ยังคงเหนื่อยอยู่ใหม...คนดี กับการทุ่มเทความรักที่มี...แล้วไร้ค่า ทนได้ใหม...กับการที่ไม่เคยอยู่ในสายตา มีแรงใจ พอจะลืมความอ่อนล้า ได้หรือยัง จะรักเขาไปถึงเมื่อไหร่... ในเมื่อไม่มีอะไรหลงเหลือ...พอเป็นความหวัง ความรักทำให้คนปิดตาไม่มอง...ปิดหูไม่ฟัง และหลอกตัวเองเสมอว่ายังมีความหวัง...ตลอดเวลา หรือต้องรอ...ให้เขาเป็นฝ่ายทิ้งขว้าง ถึงจะตาสว่างเปิดทางให้เขา...ก้าวไปข้างหน้า จะยอมตัดใจใหม...หากวันใดเขาเอ่ยคำลา และบอกกับเธอว่า...เขามีใครที่ดีกว่า...จึงต้องไป จะเกลียดฉันหรือเปล่า...หากเธอรู้ความจริง บางครั้งฉันอยากให้เขาทิ้งเธอไปกับใครคนใหม่ ถ้ามันจะทำให้เธอยอม...เลิกคิดถึงเขา...และตัดใจ และหันไปมองหาสิ่งใหม่ใหม่... อย่างเช่น...ฉัน...คนที่คอยรัก คอยห่วงใย เสมอมา
Jeminine 17 ธ.ค. 2544 15:07 น. - ID 7477 
839
5
0
17 ธันวาคม 2544 15:30 น. - comment id 25630
ยินดีที่รู้ความจริงจ้ะ เยี่ยมจัง ชอบมากจ้ะ เขียนได้ดีจัง ขอชม
17 ธันวาคม 2544 16:06 น. - comment id 25642
ความรักของคุณ สวยงามนะครับ... กลอนที่เขียน..จึงสื่ออะไรต่อมิอะไรกับคนอ่านได้ดีเสมอ ๆ ...... ผมเฃื่ออย่างนั้น จริง ๆ ^__^
17 ธันวาคม 2544 17:10 น. - comment id 25665
เพราะจัง...เขียนได้ดีด้วยนะจ้ะ...ถ่ายทอดความรู้สึกได้ดีมากเลย
17 ธันวาคม 2544 18:39 น. - comment id 25672
เขียนได้เข้าถึงความรู้สึกดีจริงๆเลยนะคะ กระแทกใจจัง
17 ธันวาคม 2544 21:13 น. - comment id 25713
เพราะมากเลยค่ะ...ชอบจัง
18 ธันวาคม 2544 01:04 น. - comment id 25794
มาชื่นชมจ้า...
6 สิงหาคม 2545 19:45 น. - comment id 65496
เพราะมากคับ มีความหมายจริงๆ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
