แต่เคยคิดจะเขียนในลักษณะนี้ค่ะ พอดีเลย เอามาแจมกับพี่สาว คิดถึงเสมอค่ะ
23 กรกฎาคม 2548 10:22 น. - comment id 494846
ไอเดียบรรเจิดจิตมากค่ะ พี่พุดคิดถึงมากค่ะคนดี
23 กรกฎาคม 2548 12:28 น. - comment id 494874
ยางลบ ดินสอ ถูกผิด พิจารณาดี ๆ ใช่ไหมคะ ^_^
23 กรกฎาคม 2548 12:42 น. - comment id 494885
ด้วยพี่เป็นดินสอรอยางลบ คอยพานพบทรามวัยในห้องฝัน ยามพี่ผิดเจ้าลบล้างอย่างเร็วพลัน ทุกทุกวันเฝ้ารอไม่ท้อใจ ด้วยดินสอเขียนไปใกล้หมดแล้ว ล้วนรอยแป้วรอยขีดมีมากหลาย กระดำด่างไร้ระเบียบมีริ้วลาย ดินสอใจมาลบล้างยังไม่มี
23 กรกฎาคม 2548 13:09 น. - comment id 494900
เป็นเหตุเป็นผลที่ดีนะคะ
23 กรกฎาคม 2548 13:58 น. - comment id 494930
มาขอยืมลิขวิดเปเปอร์อะ.... **ไปหละ..แวะมาแซวนะครับ
23 กรกฎาคม 2548 19:17 น. - comment id 494984
หวัดดีคุณตูน ให้แง่คิดดีจัง ตอนเด็กๆ ชอบสะสมดิน กับ ยางลบนะ..มีเป็นกล่องๆ เลยแทบทุกชนิดที่มีขายในตลาด..อิอิ พอว่างๆ ก็เอายางลบมาดม..มันหอมดีนะ..
23 กรกฎาคม 2548 19:53 น. - comment id 494999
เยี่ยมจริงๆๆเลย ขอให้แต่งกลอนอีกเยอะๆนะครับ เป็นกำลังใจให้
23 กรกฎาคม 2548 19:54 น. - comment id 495000
**.. ชีวิตเธอ เดินหน้า อย่าหยุดนิ่ง ถ้าพบสิ่ง กางกั้น อย่าหวั่นไหว ถลำผิด คิดพลาดท่า อย่าเสียใจ มีใครใคร ต้อนรับเธอ เสมอมา... มาเยี่ยมนะครับ
23 กรกฎาคม 2548 20:51 น. - comment id 495006
หวัดดีน๊า แวะมาทักอ่ะเพ่ เป็นกำลังใจให้นะ
23 กรกฎาคม 2548 21:23 น. - comment id 495017
แวะมาพักเพื่อพักใจ เพราะเหตุเพราะไฉน ก็เพราะว่าโลกนี้ย่อมเป็นไป ล้วนใครใครล้วนถามหาว่าเหตุใด
23 กรกฎาคม 2548 21:31 น. - comment id 495019
โตมา ไม่ใช่ ยางลบ ดินสอ เมื่อโกรธ ต้องรอ ใจเย็น ค่อยแก้ ยิ่งเคือง ยิ่งฝั่ง เราจะ ยิ่งแพ้ สติ ต้องแน่ พิชิต หลักชัย /*/ คิดถึงสมัยเด็กที่มีดินสอกะยางลบเวลาไปเรียน ยังไงชีวิตเมื่อเดินผิดไม่มียางลบให้ใช้ แต่ขอมีสติเอาไว้แก้นะคะ
24 กรกฎาคม 2548 09:50 น. - comment id 495054
น้านน..น..ดิคะ.. อิอิอิ .. เพราะ..เหตุใด.. เรน..คิดถึง.. พี่หญิงฯจัง... ซาแว้ปป..
