หอมกลิ่นแก้วริมบัญชรในตอนดึก หทัยนึกถึงอนงค์องค์ยิหวา ใคร่ขอฝากกลิ่นดอกแก้วสุคนธา ไปห้อมกายกัลยาแทนอ้อมใจ ขอกลิ่นแก้วดอกละมุนกรุ่นไอรัก แทนอ้อมตักให้หนุนนอนนะแขไข ยามหลับตาจงนิทราอย่างวางใจ เสมือนพี่อารักษ์ไว้ด้วยใจงาม ปานประหนึ่ง... เนตรสบเนตรพินิจเจ้า ถ่ายทอดเงาภาษารักอันวาบหวาม ปานประหนึ่ง..... เทพพิทักษ์ทุกโมงยาม แด่..วิรามนาฏนุชดุจอาทร
4 พฤษภาคม 2548 07:56 น. - comment id 461725
เหมือนฝนตกตอนหน้าแล้ง เหมือนเห็นสายรุ้งขึ้นกลางแจ้ง เหมือนลมหนาวเดือนเมษา เหมือนว่าใจอ่อนล้ากลับแข็งแกร่ง เหมือนคนกำลังมีรัก เหมือนคนหลงทางพบคนรู้จัก เหมือนเจอของสำคัญที่หล่นหาย เหมือนร้ายนั้นกลายเป็นดีมาก เหมือนที่ฉันนั้นได้มาพบกับเธอ ชีวิตฉันจึงได้เจอ * แต่ไม่รู้จะขอบคุณ ไม่รู้ทำอย่างไร ไม่รู้ว่าสิ่งไหนจะยิ่งใหญ่ควรค่าพอ ที่ฉันได้จากเธอ ได้รักโดยไม่ต้องขอ ได้รู้โดยไม่ต้องรอ ว่ารักคืออะไร โอเธอ ทำให้ฉันรู้จัก ความรักที่ไม่มีเหมือนใครใด ได้มามีเธอนั้นเป็นคนให้ หัวใจอยากให้เธอรู้ http://music.kapook.com/newmusicstation/play.php?id=4067