1.ขณะเสียงใบไม้ปลิวลมพริ้วไหว แต่หัวใจกลับสั่นไหวให้ห่วงหา คิดถึงหน้าคนที่รักใจสั่นปร่า เค้าจะรู้ไหมหนอว่าข้าห่วงใย... 2.ในบางทีความคิดที่เกลื่อนกลบ ข้าอยากลบความลำบากที่หม่นไหม้ อยากจะลบเส้นทางของความไกล ให้ใจข้าอยู่ใกล้เค้าคราเศร้าตรม... 3.แต่บางครั้งให้ไหวหวั่นอกสั่นนัก ตัวมีพักตร์มิสมควรน่าขื่นขม เกรงกลัวใจของเค้าร้าวระทม มิเหมาะสมกับคนดีที่ควรครอง... 4.คอยทำตนทำใจให้ยอมรับ นิ่งเพื่อดับใจที่ร้อนไม่หมองหม่น ขณะที่มีคนจองปองหน้ามล ต้องฝืนทนยิ้มทั้งหน้าน้ำตาคลอ...
ธนกร 29 พ.ค. 2548 11:19 น. - ID 76595 
1387
2
0
29 พฤษภาคม 2548 12:44 น. - comment id 472363
.......ขอต้อนรับ**ธนกร**ด้วยกลอนหนึ่ง อาจมิซึ้ง...แต่ขอบคุณ...ที่หวั่นไหว เพราะไหวหวั่น...จึงปวดล้า..ประสา..ไกล ต้องจนใจ..แม้ไม่จน..แต่ยังเจียม คนจองใคร..ไหนทั้งผอง..จองให้เห็น แม่เนื้อเย็น...มิ่งขวัญ..ของชาวเสียม พี่อยู่ไกล..ชะเง้อหัน...โอ้ ขวัญ..เรียม.. ต้องอยู่เจียม...มองตน..ทน..น้ำตา
29 พฤษภาคม 2548 13:54 น. - comment id 472372
4 มิถุนายน 2548 08:41 น. - comment id 474917
ดูแลตัวเองด้วยนะจ๊ะ..
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
