หน้าส่วนตัว
เรียงรสระรื่นรายเรียง
..๏แสงมหิทธิเปล่งฟ้า ทินกร
อิทธิฤทธิ์ภฤศดากร เจิดจ้า
รัศมีแห่งศศิธร แจ่มใส งามเฮย
ทิวาราตรียลหล้า แช่มชื่นสราญรมย์ ฯ
ปวงชนหลายแซ่ซ้อง มวลธรรม
กรรมก่อแสดงบทงาม ทุกข์ไว้
ดุจสุริยะเปล่งแสงนำ กอบก่อ ชนแล
เวรที่ติดตามไซร้ หลบลี้หนีจร ฯ
อริยะสัจจะมุ่งสร้าง ทางจร
บาทสี่สานเรืองขจร เปล่งฟ้า
สุขบ่ส่องถูกรอน ทุกข์ก่อ เกิดแฮ
ตอแห่งความยากกล้า เร่งเร้าสมุทัย ฯ
นิโรธกรายผ่านเข้า ดับมวล
สรรพสิ่งแปรผันรวน เร่าร้อน
ดับแสงส่งดุจตรวน แตกซ่าน แปรนา
เพียงแต่ยากห่อนก้อน บ่รู้ทางเดิน ฯ
รอบเรียนเพียรห่อนรู้ หลักธรรม
นิโรธส่งมรรคนำ แปดไซร้
ขจรขจายเยี่ยงสุรีย์ทำ แผดเผา วอดเฮย
สุขก่อเกิดเย็นไว้ ดั่งฟ้าจันทร์ฉาย ฯ
บุญเอยบาปก่อเกื้อ ทุกชน เจียวนา
สานส่งทุกข์สุขมา เหล่าพ้อง
กรรมเวรก่อตามตา ติดต่อ บานแฮ
อายตนะมันจับจ้อง ร่ำร้องเรียกชวน. ๚ะ๛
๙๙๙ แก้วประเสริฐ. ๙๙๙
แก้วประเสริฐ 20 เม.ย. 2548 15:27 น. - ID 74781 
1089
18
0
20 เมษายน 2548 15:38 น. - comment id 456701
งดงามค่ะพี่ ..ทั้งคำและความ.. แวะมาชื่นชมนะคะ ^_________^
20 เมษายน 2548 16:16 น. - comment id 456726
เพราะมาก ๆ ค่ะ อ่านแล้วซึ้ง ตราตรึงในหัวใจ อ่านแบบนี้ครั้งไร คิดจะไปบวชชีค่ะ มาให้กำลังใจค่ะคุณแก้ว
20 เมษายน 2548 19:50 น. - comment id 456834
ทุกข์ สมุทัย นิโรธ มรรค อริยสัจสี่ เป็นแก่นของศาสนาพุทธที่ทำให้แตกต่างจากศาสนาอื่น ถ้ากล่าวโดยย่อมีเพียง 4 คำคือ ทุกข์ สมุทัย นิโรธ มรรค ซึ่งเป็นสี่คำที่ลึกซื้งครอบคลุมคำสอนของพระพุทธองค์เกือบทั้งหมดที่เกี่ยวกับชีวิตเป็นข้อสรุปมาจาก ปฏิจจสมุปบาท ซึ่งเข้าใจยาก พระพุทธองค์มีวิธีสอนธรรมะได้หลายแบบ จึงได้สรุปง่ายๆเพียง 4 คำ ทุกข์ ได้อธิบายไว้แล้วว่าเป็นองค์ประธานของศาสนาพุทธ ซึ่งบรรยายถึงชีวิตของมนุษย์ซึ่งประกอบด้วยขันธ์ห้า (คือ รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ) ซึ่งขันธ์ห้านี้เต็มไปด้วยความทุกข์ เกิดเป็นทุกข์ แก่เป็นทุกข์ เจ็บป่วยเป็นทุกข์ ตายเป็นทุกข์ ไม่สบายใจ โศกเศร้าเป็นทุกข์ พบสิ่งที่ไม่พอใจเป็นทุกข์ พลัดพรากจากสิ่งที่รักเป็นทุกข์ ไม่สมหวังเป็นทุกข์ จึงเห็นได้ว่าทุกข์เป็นองค์ประธานของขันธ์ห้า หรือชีวิตมนุษย์ ทุกขสมุทัย หรือเหตุแห่งทุกข์ ซึ่งตัวสำคัญได้แก่ตัณหา ที่มีกามตัณหา ภวตัณหา