ทิวป่ายางยืนต้นใบหม่นลู่ เหมือนเช่นเราไร้คู่อารมณ์หมอง จักจั่นเรไรใยกรีดร้อง เพิ่มความเหงาเข้าครองหัวใจตรม เดือนสาดแสงนวลผ่องส่องสวรรค์ ดวงเดียวกันเหตุใดให้ความขม แสงพริ้งพราวเขาอื่นได้ชื่นชม เรากลับบ่มความทุกข์คลุกคาใจ กองกรวดทรายต่างหมอนยังนอนหลับ แม้เดือนดับคล้ายแจ้งแสงไสว หัวใจรักอบอุ่นกรุ่นภายใน ช่วยคงร่างอยู่ได้ไม่ม้วยมรณ์ มองไม่เห็นฝั่งฝันวันก่อนเก่า เหลือเพียงเงาจดจำย้ำสังหรณ์ รักของเราลาลับไม่กลับคอน ไม่ขอวอนเมตตาจากฟ้าดิน เมื่อใจเขาไม่เที่ยงคอยเลี่ยงหลบ แม้พานพบต้องพรากฝากถวิล ไปเถิดไปให้พ้นไม่ยลยิน แต่ไม่สิ้นเสน่หายังอาลัย....
12 มิถุนายน 2548 14:49 น. - comment id 478785
แม้พานพบต้องพรากฝากถวิล ไปเถิดไปให้พ้นไม่ยลยิน แต่ไม่สิ้นเสน่หายังอาลัย.... อิอิ อ่านตรงนี้แล้วเข้าใจเลยคะว่าแข็งแต่ปาก หุหุ แวะมาทักทายคะ สบายดีเปล่าคะ
12 มิถุนายน 2548 15:25 น. - comment id 478829
สักวัน...เมื่อเรายืนอยู่นิ่งๆ และ...เมื่อเรามองไปรอบๆ เราอาจกำลังพบว่า...มีสายตาของอีกคน ที่กำลังยืนมองเรากลับมา...ด้วยความห่วงใย วันนั้น...จะผ่านมาให้คุณได้สัมผัสด้วยตา...ด้วยใจ...นะคะ ...................................................................................................... ลี่...ผู้มาเยือน .
12 มิถุนายน 2548 15:28 น. - comment id 478831
แบบเรน..ไม่เชื่อด้วยดิคะ..ว่า.. พี่ฤกษ์..เหงา .. .. ....
12 มิถุนายน 2548 15:52 น. - comment id 478842
รักเขาเต็มดวงใจใยไม่บอก เลยช้ำชอกเขาชาเมินเดินหลบหาย ฤกษ์ชัยพฤกษ์จึงโดดเดี่ยวให้เดียวดาย พ่อผู้ชายแข็งแต่ปากฝากใจครวญ .............................................................. รักก็บอกไป..เก็บไว้ทำไมกันล่ะ อึดอัดนะ รักแล้วไม่บอก แถมอาจช้ำใจ ถ้าเขารอไม่ไหว ..............................................................
12 มิถุนายน 2548 16:51 น. - comment id 478877
เข้าใจความรู้สึก...ที่คุณมีในขณะนี้...จริงๆแล้ว...คนที่จะบอกเราได้ดีที่สุด..คือหัวใจ..ของเราเอง...ค้นหา..สิ่งที่ใจปรารถนา..ให้พบ...แล้วเราจะให้คำตอบ..กับตัวเราได้ค่ะ...ว่า...เราต้องการอะไร? มาเป็นกำลังใจ..ในคุณฤกษ์..ค้นหาใจตัวเองค่ะ...ไม่แข็งแต่ปากแล้วนะจ๊ะ.. ดูแลตัวเองด้วยค่ะ..ยังเป็นห่วงเช่นเดิม..
