วันนี้ มีแค่ กลอนเปล่าเปล่า ไม่มีเล่า เรื่องเหงา เศร้าหนักหนา ไม่มีร้องไห้ คร่ำครวญ เสียน้ำตา ไม่มีคำ นำพา มาร้อยกลอน ถึงคราวหัว ตีบตัน สุดคั้นออก ที่ได้บอก กล่าวไป ใช่ซุกซ่อน ไม่มีขัน ตลกหาย มลายจร ได้แต่นอน พักแรง แข่งตะวัน หลังสอบเสร็จ เกล็ดสมอง เข้าห้องหลับ ไม่ขยับ เขยื้อนกาย พ่ายกลอนฉันท์ ด้วยเป็นทุกข์ เพราะมุสอบ มาหลายวัน ไม่อาจยัน กายล้า มาต่อกลอน
28 มิถุนายน 2548 22:40 น. - comment id 485701
ค่อย ๆ ไปก็ได้จ้า หยุดอยู่กะที่ ดีกว่าถอยหลัง แต่ถ้าได้ถอยหลังก็จะกระโดดได้ไกลนะ สวัสดี พักผ่อนก่อน
28 มิถุนายน 2548 22:53 น. - comment id 485713
กลอนเปล่าเปล่าเล่าว่าสมองหมด อยากให้จดจินตนามาสืบสาน เก็บเรียบเรียงชื่นเชยสิ่งเคยผ่าน ไม่ช้านานคงได้อ่านกลอนของเธอ ราตรีสวัสดิ์
29 มิถุนายน 2548 03:52 น. - comment id 485740
สงสัยว่าไหลมาตอนหลับหรือเปล่าคะ กลอนนี้ยาวดีค่ะ
29 มิถุนายน 2548 08:13 น. - comment id 485753
พักเอาแรงก่อนก็ได้..แล้วค่อยว่ากัน...
29 มิถุนายน 2548 10:43 น. - comment id 485786
กลอนเปล่าเปล่าไร้ความเหงาเศร้าห่วงหา จึงขอบอกเลยว่าพาห่วงหวง ยิ่งกว่านั้นรักมอบให้ไม่หลอกลวง ยังเป็นห่วงคนดีเสมอมา กลอนแต่งได้ดีนะค่ะ คิดถึงจังเลยค่ะ
29 มิถุนายน 2548 09:46 น. - comment id 485797
มาฝากอ้อมกอดปลอบประโลมใจนะน้องรัก หากหนาวนักเหนื่อยใจหลับตาฝัน มีอ้อมใจมีอ้อมตักพี่พุดรักนิรันดร์ หวังน้องเยาว์ผ่านคืนวันพบฝันดีพบที่รัก พี่พุดซึ้งใจในน้ำใจน้องนะคะ ดูแลสุขภาพยามไกลบ้านนะคะ ทานอาหารดีดีและพักผ่อนพอเพียง เราที่นี่ในร่มรักเรือนไทยจะรักรอน้องเละเคียงข้างเป็นพลังใจไปตราบกาลค่ะคนดี รักมากกกกกกกก
29 มิถุนายน 2548 10:28 น. - comment id 485811
...มาอ่านกลอนเปล่าเปล่าไม่เล่าเรื่อง ...สมองหดหมดเปลืองเรื่องภาษา ...คุณยังเยาว์ไม่เล่าแค่บอกมา ...ช่างสรรหา...เอามากล่าว...เข้าท่าครับ
29 มิถุนายน 2548 11:49 น. - comment id 485880
นี่ขนาดหัวตื้อนะครับยังยอดเลย หากดีแล้วคิดไม่ออกเหมือนกันจะโลดแล่นอย่างไรครับ แก้วประเสริฐ.
29 มิถุนายน 2548 13:02 น. - comment id 485929
นี่ขนาดเกล็ดสมองเข้าห้องหลับนะเนี่ย ยังเยี่ยมยุทธขนาดนี้เลย
29 มิถุนายน 2548 17:25 น. - comment id 486070
ยามมืดบอดก็อย่าพยายามเดินครับ พลาดพรั้งลงจะไม่คุ้ม พักก่อนแล้วค่อยหาเส้นทางที่ดี ( เกี่ยวกันไหม )
30 มิถุนายน 2548 12:42 น. - comment id 486422
พักผ่อนเยอะ ๆ นะคะ