วิภวตัณหา ดังได้เขียนไว้แล้ว แต่นอกจากนี้ยังมีข้อที่เป็นเหตุแห่งทุกข์อีกมากมาย นิโรธ หมายถึง ความพ้นทุกข์คือการต้องตัดตัณหา อุปาทาน อวิชชา เปรียบเหมือนเชื้อไฟเมื่อไม่มีเชื้อก็หมดไฟ มรรค คือ วิถีทางปฏิบัติให้พ้นทุกข์ หมายถึง ไม่กลับเวียนว่ายตายเกิดอีก คือนิพพาน ซึ่งมีอยู่ทางเดียวคือ มรรคมีองค์แปด ไม่มีทางอื่นมากกว่านี้ ลอกมาจากศาลาธรรมค่ะ
20 เมษายน 2548 20:32 น. - comment id 456867
ทุกข์ สมุทัย นิโรธ มรรค ต้องทำให้ถูกหลักในทุกสิ่ง จะเห็นความงดงามจากใจจริง กับในสิ่งที่พบเจอไม่เผลอเลย *-*แต่งได้ดีค่ะ*-*
20 เมษายน 2548 22:17 น. - comment id 456956
สายธารธรรมเจิดจ้า ส่องทาง อริยมรรคทาง สัจจ์แท้ ปลดปล่อยเวไนยล้าง พ้นบาป ไร้ทุกข์ พระชินสีห์แม้ ตนเพียง บอกธรรม แวะมาเยี่ยมคารวะคราบบบบบบบ
20 เมษายน 2548 22:43 น. - comment id 456980
จากบทโคลงกระท่อนกระท่อนมาบัดนี้เจียระไนจวบจะกลายเป็นเพชรเม็ดงามแล้วครับ หลักธรรมนิรันดร์เขียนก็ครั้งก็งามเสมอมาครับ
21 เมษายน 2548 02:17 น. - comment id 457098
โคลง แก้ตัว
0 0 0 1 2 0 0
0 1 0 0 0 1 2
0 0 1 0 0 0 1 0 0
0 1 0 0 2 1 2 0 0
โคลงแบบนี้เพราะไหมครับ ไม่กระทบใครเลย
โคลง โต้กลับ
_ _ _ _ _ _ _
_ _ _ _ _ _ _
_ _ _ _ _ _ _ _ _
_ _ _ _ _ _ _ _ _
โคลงแบบนี้จะทำให้เกิดความรู้สึกโกรธหรือ
ปล่าวครับ
โคลง กองทัพหลงทาง
///// //
///// //
///// // //
///// ////
โคลง ความไม่เข้าใจ
????? ??
????? ??
????? ?? ??
????? ????
วันนี้เขียนไม่ออกครับ คงไม่ว่ากันนะครับ
21 เมษายน 2548 06:47 น. - comment id 457107
งดงามเหมือนเดิมเลยนะ แวะมาเป็นกำลังใจให้นะ
21 เมษายน 2548 10:01 น. - comment id 457226
คุณแก้วคะ พุดค่ะ พุด..หาคำชมยากจัง เพราะว่า พุดว่าคุณแก้วรจนางานงามล้ำ ขึ้นทุกวันเลย และพุดตื้นตันใจนะคะระหว่างเรา ที่พุดสัมผัสได้ถึงจิตใสใจดวงงามดวงดีของคุณแก้วที่ช่างมีน้ำใจให้กำลังใจพุดเสมอมา จน พุด..น้ำตาซึมเลยค่ะในยามนั้น จากใจนักเขียนคนยาก
21 เมษายน 2548 11:31 น. - comment id 457313
คุณ นางสาวใบไม้
ขอบคุณที่ชมครับ คิดเสียว่าผมเองพึ่งฝึกหัดไปเรื่อยๆ ด้วยใจที่ต้องการเรียนรู้มิได้หมายมั่นว่าจะเป็นอย่างไร เขียนตามใจตนเองและไม่มีข้อกังขากับสิ่งใดๆทั้งสิ้น จะดีหรือไม่ฝากไว้แก่ผู้เสพย์เท่านั้นเองครับ
แก้วประเสริฐ.
