ชาวนากับงูเห่า
หิ่งห้อย
เจ้าของที่คนเก่าเขาไปไหน
เจ้าของที่คนใหม่นั่นใครหว่า
มาถมที่ห้วยหนองของชาวนา
หุ่นพ่อค้าหน้าตาดียืนชี้มือ
เจ้าของเดิมโดนปลดหมดความหมาย
เพราะใจง่ายหลงลมเขาข่มซื้อ
ขาดผู้มีเมตตาช่วยหารือ
ความเซ่อเซ่อซื่อซื่อคือชาวนา
มีปริศนามาเฉลยเอ่ยเรื่องเก่า
จะขอนำมาเล่าเป็นปริศนา
นิทานเศร้าเรื่องงูเห่ากับชาวนา
เป็นปัญหาชวนพินิจสะกิดเกา
เพียงประสบงูเห่านิ่งหนาวสั่น
ก็กระสันเปลื้องทุกข์รีบคุกเข่า
ประคองแขนอำนวยช่วยบรรเทา
ด้วยความเขลาสุดท้ายวายชีวา
ต้นอารีย์ต้นนี้ที่ปลูกไว้
ออกดอกเป็นภัยช่างไร้ค่า
ต้นรักหักร้าวหนอชาวนา
คงเหลือเพียงน้ำตาชโลมดิน
เจ้างูเห่าก่อคดีที่ทุ่งนา
พิพากษามิกล้ามาตัดสิน
ฆาตกรงูเห่าเจ้าทมิฬ
มันแลบลิ้นแผ่พังพานผลาญชาวนา
ขอได้โปรดเถิดศาลอ่านสำนวน
ให้ครบถ้วนกระทงความตามภาษา
อย่าเพียงสรุปเพียงย่อรออาญา
พิพากษารีบสะสางล้างมลทิน
หากชักช้าชาวนาไทยไร้สงบ
ต้องอพยพวุ่นวายต้องย้ายถิ่น
ถูกฉ้อฉนป่นปี้ที่ทำกิน
มันแลบลิ้นปลิ้นปล้อนบ่อนทำลาย