24 กรกฎาคม 2548 12:23 น. - comment id 495106
มีข้อ สงสัย เหตุใด แน่นนัก เมื่อปัก ใจรัก ลบทิ้ง ไม่ได้ จำลา จำลบ จะกลบ เพียงไร ลืมเธอ จากใจ ไม่ได้ สักที จึงเก็บ รักไว้ ในส่วน ที่ลึก ยามใด รู้สึก หวนนึก ถ้วนถี่ พอมี ความสุข ในส่วน ที่ดี ครั้งหนึ่ง เธอมี น้ำใจ ให้กัน ยึดติด นิวรณ์ เก่าก่อน เคยสุข จำได้ คลายทุกข์ อิงแนบ แอบฝัน เต็มใจ ซ่อนเก็บ ตราบชั่ว นิรันดร์ บ่วงกรรม ตามทัน ยอมรับ โดยดี เพียงเห็น เธอสุข ใจชื้น ชื่นแล้ว พลาดแนว จากเธอ เขินเก้อ หมองศรี มีรัก ต่อกัน ต้องมั่น เสรี หากภัย ใดมี ฉันจะ กลับมา.....
24 กรกฎาคม 2548 14:17 น. - comment id 495127
มือเธอกำดินสอต่อยางลบ แทบสลบคบเนื้อเย็นเป็นสหาย ฉันวันนี้วันหน้าเพี้ยนเปลี่ยนกลับกลาย คงลบทิ้งสบาย ๆ ง่ายดายเธอ
24 กรกฎาคม 2548 18:19 น. - comment id 495150
แต่บางทียางลบก็ลบได้ไม่หมด มีรอยจางๆอยู่ทู๊กที เอาไว้เป็นบทเรียนมั้งคะ ^^ มาเยี่ยมพี่ตูนนะค๊า คิดถึง... จ้ะ
25 กรกฎาคม 2548 08:14 น. - comment id 495260
- ๐ - ยางลบบนดินสอ----สิ่งหนึ่งในชีวิตที่น่า คิดและน่าสนใจ - ๐ - .... อ่านแล้วได้ข้อคิด สะกิดใจดีนะ...คิดถึงคนตัวเล็กแสนไกลอีกหละ รักษาสุขภาพด้วย ...น้องตูน...คนน่ารัก....
25 กรกฎาคม 2548 17:18 น. - comment id 495490
ตอนรู้เรื่องแผ่นดินไหว 7.3 ริคเตอร์ ห้าทุ่มกว่าๆของวันที่24พยายามติดต่อตูนนะ ไม่รู้ว่าตูนรู้เรื่องหรือป่าว .. .. วานเพื่อนให้โทรหาตูน .. .. แต่ซึนามิไม่เข้าก็ดีแล้ว เป็นห่วงนะ
25 กรกฎาคม 2548 22:37 น. - comment id 495590
...ผมก็เหมือนกับ คุณรดา ครับ... นับว่ายังดีที่เกิดในแนวราบ...ถ้าเกิดในแนวตั้ง...มีหวังประวัติศาสตร์ซ้ำรอย... ...นี่คือเหตุผลของเพื่อนที่ยังเป็นห่วงเพื่อนอยู่..ไม่ใช่เพราะเหตุใดโดยเฉพาะ.. สวัสดีครับ
26 กรกฎาคม 2548 19:07 น. - comment id 495999
ดินสอ ส่วนมากเด็กเขาใช้กัน ปากกา ผู้ใหญ่เขาใช้กัน สำหรับพี่ชัยใช้ปากกาเขียน ปากกาเมจิกอย่างดี ยางลบดินสอไม่มีทางที่จะลบมันออกได้ ถ้าได้เขียนแล้วพี่ไม่ลบแน่นอนจ้า
26 กรกฎาคม 2548 19:44 น. - comment id 496013
เพราะเหตุใดไม่ตอบขอบใจนะ ผู้หญิงไร้เงาหละคิดไฉน ก็เพราะยังไม่รู้ความเป็นไป เพราะเหตุใดเพราะเหตุนั้นฉันจึงงง
