. . . แ ห ง น ม อ ง ท้ อ ง ฟ้ า ที่ เ ป ล่ า ว่ า ง. . . นั่งซุกตัวตรงริมหน้าต่าง..ในมุมเหงา เห็นสายฝนตกปรอย..ล่องลอยบนฟ้าเทา ปล่อยน้ำใสระบายเศร้า..ในคืนใจเหงาเคล้าน้ำตา . . . ห ว น ร ะ ลึ ก นึ ง ถึ ง ใ ค ร บ า ง ค น ที่เคยเดินตากฝน..บนถนนในคืนล้า เธอมาพร้อมกับของขวัญ..มอบรอยยิ้มหวานให้ฉันเต็มตา การ์ด 1 ใบ..ไดอารี่สีฟ้า..ฉันหยิบจับออกมาอย่างถูกใจ . . . " ถึ ง ค น ดี ที่ รั ก . . แ ล ะ ยั ง รั ก " คือถ้อยคำเธอฝังฝาก..มากความหมาย ฉันเอาซุกไว้ใต้หมอน..เอนซบหนุนนอนอยู่แนบกาย ฝันถึงเจ้าของรอยยิ้มพิมหัวใจ..ดวงตาสุกใสคล้าย-คล้ายเธอ . . . ไ ด อ า รี่ สี ฟ้ า ฉันใช้ระบายความสุขที่แสนมีค่าเสมอ-เสมอ เปิดมาคราใด..อักษรที่ขีดเขียนลงไป..ที่ได้เจอ ล้วนเป็นเรื่องราว..ฉันกับเธอ..ไม่ว่าเปิดเจอไปหน้าใด . . . จ น ท้ า ย ที่ สุ ด ข อ ง เ รื่ อ ง ร า ว ฉันบรรจงพลิกกระดาษเบา-เบา..แล้วร้องไห้ เมื่อรักของเราถึงจุดจบ..ไม่อาจล้างลบความเป็นไป เท่าที่ฉันพอทำได้..คือปล่อยน้ำตาใส-ใส..เต้นระบำ . . . แ ล ะ ห ย า ด น้ำ ฝ น ใ น ค่ำ นี้ ไม่อาจลบภาพเธอที่มี..ของคนช้ำ เธอจะอยู่กับฉันตลอดไป..มีค่าสดใสในความทรงจำ ที่ไดอารี่แห่งคืนฝนพรำ..ภาพเธอจะชัดเจนอีกครั้งในหัวใจ
31 พฤษภาคม 2548 06:23 น. - comment id 473077
จดบันทึกฝึกจำด้วยสำนึก เป็นรอยลึกรอยทางอย่างปราณีต ความทรงจำนับร้อยค่อยเขียนขีด มาเรียงรีดร่วมทางสู่กลางใจ ไดอารี่เล่มนี้คงมีความหมายเกินกว่าคำบรรยายแน่เลย ใช่ไหมครับคุณ \"ตังเม\"
31 พฤษภาคม 2548 08:45 น. - comment id 473119
คืนนี้...ฉันเหม่อมองเม็ดฝนที่โปรยสายลงมา เปิดบันทึกอย่างช้า ๆ เขียนประโยคหนึ่งว่า ...คิดถึงเธอมากรู้ไหม... ความทรงจำของเธอมีฉันบ้างหรือเปล่า..ก็ไม่อาจรู้ได้ รู้เพียงเธอคือทุกความหมาย...เกินกว่าสิ่งใดในโลกจะทำให้หัวใจลืมเธอ..จากความทรงจำ อ่านแล้วอยากร้องไห้จังเลยจ๊ะ เศร้าจังไดอารี่เล่มนี้ คงมีความหมายลึกซึ้งมากเลย ชอบทุกถ้อยคำเลย
31 พฤษภาคม 2548 09:27 น. - comment id 473145
เศร้าสุดใจเลยดิคะ ไดอารี่กับเรื่องราวต่างๆ ปลาวาฬก็เขียนไดอารี่นะคะ เวลาเอามาอ่าน บางครั้งก็รู้สึกดี บางครั้งก็ต้องมานั่งร้องไห้ นั่งคิดถึงใครบางคนที่เราเขียนไว้ น้ำตามีค่าในหัวใจ ไม่ว่าเมื่อไหร่ก็ไม่อาจลบเลือน
31 พฤษภาคม 2548 16:32 น. - comment id 473365
