::นกหน้าหอพัก::

ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์

1.   ทุกเช้าและเย็นนกกระจอกฝูงใหญ่มากจะส่งเสียงจ็อกแจ็กจอแจ
      อยู่บนต้นมะฮ็อกกานีที่ยืนต้นเก่าและแก่อยู่หน้าหอพักนักศึกษาชายที่สี่
      ตอนสายเสียงนั้นก็เงียบทำให้เหมือนกับแถวนั้นเย็นเยียบเต็มที่
      นักศึกษาพากันเข้าเรียนแล้วซีหอพักจึงเหมือนกับไม่มีผู้คน
2.  แน่แล้วที่ฝูงนกนั้นปลุกนักศึกษาให้ตื่นแต่เช้า
     เพื่อจะได้เข้าห้องเรียนทันโดยทุกวันบ่ต้องหงอฉงน
     นักศึกษาเหล่านั้นส่วนใหญ่เป็นลูกหลานของคนจนจน
     ที่พ่อแม่ของเขาดิ้นรนส่งเสียหวังให้ลูกมีคุณภาพชีวิตอันควร
3.   วันหนึ่งในฤดูเริ่มจะทำนา ฝนโหมซัดมาแบบพายุคลั่ง
      ลูกเห็บเย็นเยียบกระหน่ำถั่งประดาประดังลมวนหมุนปั่นป่วน
      ฝนตกไม่ลืมหูลืมตานกน้อยเปียกตกลงมาไม่เป็นกระบวน
      หนาวสั่นงันงก แทบทุกตัวนกล้วนเหมือนปีกหักเสียหลักจะบิน
4.   นักศึกษาที่ยากจนคนหนึ่งถือกระสอบป่านคล่องแคล่วปานนักล่า
      เขารุดกวาดเก็บเอานกที่ตกเกลื่อนอยู่ต่อตามาเกือบทั้งสิ้น
      หลายชีวิตเกิดมาเป็นชีวิตดิ้นรนอยู่ก่อนจะกลับคืนเป็นก้อนดิน
      ประสบกับชะตากรรมได้เห็นได้ยินชวนสะท้อนใจอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน
5.   ฝนหยุดตก เสียงนกหน้าหอ เงียบ รอบหอพักเย็นเยียบจนไม่อยากจะเชื่อ
      เสียงพูดคุยของบางคนเหมือนสั่นเครือแต่ตอนท้ายก็เหลือเพียงแค่นขัน
      รุ่งเช้าและย่ำเย็นถัดมา   ไม่ได้ยินเสียงนกที่ขับลำนำเวลาที่ว่านั้น
      นกหน้าหอหายไป แต่ก็ไม่ได้ยินว่าใครถามหามัน
6.    -