26 กรกฎาคม 2548 21:19 น. - comment id 496056
หากผู้ใดทำผิดบ่อยๆ จนเกิดเป็นความเคยชิน... ก็คงเหมือนที่ยางลบมันหมดไปก่อนที่ดินสอจะหมด... ต้องทบทวนและปรับปรุงตัวเสียใหม่กระมัง... คิดถึงน้องตูนปู๊น ปู๊น จังเลย สวัสดีค่ะ
26 กรกฎาคม 2548 23:49 น. - comment id 496129
บางแท่งก็มี บางแท่งก็ไม่มี อิอิ :]
27 กรกฎาคม 2548 14:01 น. - comment id 496371
เข้าใจเปรียบเทียบดีนะคะ ดินสอคู่ยางลบ เมื่อผิดก็ต้องแก้ไขให้ถูก เป็นข้อคิดทีดีค่ะ ***มาทักทายหลังจากหายไปนาน***
28 กรกฎาคม 2548 10:45 น. - comment id 496684
ถึง คุณอาภาภัส ดินสอยางลบคู่กัน เพื่อให้ใช้พลันแก้ไข ได้เร็วได้คล่องทันใจ สะดวกเร็วไวเหลือเกิน *-*ศอกลาย ยังไม่น่ากลัวเท่าหน้าท้องลายนะค่ะ จริงไหมค่ะ อิอิ*-* ถึง คุณBongNothMaRu พี่เองก็ไม่เคยคิด สักนิดสักหน่อยเชื่อไหม จนเมื่อได้อ่านผ่านไป จึงคิดสนใจจริงจัง *-*จริง ๆ พี่เองก็ไม่เคยคิดถึงความหมายเลย จนเมื่อมาได้อ่านงานของน้องแม่มดน้อยค่ะ ถึงได้ทราบความหมายที่น่าสนใจมาก คิดถึงน้องชายเช่นกันนะจ๊ะ*-* ถึง คุณไร่ไก่ เพราะดินสอยางลบเป็นของคู่กัน ยามใช้พลันแก้ใขให้ไวเหมือน ลบคำผิดทันทีมีลางเลือน ไม่ต้องยืมเพื่อนเพื่อนเหมือนใครใคร อิอิ *-*เพราะยางลบกับดินสอเป็นของคู่กัน เหมือนกาแฟกับคอฟฟีเมตอย่างไงอย่างนั้นเลยหละจ๊ะ อิอิ*-* ถึง คุณidaho เมื่อมีรถต้องมีเรือ เมื่อมีเสือต้องมีสิงห์ เมื่อมีปลาต้องมีปลิง เมื่อมีลิงต้องมีเรา (เกี่ยวกันไหมเนี่ย อิอิ) *-*เป็นไงบ้างไปเที่ยวมา สนุกหละซิ อยากไปเที่ยวด้วยจัง ว่าง ๆ ขอไปด้วยสักคนนะจ๊ะ*-* ถึง คุณมารแมงมุม ยามขีดเขียนเพียรสร้างสรรค์ขยันคิด พอมันผิดใช้ยางลบเพื่อกลบเกลื่อน ให้หายวับกลับกลายได้ลางเลือน จึงไม่เหมือนความทรงจำคราวช้ำใจ ที่เก็บกดปดไปว่าไม่คิด แต่เบือนมิดปิดบังยังร้าวไหว แผลที่ซ่อนตอนหลีกเร้นความเป็นไป ทำอย่างไรให้หลีกเร้นความเป็นจริง เมื่อความรักทักทายแล้วหายลับ สูญเสียกับรักเรายามเขาทิ้ง เขียนด้วยมือลบด้วยเท้าเฝ้าประวิง อยากท้วงติงชิงรักคืนเพื่อชื่นชม หรือไม่ก็ลบเลือนให้เหมือนฝัน ไม่ต้องเศร้าเคล้าชีวันพลันสุขสม