เพราะ...ว่ า ง เ ป ล่ า แค่ฉันหรือเปล่า..ที่รู้สึกอย่างนั้น เหมือนไม่มีใครผูกพัน.. คล้ายว่ามัน ... ยิ่ ง บั่ น ท อ น ..หรือ .. เ พี ย ง เ ห ง า อารมณ์จึงขุ่นเศร้า .. ร อ น ล้ า เธอไม่เห็นส่งข่าวมา รู้ไหมว่า.. ห่ ว ง ห า .. มากมาย .. ถ้วยกาแฟ ..ใบเก่า รสชาดขาดเคล้า .. ความหวาน แม้จะเติม เพิ่ม..น้ำตาล แต่ ค ว า ม ข ม กลับซ่าน..มาจากใจ ..รู้ บ้ า ง ..หรือเปล่า เรา .. จะเหมือนเก่า - ได้ไหม กาแฟรสเดิม..แต่คนตักเติมคนใหม่ - ไ ม่ ถู ก ใ จ รู้สึกคล้ายหรือไม่ .. ที่อยากให้อะไร ๆ ..ก ลั บ คื น ..ไม่อยากคิด.. ลำ พั ง คงแค่ความหวัง .. ที่ไม่สามารถ รั้ง - ฝืน ให้ เธอคนเก่า .. กลับมาร่วมใช้ วัน - คืน ที่ตอนนี้มีเพียงฉันยืน.. รับความเป็นไป - เดียวดาย ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ .. บางครั้ง ผมก็ไม่เข้าใจว่า ทำไมความรู้สึกนี้ จึงเกิดขึ้นกับตัวเองบ่อย ๆ ได้แต่คิดไปว่า .. คงเป็นธรรมดาที่ เมื่อความรัก มันหายไปจากชีวิต .. คนเรามักจะรู้สึกแบบนี้ เคยลองมองตัวเองแค่ภายนอก..ก้ดูเหมือนจะเข้มแข็ง ไม่มีอะไร แต่ให้ตายเถอะ .. พอปล่อยวางจากเรื่องงานทีไร ก็เหมือนว่าช่วงเวลาว่างตอนนั้น ..ทำให้เราฟุ้งซ่านไปซะอีก ..นี่ละมั้ง ที่เค้าว่า .. แค่เปลือก .... ....ไม่ใช่ เนื้อใน แต่อย่างใด ..รู้สึกไปคนเดียวหรือเปล่า ... แค่ ผมหรือเปล่า
24 เมษายน 2548 10:27 น. - comment id 459528
.. ..กลอนเหงาจังค่ะ.. .. ..*-* กำลังใจยามสายนะคะ.. ..*-* .. ..^____________^ ..*-*
24 เมษายน 2548 11:10 น. - comment id 459542
เหงาจัง นะคะ เราก็มีความรู้สึกแบบนี้บ่อยๆๆ เเวะมาอ่านเขียนดีๆๆค่ะ
24 เมษายน 2548 11:44 น. - comment id 459568
ความจริง อาจจะไม่มีใครหาย เพราะเขาอยู่ในความทรงจำไงคะ อิ อิ.... ทุกสิ่งทุกอย่างยังเหมือนเดิม หากเรายังคงเดิม....
25 เมษายน 2548 11:29 น. - comment id 460183
ยังเหงา ๆ เหมือนเคยนะค่ะ