มองทะเลคะเนตาจรดฟ้ากว้าง ความเวิ้งว้างว่างไกลไร้จุดหมาย ริบรี่ตามองไปอย่างอาลัย ไกลกว่าไกลสายตาจะมองตาม คลื่นยังซัดซาดหาดไม่หยุดนิ่ง เม็ดทรายกลิ้งทิ้งหาดลงตามน้ำ คลื่นยังคงลงขึ้นไม่สร่างยาม ทุกเช้าค่ำย้ำเพลตลอดมา แม้ครั้งหนึ่งทะเลกลืนหมื่นชีวิต ใครไม่คิดว่าชีวิตถูกคลื่นฆ่า กลายเป็นศพเกลื่อนหาดในพริบตา หวาดผวาระเหี่ยไห้ใจซ่านซม โหมโหดโถมโจมตีกระแทกใส่ ไม่ทันไหร่ตายดับทับทรายจม เหมือนใบไม้ร่วงหล่นตามแรงลม หมื่นขืนข่มฝังจมใต้บาดาร เสียงสะอื้นใต้น้ำยังร้องเรียก หนาวเหน็บเปรียกน้ำเค็มมาหลายวาร เสียงโหยหาโหยหวนมวลวิญญาณ ยังเรียกขานขอคอยปล่อยตามกรรม อย่าฝังทรายตายหาดไว้อย่างนี้ ปล่อยเป็นผีเจ้าหาดตรึงความช้ำ ผีรอปล่อยวิญญาณให้เป็นธรรม ปล่อยความช้ำรอคอยความเป็นไท
นายดนตรี 26 มิ.ย. 2548 14:44 น. - ID 77797 
727
1
0
27 มิถุนายน 2548 13:17 น. - comment id 484998
พี่ชอบชื่อเรื่อง *วิญญาณทะเล* มาก มันโดนใจลูกน้ำเค็มอย่างไรไม่รู้ เนื้อหาก็สื่อความได้ดีจ้ะ มาทักทายกันยามบ่ายนะคะ สวัสดีค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