แต่ความจริงยากแก้ไขให้ระงม กับรักเราที่เชยชมลมรักลวง *-*ความทรงจำเนี่ยแปลกนะค่ะ สิ่งใดก็ตามที่เป็นสิ่งที่เราอยากจำ ไม่เคยจำได้สักที ไม่เหมือนความช้ำ ความเศร้า ที่เราเฝ้าจะทำให้ลืมเท่าไหร่ ก็ลืมไม่ได้สักทีเหมือนกัน คุณว่าไหมค่ะ*-* ถึง คุณสูญญะกาศ แม้จะ มีใช้ มากมาย เพียงใด แต่ต้อง จำไว้ ในใจ เสมอ กับความ ระวัง ทั้งฉัน และเธอ เพื่อให้ พบเจอ แต่สิ่ง ที่ดี *-*เห็นด้วยค่ะ คนเราควรระวังและมีสติในทุกสิ่งที่อย่างที่เรากำลังดำเนินชีวิตอยู่บนโลกใบน้อย ๆ ใบนี้*-* ถึง คุณสาวดำ รำพันรัก พยายามในครั้งหน้า ดูสักคราใจเชื่อมั่น แล้วในหนึ่งสักวัน ตัวเรานั้นต้องทำได้ *-*แม้วันนี้น้องจะใช้ยางลบหมดก่อนดินสอ ไม่เป็นไรค่ะ เอาเป็นว่าพยายามลบให้น้อยลง พยายามทำไม่ผิดให้มากขึ้น อีกหน่อย ยางลบอาจจะเหลือแบบเต็ม ๆ ในขณะที่ดินสอกำลังจะหมดด้ามแล้วก็ได้นะจ๊ะ (คิดถึงน้องอุ๊นะจ๊ะ)*-* ถึง คุณ Imagine หากประจำทำผิดไม่คิดแก้ คงได้แย่แก้ยากลำบากเห็น ดั่งคนไข้ไม่หาหมอก่อเกิดเป็น โรคลำเค็ญเป็นประจำน่ารำคาญ พอนานวันชักหนักเรื่องชักยุ่ง พอจะมุ่งไปหาหมอก็ประหาร ไม่อาจแก้แพ้โรควิโยกกาล พยาบาลยังไงไม่ไหวจริง ต้องประสบชะตากรรมโดยทำร้าย ให้กลับกลายหายจากโลกน่าโศกยิ่ง คนที่อยู่รู้แน่แต่ประวิง ยังท้วงติงช่วยรักษาในอาการ แต่ไม่ไหวให้โศกวิโยคหนัก ยิ่งปักหลักรักษาคล้ายอาหาร ที่เริ่มเน่าเคล้ากลิ่นสิ้นดวงมาน เพราะว่าการไม่รักษาเยียวยาตน *-*นิทานเรื่องนี้ก็สอนให้รู้ว่า การรักษาและเยียวยาตนเองตั้งแต่ต้น จะทำให้ไม่เกิดผลเสียหายในภายหลัง คิดถึงน้องทรายเช่นกันจ๊ะ นานแล้วไม่ได้แต่งกลอนคู่กัน ฉะนั้นขอพี่ขึ้นคู่ด้วยอีกสักครั้งนะค่ะ*-* ถึง คุณแม่จิตร หยุดหลายวันเรานั้นต้องเฝ้าบ้าน แถมการงานมากมายสหายเอ๋ย จึงขอบอกตามตรงปลงใจเลย ไม่เหมือนเคยที่ได้เที่ยวเก็บเกี่ยวใจ *-*ดีจังได้ไปเที่ยวทะเลด้วย ส่วนเราไม่ได้ไปไหนเลย อยู่กับบ้าน แล้วพอเสาร์อาทิตย์ก็ไปเรียน พูดแล้วก็เหนื่อยจัง อิอิ แล้วเที่ยวทะเลสนุกไหมหละเพื่อน*-* ถึง คุณทะเลใจ ทุกคน มีสิทธิ์ ทำผิด ทำพลาด แต่ห้าม ประมาท อย่าพลาด พ่ายแพ้ ทำผิด บ่อยบ่อย ไม่คอย ดูแล ก็จะ เกิดแน่ การแพ้ ใจตน *-*ทุกคนมีสิทธิ์ทำผิด พี่เชื่อเสมอสำหรับข้อนี้ แต่ที่สำคัญ ทุกคนต้องพยายามที่จะไม่ทำผิดซ้ำ ๆ เพื่อให้เกิดเป็นเรื่องแล้วเรื่องราว แถมเรื่องเหล่านั้นยังคล้าย ๆ กัน ซ้ำไป ซ้ำมา มันก็ไม่ไหว เอาเป็นว่าผิดพลาดได้ แต่อย่าประมาท เพื่อกันการผิดพลาดกันดีกว่าไหมจ๊ะ อิอิ ไปเที่ยวมาสนุกหละซิ ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่เลย งานหน้าต้องให้พี่ไปด้วยนะ ไม่งั้นไม่ยอม อิอิ (ขอโทษด้วยสำหรับการรับโทรศัพท์ไม่ได้ เนื่องจากพี่ติดทำรายงาน เอาเป็นว่าว่าง ๆ จะโทรไปหานะจ๊ะ)*-* ถึง คุณเพียงพลิ้ว ใช้ดินสอวาดลวดลายให้หลายหลาก เกิดลำบากความผิดพลาดให้คลาดเคลื่อน จึงใช้เจ้ายางลบกลบลางเลือน ให้ว่าเหมือนไม่มีเส้นเน้นลายใด ส่วนหัวใจยากแก้ไขหากใจเขา ไม่มีเราเป็นเงาเฝ้าหวั่นไหว ไม่อาจลบกลบเกลื่อนลางเลื่อนไป จึงเกิดเป็นรอยหมองไหม้ใจระทม *-*ลบเท่าไหร่ก็ลบไม่ได้สักทีสำหรับรอยใจ อิอิ คิดถึงน้องกานต์เช่นกัน ช่วงนี้พี่ยุ่งมากไม่ค่อยได้ติดต่อใครเลย แต่ใจก็ยังคิดถึงเสมอ ๆ นะ*-* ถึง คุณพี่พุด (พุดแม่ดวงดอกผักบุ้งทะเล) น้องก็คิดถึงตัวพี่ ทุกวันเดือนปีเสมอ แถมยังห่วงใยให้เจอ จึงเอ่ยเสนอความใน *-*คิดถึงพี่พุดเช่นกันค่ะ จริง ๆ ไอเดียนี้ น้องได้มาจากน้องแม่มดน้อยนะค่ะ เขาเขียนจากเรื่องที่โดนเพื่อนถาม น้องก็เลยลองมาแต่งกลอนดู เห็นเรื่องมีเนื้อหาสาระที่ดีมากนะค่ะ*-* ถึง คุณลอยไปในสายลม เรื่องราวที่เขียนไว้ เอ่ยความในการทำผิด ว่าทุกคนมีสิทธิ์ แต่อย่าผิดมากเกินไป *-*เรื่องที่สื่อไว้ หมายถึงการทำผิดของทุกคน คือสามารถทำผิดได้ แต่อย่าบ่อยจนกลายเป็นการทำผิดซ้ำ ๆ ซาก ๆ นะค่ะ*-* ถึง คุณมนต์กวี อยากจะเป็นยางลบเพื่อกลบเกลื่อน ความลางเลือนหมองไหม้ในใจพี่ ให้หายวับกลับกลายได้ดูดี ในทุกวันเดือนปีที่ผ่านมา แต่ไม่อาจเป็นได้เหมือนในฝัน เราห่างกันเกินไปสุดใฝ่คว้า แถมยังเป็นผู้หญิงธรรมดา จึงไม่กล้าเป็นยางลบกลบรอยใคร *-*ขอบคุณสำหรับดอกกุหลาบที่มอบให้ค่ะ หอมชื่นใจจังเลยค่ะ*-* ถึง คุณคิม รักนะ เป็นเหตุ เป็นผล ที่ดลจิต ให้เรา ยิ่งคิด ยิ่งรู้แน่ ว่าชอบ ว่าชิด ติดดวงแด จึงเผื่อ จึงแผ่ ให้รู้กัน *-*เป็นเหตุผลข้อหนึ่งที่ชอบมากเมื่อได้อ่านงานของน้องแม่มดน้อยนะค่ะ คิดถึงน้องนะค่ะ*-* ถึง คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ อยากให้ยืมเหมือนกันกับท่านพี่ แต่คิดดูอีกทีไม่ดีกว่า เพราะซื้อหาง่ายมากจึงฝากมา เอาเป็นว่าซื้อดีกว่าอย่ายืมเลย อิอิ *-*ไม่ได้งกนะค่ะ เพียงแต่เห็นว่าซื้อหาง่ายนะค่ะ อีกอย่างยืมเดี๋ยวเสียเวลาต้องนำมาคืนอีก อิอิ*-* ถึง คุณdark side of mind ปากกาหอมกว่าไหมพี่ เพราะฉันคนนี้ตอนนั้น ยังชอบดมดอมหอมกัน เพราะว่ากลิ่นนั้นชื่นใจ *-*เมื่อประมาณ ป.5 ป.6 จำได้ว่าตอนนั้นเพิ่งได้มีสิทธิ์ใช้ปากกา และมีปากกายี่ห้ออะไรก็ไม่รู้หอมมาก ชอบดมน้ำหมึกค่ะ ส่วนยางลบนั้นเคยดมเหมือนกัน แต่สู้กลิ่นหอมของปากกาไม่ได้ แบบว่าเย้ายวนใจกว่านะค่ะ อิอิ*-* ถึง คุณเธอตลอดกาล อยากแต่งกลอนเอาไว้ให้ใครอ่าน แต่บอกผ่านงานนี้เห็นที่ว่า จะนานนานออกครั้งคราตั้งตา เพราะทุกคราเวลาไม่ค่อยมี *-*ช่วงนี้ภารกิจเยอะมาก จริง ๆ แต่ก่อนจะออกกลอนวันละบท แต่ตอนนี้อาทิตย์ละบทก็สูงแล้ว อิอิ แต่ก็ไม่แน่นะ เพราะติดกลอนคู่กับสองสามท่านที่เขียนกลอนยาวมากกว่า อาทิตย์นี้คงจะหลายบทอยู่ อิอิ*-* ถึง คุณต่อง (ต้อง) ชีวิตนี้ มีผิดพลาด โอกาสพลั้ง ก็มากจัง เสียลด เกือบหมดท่า แต่อย่างไร ในชีวิต ลิขิตมา จะหาญกล้า ฟันฝ่า ท้าตะวัน *-*ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจที่มอบให้กัน*-* ถึง คุณคนลืมยาก ขอบคุณค่ะคนดี กับกำลังใจที่มีที่มอบให้ และขอบคุณกับน้ำใจ ที่แวะมามอบให้..แก่กัน *-*ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจที่มอบให้แก่กัน*-* ถึง คุณกันเอง 1 แวะมาพักดื่มน้ำยามข้ามฝั่ง แถมให้นั่งพักผ่อนนอนยังไหว อีกอย่างหนึ่งเหตุผลในกลไก ล้วนแต่มีสิ่งแจ้งไขเผยในความ *-*เหตุและผลเป็นของคู่กัน เมื่อมีเหตุ ผลก็จะตามมาโดยปริยาย แต่มาช้ามาเร็วอีกเรื่องหนึ่งนะค่ะ สำหรับเหตุและผล อิอิ*-* ถึง คุณardin สติ ชักนำ ปัญญา ก่อเกิด ไม่ให้ เตลิด เมื่อเกิด เรื่องใหญ่ ยิ่งยาม พลาดพลั้ง ควรตั้ง เร็วไว เพื่อให้ สิ่งใด เป็นไป อย่างควร *-*ชีวิตของเราจะต้องก้าวไปเรื่อย ๆ โดยไม่หยุดยั้ง แน่นอน ระหว่างที่เราก้าวเท้าไปข้างหน้า หรือถอยไปข้างหลังนั้น