21 เมษายน 2548 11:33 น. - comment id 457316
คุณ มัดหมี่
การกระทำสิ่งใดผมใช้หัวใจของผมเป็นเครื่องกระทำเสมอมา งานจะดีหรือไม่ไม่ว่ากันเพราะผมเองวางเสมอในเรื่องสิ่งต่างๆ หัดเอาไว้ว่าต่อไปในอนาคตเราย่อมจะต้องประสบปัญหายากขึ้นทุกๆวันตราบวันตาย ผมกระทำไปด้วยใจรัก จึงหาคำนึงถึงผลงานของตัวเองไม่ แต่ก็ต้องน้อมและขอบใจไมตรีที่ดียิ่งครับ ขอบคุณครับ
แก้วประเสริฐ.
21 เมษายน 2548 11:37 น. - comment id 457318
คุณ คนเมืองลิง
เป็นสัจจธรรมดังที่ช่วยเสริมอธิบายไว้ทุกประการครับ คุณเองเป็นคนที่เชี่ยวชาญธรรมคนหนึ่งและเข้าใจหลักธรรมได้อย่างลึกซึ้งดังที่ผมอ่านข้อความของคุณนะครับ หากคุณหันเข้าสู่หลักธรรมอย่างแท้จริงและวางซึ่งศีลข้อห้าแล้วไซร้ ด่านแรกของธรรมจะเกิดขึ้นกับคุณทันทีครับ ขอบคุณมากครับ
แก้วประเสริฐ.
21 เมษายน 2548 11:39 น. - comment id 457320
คุณ ผู้หญิงไร้เงา
ดั่งที่คุณคนเมืองลิงนำหลักธรรมมาลงไว้ครับ อริยสัจจ์นี้เป็นหลักรวมของหลักธรรมในพระพุทธศาสนาทุกประการยกเว้นบัญญัติเกี่ยวกับวินัยสงฆ์เท่านั้นเองครับ ขอบคุณมากครับ
แก้วประเสริฐ.
21 เมษายน 2548 11:46 น. - comment id 457324
คุณ ภูวดินทร์
มรรคธรรมนำส่องสร้าง จิตคน
ทางว่ายแหวกเวียนวน สู่หล้า
แนะนำส่งปวงชน กอบก่อ ละนา
ใครที่สู่ทางช้า ไม่เว้นอบายภูมิ.
ขอบคุณมากครับ
แก้วประเสริฐ.
21 เมษายน 2548 11:55 น. - comment id 457326
คุณ ลำน้ำน่าน
ครับผมเองโชคดีหน่อยที่ได้รับความเมตตาจากปวงมิตรทั้งหลายช่วยส่งเสริมแนะนำแนวทางจึงทำให้งานผมได้ลุล่วงมาถึงเพียงนี้ ถึงแม้จะเป็นแค่สิ่งเล็กๆน้อยๆแต่ก็ทำให้ผมซาบซึ้งมาจนทุกวันนี้ครับ แต่ยังต้องการคำแนะนำเสมอๆครับ จึงฝากขอบคุณมา ณ ที่นี้ด้วยครับ ขอบคุณมากครับ
แก้วประเสริฐ.
