บินเดี่ยวหมื่นลี้

13 พฤษภาคม 2548 11:34 น. - comment id 466231

แค่ลมผ่านรานกายก็รู้สึก
เหงาลึกลึกข้างใจในสับสน
เหลียวรอบข้างร้างรักถักกมล
สักกี่คนที่เปลี่ยวคว้างดั่งเช่นเรา

ละอองน้ำ

13 พฤษภาคม 2548 11:42 น. - comment id 466238

keekie

13 พฤษภาคม 2548 12:19 น. - comment id 466250

... ลมเอ๋ย ...
... เจ้าคงเคยพัดผ่านมาใช่ไหม?
... วอนขอเจ้า .. จงพัดกลับไป ..
... ไล่อ่อนไหว .. ไล่ความเหงา .. ที่เร้ารุม 

... ฝนจ๋า ...
... วอนเจ้าพาให้หัวใจข้าฉ่ำชุ่ม 
... หัวใจที่เคยแห้งแรงแฝงไฟสุม 
... มรสุมความเศร้าเคยเข้าเยือน

... ตะวันฉาย ...
... สาดแสงคลายความหนาวคราวเชือดเฉือน
... ส่องแสงทองจากฟากฟ้ามาย้ำเตือน
... ความอบอุ่น ... คือเพื่อนที่เข้าใจ 

... เพื่อนเอ๋ย ...
... หากเจ้าเคย ... มีรัก ... พิทักษ์ไว้
... ความรักคือความสวยงาม ... แม้ร้างไกล 
... อวยพรให้ ... เพื่อนมีรัก ...  รักแท้จริง ... 


.. เปิดคอมมา ก็พบงานสวยงาม .. น่าชื่นใจ ..

คำเตือน .. อย่าเขียนกลอนสวยๆ มากนักนะคะ ..
ไม่งั้น .. คุณคงต้องทนอ่านงานกีกี้ .. 
ที่เกิดจาก .. อารมณ์งานของคุณ .. บ่อยๆ ..

ลี่...ชวนมาเยือน

13 พฤษภาคม 2548 12:26 น. - comment id 466256

เขียนได้สวยจังค่ะ
.............................
ลี่...ผู้มาเยือน
.

ผู้หญิงไร้เงา

13 พฤษภาคม 2548 21:19 น. - comment id 466564

แค่อ่อนไหวไม่อ่อนหวาน
แถมเนินนานผันผ่านเหงา
แค่อ่อนไหวใจบางเบา
แค่ไร้เงาในบางที อิอิ

แต่งได้ดีมากเลยค่ะ ชอบจัง

ยายฟ้าใส

13 พฤษภาคม 2548 22:16 น. - comment id 466607

อ่อนไหวซะ...............เหมือนกันเลย

   อารมณ์เดียวกัน

หมอกจาง

14 พฤษภาคม 2548 00:04 น. - comment id 466684

บินเดี่ยวหมื่นลี้..กลอนเหงาดีจังครับ ขอบคุณที่แวะมาแจม

ละอองน้ำ..อ้าว ร้องไห้อีกและ หมู่นี้เจ้าน้ำตาผิดปกตินา.. (น้ำตาจระเข้รึเปล่า โบราณว่าอย่าไว้ใจ55)..ว่าแต่ว่าไม่เห็นเขียนกลอนลงให้อ่านบ้างเลยนะ..

ขอบคุณกลอนสวยๆกับคำชมครับ กีกี้.. (ลืมทวงค่าเช่านะเนี่ย)

ขอบคุณมากครับ ลี่..ที่มาเยือน


แหม เข้าคอนเซปต์ไร้เงาเลยคุณผู้หญิงไร้เงา ขอบคุณครับที่แวะมา..

ครับผม..ฟ้าใส  :)

:)   :)   :)   :)   :)   :)

หมื่นปีแสง

16 พฤษภาคม 2548 13:40 น. - comment id 467829

เพราะจับใจจัง