ต้องมีความผิดพลาดเกิดขึ้นเป็นแน่ แต่อย่างไรซะ ทุกอย่างระหว่างที่เราก้าวคือประสบการณ์อันยิ่งใหญ่สำหรับชีวิตเราเสมอ เก็บประสบการณ์เหล่านั้นไว้ ซึ่งหากสิ่งใดก็ตามที่เราทำผิด อย่าให้มีผิดซ้ำครั้งแล้วครั้งเล่าเป็นพอค่ะ*-* ถึง คุณrain เหตุผลแบบนี้พี่รู้ เพราะพี่เป็นอยู่เสมอ คือรักห่วงใยให้เธอ นั่นไงเล่าเอ่อคนดี *-*เพราะรักและผูกพันไงจ๊ะ จึงทำให้เรนจังคิดถึงพี่ เหมือนพี่หญิงฯ คิดถึงเรนจังนั่นหละ *-* ถึง คุณฤกษ์ ชัยพฤกษ์ หลายข้อ สงสัย เหตุใด แน่นหนัก บอกจะ ปกปัก รักเรา ก่อนนี้ ให้อยู่ เป็นสุข ในทุก นาที แล้วใย คนดี จึงลี้ จากจร *-*แจมไว้ 4 บท พรุ่งนี้ คงจะขึ้นกลอนคู่ให้ ยังไงก็รอไว้ลุ้นหน่อยแล้วกันนะค่ะ อิอิ*-* ถึง คุณตัวป่วนกวนใจ แม้มือกำดินสอต่อยางลบ แต่เมื่อคบเธอเป็นเช่นสหาย ไม่มีวันลบเลือนเตือนเพื่อนชาย จนวันตายจงสบายใจได้เกลอ *-*ความผูกพันมักจะมีความมั่นคงเสมอ เชื่อไหม อิอิ*-* ถึง คุณช็อกโกแล็ต อาจมีรอยหมองหม่นจนเราเห็น เพื่อไว้เป็นอุทาหรณ์ตอนพลั้งเผลอ กับสิ่งที่ผ่านไปที่ได้เจอ เหมือนดั่งที่ตัวเธอเคยเจอมา *-*ร่องรอยของการลบมักจะไม่หมดไป แต่อาจแค่จาง ๆ ไป เพื่อให้เราได้รู้ว่าสิ่งที่ผ่านมาเป็นอะไร เหมือนเป็นการย้ำเตือนความทรงจำเราไงค่ะ อิอิ*-* ถึง คุณ ทำ มะ ชาด เป็นสิ่งหนึ่งในชีวิต เรื่องกระจิดสะกิดใจ แต่เป็นสิ่งยิ่งใหญ่ ให้เราไว้ใช้สอนตน *-*สวัสดีค่ะพี่สาว เสียดายจังเลยค่ะ น้องไม่ทราบว่าเพื่อน ๆ จะไปเที่ยวบ้านพี่ ไม่งั้นคงต่อมือถือเพื่อน ๆ โทรเข้าไปหาพี่สาวแล้ว แต่คิดว่าเพื่อน ๆ ที่ไป คงมีคนได้เบอร์พี่สาวมาบ้าง เดี๋ยวค่อยขอ แล้วจะโทรไปหานะค่ะ คิดถึงพี่สาวคนดีคนนี้เสมอค่ะ และขอบคุณสำหรับความห่วงใยที่พี่สาวให้กับน้องสาวคนนี้เสมอ ๆ ค่ะ*-* ถึง คุณรดา ขอบใจความห่วงใย ฉันซึ้งใจมากนักหนา ที่เพื่อนให้ฉันมา เต็มอุราพาดีใจ *-*สวัสดีจ๊ะทราย ช่วงนั้น ยอมรับว่าไม่รู้เรื่องอะไรเลย กลับมาจากเรียนก็อาบน้ำนอน มารู้สึกตัวอีกที ตอนเกี่ยงเทือบคืนเห็นจะได้มั้ง ไม่ทันดูเวลา เพราะน้องเบญโทรมาเครื่องบ้าน เบอร์คุณแม่นะ เราถึงได้รู้เรื่อง เลยมานั่งดูโทรทัศน์ กว่าจะได้นอนอีกทีก็เกือบตีสามแล้ว ดีใจเหมือนกันที่เหตุการณ์ไม่เกิดขึ้น