ไม่พูดด้วยกับคนสวยใช่ไร้รัก ที่จริงนะก็อยากทักอยู่หรอกหนา แต่ฉันมัน ผู้ชายขี้อาย นี่นา ก็อยากพูดจาแต่ไม่กล้าน่ะให้ทำไง ทำเมินเฉยเดินหนีทุกทีไป ต้องฝืนใจทำไปได้อย่างนั้น ก็อยากคุยแต่ไม่กล้าเลยหมดกัน นี่เพราะฉั้นั้นเขินเกินพูดจา แต่ความจริงข้างในใครรู้บ้าง ที่ทำไปเพราะอำพรางความหวั่นไหว เป็นอะไรที่มันไม่ตรงกับใจ เป็นนิสัยปากกะใจไม่ตรงกัน อย่าโกรธฉันเลยนะเธอคนดี ที่ฉันนี้ทำไปซะอย่างงั้น สามร้อยกว่าวันคงมีน่ะในสักวัน ที่ตัวฉันนั้นกล้าสบตาเธอ
19 เมษายน 2548 22:51 น. - comment id 456188
สงสัยชอบกินแห้วแน่แน่วแน่ จึงไม่อยากคิดแค่ขอไกลห่าง เห็นว่าอายเลยได้ไกลไปนำทาง หากอยากข้างมาซะจ๊ะรีบมาตาม อิอิ *-*กลอนน่ารักดีค่ะ*-*
19 เมษายน 2548 23:07 น. - comment id 456205
ถึง ผู้หญิงไรเงา ขอบคุณสำหรับคำชมครับผม วันทนี้ไม่บรรเลงกาพย์กลอนให้อ่านหน่อยเหรอครับ
19 เมษายน 2548 23:42 น. - comment id 456244
3ร้อยก่าวันอะนะ วันไหนกล้า บอกด้วยนะคะ แวะมาเยี่ยมคะ
19 เมษายน 2548 23:46 น. - comment id 456249
ถึง น้องฮันนี่ สามร้อยกว่าวันเนี้ย หาฤกษ์ดีกับหลวงพ่อได้แล้ว จะบอกนะครับ
20 เมษายน 2548 07:05 น. - comment id 456406
แวะมาเป็นกำลังใจให้นะ
21 เมษายน 2548 09:35 น. - comment id 457189
จากชีวิตจริงป่าวพี่..แหมก็เล่นเขียนแต่กลอนแอบๆรักๆใครสักคน สงสัยจะมี....แล้วมั้ง ++ ล้อเล่น ++
21 เมษายน 2548 12:41 น. - comment id 457358
ถึง ไม่ต้องหันกลับมา... ก็คนมันขี้อายนี่ เลยแอบเอา แต่ไม่ได้เป็น คุณแอบนะ อย่าเข้าใจผิดล่ะ ส่วนเรื่องมีมั้ยเนี้ย ขอเก็บไว้เป็นฟามลับนะ