โอบกอด..ปีกอก จากจรถิ่นฐานวานวันเคยดำดื่ม เคยชมชื่นหญ้าเขียวรุ้งทองรวงข้าว อบอุ่นตักนอนแม่ตนคนห่วงใย ได้ลิ้มลองในรสแกงกับข้าวแม่ปรุง เคยนอนนุ่งผ้าถุงแม่ยาคนกลอมนอน เคยโอบกอดอกอุ่นยามนอนและร้องให้ เคยได้ลมสะบัดจากมือแม่เมื่อนอนแปล หนึ่งความดูแลหนึ่งใจมิได้แปลเปลี่ยน ด้วยปีกแขนอกอุ่นโอบกอดลูกน้อย ค่อยป้องกลอยใจมิให้หายห่างอก ค่อยอุ้มกกเคยจูงให้เดินตามรอยเท้า ยามแพ้พ่ายเหนื่อยหน่ายยังค่อยจับมือ ค่อยกระซิบ- ซิบคำหวานปลอบโยน ค่อยตะโกนว่าอย่าแพ้พ่ายหลีกหนี ทุกนาทีแม่อยู่ข้างกายลูกชายแม่ จงแน่วแน่เส้นทาง - ทางเส้นชัย ด้วยไฟลุกโชนสู้ย่างก้าวไป ด้วยหัวใจแน่วแน่ไม่แปลเปลี่ยน แม้นคืนจะผันผ่านไปไม่คืนกลับ แต่ความรักของแม่จะแผ่ซ่านไป ให้ลูกชายได้รับซ่านทั่วทุกอณู อยู่ทนสู้คู่กายถึงม้วนมรณา อยู่ทุกเวลาวันพาไปพบเจอ ฝั่งทะเลฝันวันข้างหน้าฟ้าคราม แม่อยู่นี่ มาสิลูกจ๋ามาอยู่สู่ อ้อมกอดอกแม่ปีกแขนจะอุ้มโอบ ลูกน้อยกลอยใจให้คลายเศร้า ร้องเถอะร้องไห้ให้ดังออกไป แม้เจ้าน้ำตาจะเปียกแก้มนุ่ม มือแม่จะเช็ดด้วยห่วงหา ค่อยเจรจาพาดวงใจให้ลุกโซน ด้วยไฟต่อสู้ย้ำต่อไปในเส้นทาง.... ด้วยหวังอนาคตเจ้ามั่นคง เป็นรากเป็นถิ่นฐานยื่นมั่นสองเท้า แม่จึงคอยเฝ้าโอบกอดปีกอุ่น ด้วยอกแม่ผู้เป็นสายใยสายใจ
4 มิถุนายน 2548 11:31 น. - comment id 474975
มองเห็นอ้อมอกของแม่..คิดถึง รำลึก ห่วงใย ปราถนา ปกป้องแม่แทน ในวันนี้ ทิกิ แวะเวียนมาดูงานดี
21 พฤศจิกายน 2548 14:30 น. - comment id 539532
เขียนได้โดนใจจริงๆ นี่ละความรักของแม่ ชอบมาก และเป็นกำลังใจให้เขียนผลงานดีๆ อย่างนี้ตลอดไปน่ะ