12 มิถุนายน 2548 17:16 น. - comment id 478886
ความเหงาไม่เข้าใครออกใคร ความเหงา สร้างศิลปินมานักต่อนัก.. .. +++++++++++ อาจเพราะ..เหงา จึงทำให้เรารู้ว่า ถึงปากจะแข็ง..แต่ใจกลับอ่อนตลอดมา และเป็นความหวั่นไหวที่บดบังสายตา - หัวใจ ++++++++++++++++++++++++++++++++++ กลอนคุณเขียนได้ดีครับ
12 มิถุนายน 2548 20:08 น. - comment id 478946
แล้วอย่างอื่นไม่แข็งหรอ
12 มิถุนายน 2548 20:14 น. - comment id 478951
ใต้เงาฟ้าว้าเหว่ไม่เหห่าง ยังคอยนางมาเยือนมิเลือนหาย กลางเงาจันทร์สั่นหนาวร้าวเดียวดาย และมิวายโหยไห้ อาลัยเธอ..*** อารมณ์ยามนี้คงไม่หนีห่างจากกลอนของคุณฤกษ์หรอก เข้าใจความเดียวดายนั้นได้ดี สวัสดีค่ะ
12 มิถุนายน 2548 20:35 น. - comment id 478967
ใครน้อใจร้ายไม่รอคุณฤกษ์ อิอิ พี่อุ๊ คิดลึกล่ะสิท่า
12 มิถุนายน 2548 21:16 น. - comment id 478983
ร้อยเรื่องที่ปวดร้าวเมื่อคราวหลัง ทุกข์ประดังมากมายคล้ายสับสน หากท้อแท้หัวใจให้กังวล จงอดทนหยัดท้าแล้วฝ่าไป
12 มิถุนายน 2548 23:05 น. - comment id 479034
คนหนุ่มอารมณ์ดี เชื่อว่าคงเป็นแค่ความรู้สึกชั่วขณะ..สักพักก็จะหาย..
12 มิถุนายน 2548 23:45 น. - comment id 479068
ถ้าปากแข็งง้างไม่ออก นี่ต้องไปหาหมอด่วน ฉีดยาแล้ว ห้ามอาบน้ำไปหนึ่งอาทิตย์นะคะ เฮ้อ ...ป่วยก็ไม่ยักกะไปหาหมอ แวะมาอ่านแซว จขกท ค่ะ หวังว่าคงจะปากอ่อน ยิ้มได้นะคะ
13 มิถุนายน 2548 00:16 น. - comment id 479080
รู้ได้ไงเขาไม่เที่ยงคอยเลี่ยงหลบ หรือว่าคุณได้พบเขาหลายหน พอครั้งนี้เขาไม่รักผลักไสตน จึงได้เอ่ยจำนนทนทุกข์ตรม แข็งแต่ปาก หรือแข็งทั้งปาก ทั้งใจกันแน่หละจ๊ะ อิอิ แต่งได้ดีค่ะ อ้อ อย่างคุณไม่มีวันเหงาหรอกเรารู้ อิอิ
13 มิถุนายน 2548 10:14 น. - comment id 479161
ให้ลบเลือนจางหายไปช้าช้า ใช้เวลาซ่อมใจจนหายเหงา แม้ลำพังโดเดี่ยวเปลี่ยวอกเรา ฝ่าความเศร้ายืนสู้คู่ฟ้าดิน
13 มิถุนายน 2548 12:05 น. - comment id 479217
เมื่อใจเขาไม่เที่ยงคอยเลี่ยงหลบ น้ำตากลบท่วมใจแล้วไหลริน ไปเถิดไปไปให้พ้นคนใจหิน ไม่ถวิลไม่ห่วงหาไม่อาลัย...
13 มิถุนายน 2548 16:26 น. - comment id 479378
ปากแข็งใจอ่อนแอ ปากบอกว่าไม่แต่ ใจไงบอกว่ารัก........5 5 5
13 มิถุนายน 2548 18:14 น. - comment id 479434
แม้พระจันทร์มืดมิดก็คิดถึง เพ้อรำพึงส่งใจให้กับเขา ถึงเดือนดับอับแสงเหลือเพียงเงา มิวายเฝ้าคำนึงคิดถึงกัน
14 มิถุนายน 2548 12:12 น. - comment id 479762
อ้าว ... คุณ ฤกษ์ ไง๋งี้อ่ะจ๊ะ ... ก็รออยู่นี่ไงคะ ... มะเหงหรอ .. น้อยใจวุ้ย ...
15 มิถุนายน 2548 10:56 น. - comment id 480102
..สวัสดีค่ะ.. ..ต้นยางหนึ่งยืนต้นใบหม่นลู่ คนไร้คู่ปล่อยอารมณ์ระทมเหงา เสียงเรไรดังมีดกรีดไม่เบา รุกรานเร้าหัวใจให้อ่อนแอ..... ..แซวเล่นนะคะ... ..~-~..
15 กรกฎาคม 2548 11:07 น. - comment id 491876
ขอบคุณทุกท่านที่มาเยี่ยมครับ