วางดินแดนของความหลัง ณ ฟากฝั่งอันนิ่ง-ก่อ ดั่งล้วนด่วนร้างจางร่องรอยห่มท้อ กระนั้นถ้อยรั้นวอนขอ มิเคยเพียงพอ ต่อดวงใจละโมบคอย แม้อย่างนั้นสายใยพันธะอันนิดน้อย หากมิอาจสลายทลายลง ยับย่อย ข้าฯยังอยู่กับเลือนจางแห่งร่องรอย ใจไม่คร่ำปล่อย รึ พลอยว่าปวดร้าว กระไรใช่หวาดท้อ แม้ฤดูกาลก่อเหน็บหนาว ทว่า วลีแห่งปรัชญ์แว่วสู่คำนึง ตรึงราว- ถ้อยนั้น สลักเสลา ฟังว่า คืนหนาว ยาวนานเสมอ* * ถ้อยวลีจากที่ใดที่หนึ่งที่ข้าพเจ้าจดจำมิได้ ต้องกราบขออภัยที่ยกมาทั้งประโยค...
14 กรกฎาคม 2548 11:13 น. - comment id 491442
...มาเถิดมาประดาที่ไม่มีรัก... ...จงประจักษ์น้ำใจว่าใหญ่หลวง... ...อยู่นี่แล้วทะเลรักเชิญตักตวง... ...ไม่ต้องห่วงว่าจะแห้ง..พอแบ่งกัน.... ยิ่งดึกยิ่งหนาว..หนึ่งหนาวนั้นย่อมเนิ่นนาน..กว่าใคร ฉันแหงนมองฟ้า ดาวที่ตะกี้เห็นกระจ่างใส ตอนนี้ถูกบังด้วยเมฆครึ้มฝน หากมีพายุฝน จะเป็นเช่นไร กลางดึกเช่นนี้ จะหาที่หลบหลีกตรงไหน เขาจะพาฉันหลบฝนหรือเปล่า ฉันแค่คิดในใจ ไม่กล้าที่จะถามเขา เพียงแต่รอเท่านั้น แต่ทว่า ...เสิ้ยววินาที บางทีก็นานเกินรอ.. จากเรื่องสั้นภาคแรก \" ตรงเส้นขอบฟ้า\"
14 กรกฎาคม 2548 19:31 น. - comment id 491601
อืมจริงด้วยค่ะ \"คืนหนาว...ยาวนานเสมอ\" กว่าจะเช้า...
14 กรกฎาคม 2548 23:21 น. - comment id 491714
๐ ราตรีเคล้าถวิลให้ยินต้อง ขับทำนองย้อนวารแห่งขานขื่น เมื่อสายลมกรูกรำในค่ำคืน มาแทนผืนห่มหนาวอันยาวนาน ............................................................. ลี่...ผู้มาเยือน .
15 กรกฎาคม 2548 04:51 น. - comment id 491786
...มาเถิดมาประดาที่ไม่มีรัก... ...จงประจักษ์น้ำใจว่าใหญ่หลวง... ...อยู่นี่แล้วทะเลรักเชิญตักตวง... ...ไม่ต้องห่วงว่าจะแห้ง..พอแบ่งกัน.... @ มายิ้มยวนแย้มยิน-แม้วิ่นหวัง อุ่นมิติ-ประเดประดัง สะพรั่งฝัน ทะเลรักหลากล้น-ปรนแบ่งปัน อาบหัวใจร้อยพันที่พบพาน...
15 กรกฎาคม 2548 04:54 น. - comment id 491787
กล่าวสวัสดีคุณอัลมิตราก่อนครับเมื่อกี้ลืม ขออภัย....
15 กรกฎาคม 2548 05:00 น. - comment id 491788
....สวัสดีครับ vaproud ครับยิ่งหนาวยิ่งนานจริงๆ
15 กรกฎาคม 2548 05:09 น. - comment id 491789
lสวัสดีครับ ลี่...ชวนมาเยือน กลอนเพราะมากครับ นับถือๆ