21 เมษายน 2548 12:01 น. - comment id 457328
คุณ เพื่อนแก้ว (ชนอีก)
สิ่งใดทั้งสิ้นในโลกนี้ล้วนอนิจจัง ย่อมมีทั้งสุขและทุกข์เคล้าปะปนกัน การจะทำให้เราเป็นสุขได้คือทางเดียวเท่านั้นด้วยการฝึกจิตใจเราให้สะอาดใสบริสุทธิ์ละวางจากสิ่งทั้งหลายที่จะก่อเกิดทุกข์ได้ การทำถึงจะได้ผลหรือไม่ตามสูงสุดแต่ก็ยังดีกว่าไม่ทำเสียอีก แต่ควรระวังไว้อย่างหนึ่งคือ การทำจิตเราให้อยู่ภายในจิตเราอย่าสร้างสิ่งต่างๆนอกจิตให้เดือดร้อนเป็นใช่ได้แล้วครับ อย่าหาว่าสั่งสอนหรือเตือนเพื่อนเลยนะ เป็นเพียงแค่กระตุกในฐานะเพื่อนที่เข้าใจถึงเจตนาในการเย้าแหย่เท่านั้นครับ ขอบคุณเพื่อนมากนะครับ อิอิ แต่ก็ไม่วายวางแบบโคลงฝากไว้ให้สังคมด้วยแสดงถึงจิตใจคุณช่างงดงาม เพียงแต่ติดสนุกมากไปเท่านั้นเองครับ
แก้วประเสริฐ.
21 เมษายน 2548 12:04 น. - comment id 457330
คุณ พุด
ต้องขอบคุณแม่สาวสวยแห่งท้องทุ่งบ้านนา งานรจนาของคุณผมอ่านแล้วซาบซึ้งมากให้ทั้งสาระประโยชน์แก่สังคมอย่างมากผมยังเก็บไว้เป็นความรู้โดยเฉพาะเกี่ยวกับพืชพันธุ์ไม้ต่างๆที่ยากจะหาคนมาเจียรนัยได้แนบเนียนเช่นคุณครับ ขอขอบคุณอีกครั้งครับ
แก้วประเสริฐ.
21 เมษายน 2548 12:08 น. - comment id 457333
คุณ ผลิใบสู่วัยกล้า
หวังว่าสหายธรรมคงจะไม่ว่ากันนะครับ เพราะตอบหลังสุดเนื่องจากเป็นกระแสร์ธรรมที่คุณเองก็ทราบอยู่แล้ว อีกเป็นแนวทางที่คุณเดินอยู่เสมอๆ ขอบคุณมากครับ
แก้วประเสริฐ.
21 เมษายน 2548 20:57 น. - comment id 457720
ปัญจรสสะกดห้วง ...... หฤทัย กามกล่อมกร่อนดวงใจ ... มืดหน้า มัวมนยินยลใน .... ความสุข แท้นั่นคือบ่วงบ้า ..... คร่าซ้ำกรรมเวียน โลกีย์ปรี่เปี่ยมท้น ..... ท่วมใจ สร้างเหตุนำเภทภัย.... ไม่สิ้น ทวารเชื่อมเยื่อใย....... ทุกข์ยาก ลมปากลมเล่ห์ลิ้น........ บ่วงร้อยเชลงกรรม รื่นเริงในธรรมรส..สวัสดีค่ะคุณแก้วประเสริฐ
22 เมษายน 2548 11:42 น. - comment id 458079
คุณ ดอกแก้ว
กรรมใดใครก่อนั้น มากมี
ยากที่สุดเปรมปรีดิ์ ยิ่งแท้
อายตนะส่งชีวี ภพสู่ เจียวนา
สุขทุกข์สุดไป่แก้ ยกเว้นทางธรรม.
ขอบคุณมากครับ
แก้วประเสริฐ.
24 เมษายน 2548 18:58 น. - comment id 459856
เขียนโคลงได้ดีค่ะ...คุณแก้ว.ทำได้ดีจริงๆ..มาชื่นชมนะคะ..
25 เมษายน 2548 14:11 น. - comment id 460288
คุณ ราชิกา
แฝดเพื่อนรักเพียงแค่ฝึกหัดเท่านั้นเองจ้า และสมความตั้งใจในการอยากเขียนโคลงธรรมเก็บไว้ในคลังเท่านั้นเองแหละจ้า ขอบใจมากนะจ๊ะ
แก้วประเสริฐ.
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
