สายฝนหล่นร่วงรางระโรยลิ่ว สายลมปลิวทิวยอดต้นไม้ใหญ่ เพียงยอดหญ้าท้าลมฤาสมใจ จะได้ทานทัดแรงแข่งแรงลม ลมยิ่งพัดโหมแรงให้แรงคลื่น สายลมกลืนคลื่นหายมิได้สม ดั่งความรักจากไกลมิได้ชม ไม่สุขสมอารมณ์สมอุรา เมื่อยามรักจากไกลให้ขมขื่น น้ำตารื้นรื่นเคล้านัยน์ตาพร่า แม้ว่าเธอจากกันไปไกลตา ยังโหยหาห่วงให้อาลัยเธอ นับจากนี้จวบจวนจับวันไหน ที่ในใจยังมีเธอเสมอ จะนับวันรอคืนไว้พบเจอ รอพบเธออีกครา "ลดาดาว"
พ. เพี้ยน 22 พ.ค. 2548 10:08 น. - ID 76312 
1220
0
0
22 พฤษภาคม 2548 11:52 น. - comment id 469999
หน้าส่วนตัว
เมื่อตั้งจิตคิดรอจะขอพบ
หากเขาหลบหลีกหน้าไม่มาเห็น
คงคอยเก้อชะเง้อแลดังแผลเป็น
จะลำเข็ญเข็นใจหากไม่เจอ
ต้องนั่งนับจับวันให้หวั่นอก
จนเรื้อรกรุมเร้าบ้างเหงาเพ้อ
พะวงหนักเหนื่อยอ่อนนอนละเมอ
ตื่นชะเง้องุ่มง่ามลุกลามยาว
ความห่วงหาอาลัยยิ่งใหญ่นัก
จะหน่วงหนักเหนือคาดไม่อาจสาว
บ้างรุนแรงระแวงกลายหลายเรื่องราว
จนเกิดข่าวโครมครึกสะอึกใจ
ขอให้พบสบจิตคนคิดคอย
อย่าต้องพลอยหงอยเก้อจงเจอได้
ประเดี๋ยวมาหาเห็นไม่เป็นไร
มาปราศรัยใกล้ชิดคนคิดรอ
22 พฤษภาคม 2548 12:24 น. - comment id 470002
ขอขอบคุณกำลังใจที่ท่านมอบ คงต้องตอบคุณท่านบุญรักษา เรื่อง ต่าง ๆ ปล่อยไปตามเวลา ให้ธาราแห่งกามามันพาไป ......................................
23 พฤษภาคม 2548 01:57 น. - comment id 470157
งานงามไพเราะมากค่ะ แวะมาอ่านนะคะ ทิกิ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