ไม่งั้น คงมีคนได้รับความเดือดร้อนอีกมากมาย สุดท้าย ก็ขอบใจน้ำใจที่มากมายของทรายและเพื่อนทุกคนที่มอบให้กับเรามา ขอบใจมากจ๊ะ เราซึ้งในน้ำใจเสมอ ๆ และจะไม่ลืมเลือนความห่วงใยที่ทรายและทุกคนมอบให้ค่ะ (อ้อ) เราโทรหาทรายแล้วนะ แต่ไม่ติด ไม่รู้เปลี่ยนเบอร์หรือเปล่า*-* ถึง คุณค้างคาวคืนคอน เหตุผลเดียวกันท่านพี่ นับวันเดือนปีไม่เปลี่ยน ใจมั่นแน่นหนักรักเวียน เหมือนดั่งแสงเทียนส่องใจ *-*ไม่อยากให้ประวัติศาสตร์ซ้ำรอยเลยค่ะ เพราะหากซ้ำในครั้งนี้ คนที่เคยได้รับ คงรับต่อไปไม่ไหวเป็นแน่ (เหตุผลของเพื่อนคือการให้เพื่อนได้รับความสุข น้องคิดอย่างนั้นเสมอค่ะ แต่เอ เป็นเพื่อนหรือค่ะ น้องนึกว่าเป็นพี่ชายซะอีก อิอิ*-* ถึง คุณชัยชนะ ลบไม่ได้จริงหรือพี่คนดีจ๋า กับปากกาที่เขียนไว้ในอักษร แล้วถ้าใจจะลบไหมให้นิวรณ์ หรือพี่ลบแน่นอนคราวร้อนใจ อิอิ *-*ปากกาเขียนแล้วไม่คิดลบ แล้วใจหละค่ะ คิดจะลบหรือเปล่าเอ่ย อิอิ*-* ถึง คุณกันเอง 2 เหตุที่ไม่ตอบขอบใจ บอกเลยเร็วไวตัวฉัน ติดงานภาระทุกวัน แต่ใจฉันนั้นขอบคุณ (เสมอ เสมอ) *-*เหตุผลที่ทำให้มาตอบคำถามช้า คือติดภารกิจมีงานด่วนนะค่ะ เพิ่งจะเสร็จ โอ๊ย พูดแล้วก็เหนื่อยจัง อิอิ เอาเป็นว่าขอบคุณสำหรับกำลังใจและความห่วงใยนะค่ะ*-* ถึง คุณกอกก หากผิดหากพลาดบ่อยครั้ง ควรจะระวังแก้ไข ไม่ใช่ปล่อยไปตามใจ เกินจะแก้ไขได้ทัน *-*สวัสดีค่ะพี่ปราย ที่พี่ปรายพูดมาถูกต้องแล้วค่ะ คิดถึงพี่ปรายเช่นกันนะค่ะ ช่วงนี้น้องติดภารกิจเยอะเลย แต่ส่งความคิดถึงไปให้เสมอ ได้รับบ้างหรือเปล่าค่ะ อิอิ*-* ถึง คุณลักษมณ์ พูดถึงแท่งที่มีคุณพี่ครับ ขอโปรดรับทราบไว้ใจคนเขียน แต่งถึงแท่งที่มีที่วนเวียน จึงอย่าเปลี่ยนบางแท่งมาแข่งเลย อิอิ *-*พูดถึงแท่งที่มีทั้งดินสอและยางลบค่ะ ขอระบุเฉพาะกรณีก่อนแล้วกันงานนี้ อิอิ แบบนี้เขาเรียก ไปแบบน้ำขุ่น ๆ หรือเปล่าหละค่ะ อิอิ*-* ถึง คุณKimBerrY ข้อคิดครั้งนี้ดีมาก จึงได้แต่งฝากให้อ่าน ซึ่งจริงแล้วเป็นผลงาน ก็น้องแม่มดน้อยเอย *-*จริง ๆ พี่ไม่ได้คิดเองนะค่ะสำหรับเนื้อหา เพียงแต่ไปอ่านเจอในเรื่องสั้นของน้องแม่มดน้อย เห็นเป็นเรื่องที่น่าสนใจ เลยนำมาเขียนเป็นกลอนให้อ่านกันนะค่ะ*-*