ไดอารี่สีฟ้า... แทนคำว่า สิ่งดีดี... ยื่นจากใครคนนี้... ในยามมียิ้มละไม... วันนี้เธอไกลห่าง... รักมาร้างห่างไปไหน... โหยไห้จากหัวใจ... สื่อออกไปว่า ระทม... ทักทายน้องตังเมยามบ่ายจวนเย็น สวัสดีค่ะ
31 พฤษภาคม 2548 16:55 น. - comment id 473386
ไดอารี่สีฟ้า.. เปื้อนน้ำตาความคิดถึง.. ซุกตัวมุมเก่า.. น้ำตาซึม.. พร้อมคำรำพึงอันอ่อนล้า ...คิดถึงเธอ... รู้ไหม... ทุกวันที่ผ่านมา ฉันคนนี้ยัง... มีน้ำตา... ทุกครั้งกับการมาของหยาดฝนพรำ ---- บทกลอนเพราะมากที่สุดเลย... ให้กำลังใจกวางน่ะ
31 พฤษภาคม 2548 19:22 น. - comment id 473435
เปิดเทอมแล้วการบ้านเยอะ งานก็แยะ ถ้าหากตังเมไม่ได้มาตอบกระทู้ หรือว่าตอบช้า ก็ต้องขอโทษด้วยนะคะ -+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+ ผลิใบสู่วัยกล้า ใช่ค่ะ มีความหมายมากๆ ขอบคุณสำหรับการมาเยี่ยมนะคะ -+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+ พี่เปิ้ล ขอบคุณพี่เปิ้ลที่มาช่วยถ่ายทอดอารมณ์ผ่านบทกลอนนะคะ ไดอารี่สีฟ้าของกวาง ชีวิตจริง ตอนนี้ยังไม่ถึงคราวเศร้าหรอกค่ะ จะมีบ้างก็ช่วงที่เหงาๆ เท่านั้นแหล่ะค่ะ แต่เขียนกลอนให้เว่อร์ไปเองแหล่ะ อิอิ -+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+ ปลาวาฬสีน้ำเงิน \"น้ำตามีค่าในหัวใจ ไม่ว่าเมื่อไหร่ก็ไม่อาจลบเลือน \" โหย ตังเมชอบประโยคนี้จังค่ะ บางทีเราก็มีความสุขที่ได้ร้องไห้นะ ดีกว่าต้องเก็บความทุกข์ และกลั้นน้ำตาไว้คนเดียว -+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+ พี่กอกก อิอิ สวัสดีฮับ ขอบคุณสำหรับบทกลอนค่ะ ดีใจนะคะที่แวะมาเยี่ยมกันอีก -+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+ พี่พันดาว ขอบคุณตัวอักษรสีสวยๆของพี่พันดาวค่ะ กวางดีใจน้าที่พี่ชอบ กวางก็ชอบบทกลอนของพี่เช่นกันค่ะ
2 มิถุนายน 2548 23:01 น. - comment id 473850
พี่เมจิคเชี่ยน ก่อนอื่นต้องขอขอบคุณนะคะที่แวะมาทักทายแล้วยังแถมบทกลอนเพราะๆให้ด้วย ดีใจค่ะดีใจ ชีวิตจริงของตังเม ไม่เศร้าหรอกค่ะ บ้าๆบอๆ เหอๆ
1 มิถุนายน 2548 23:55 น. - comment id 473893
ในค่ำคืนที่ฝนตกพรำๆ ฉันนั่งอ่านไดอารี่สีช้ำ...แล้วน้ำตาก็รินไหล คนดีของฉัน บัดนี้ไม่มีแล้ว...เธอจากไป ซบตัวลงนอนร้องไห้... ........เสียงฝนพรำช่างโหดร้าย ........ทำร้ายจิตใจแทบจะขาดรอน พี่ไม่ได้เขียนกลอนเปล่าซะนานเลย แวะมาทักทายนะขอรับ บทกลอนของน้องตังเมเศร้ามาก หวังว่าคงไม่ใช่ชีวิตจริงนะขอรับ ...