เกิดเป็นดาวพราวแพรวแววระยับ วะวิบวับประดับดวงช่วงเฉิดฉาย กระพริบแสงส่องหล้านภาพราย เป็นดาวฉายสวยส่องก่องธาตรี เกิดเป็นดาวพราวพร่างกลางเวหา ต่างคนมาหวังสอยถอยหม่นสี น้ำตาดาวพราวฟ้าทุกราตรี เมื่อหม่นสีมีหมองต้องมลทิน เกิดเป็นดาวพราวไสวในฟากฟ้า ถูกสอยมาติดประดับเป็นทรัพย์สิน ด้วยหลงลมชมฉลคนชาวดิน จึงดับดิ้นสิ้นค่าดาราทอง ด้วยเธอสูงไฉไลคน (อยาก)ไขว่คว้า อยากได้มาอิงแอบแนบสนอง พ่นลมปากฝากเสียงเพียงสมปอง เมื่อได้ครองสนองตัณหาปาทิ้งไป เกิดเป็นดาวพราวไสวในฟากฟ้า ถูกเมฆามาบังขังเธอไว้ ไร้ประกายฉายส่องผ่องอำไพ โอ้ไฉนดาวน้อยลอยต่ำลง เจ้าเกิดมาเป็นดาวสาวดวงนั้น จงมุ่งมั่นดวงใจอย่าได้หลง ใช่เพียงดาวสาวน้องต้องอาจอง ให้ดาวคงคู่ฟ้าพรรณาราย
หิ่งห้อย 19 ธ.ค. 2544 11:31 น. - ID 7597 
1703
1
0
20 ธันวาคม 2544 02:19 น. - comment id 26219
อ่านแล้วให้แง่คิดดีจังเลยจ้า...
20 มกราคม 2545 12:47 น. - comment id 31269
อืมมมม นู๋คิดไม่ออกอ่ะค่ะ เพราะมะช่าย น้องดาวอ่ะค่ะ คิคิ
12 กุมภาพันธ์ 2545 11:57 น. - comment id 35064
สอนใจดีจังเลยค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
