พีงพิศเพียงแพร แม่เนื้อไหม โหยไห้หาห้วง สรวงสวรรค์ หม่นหมองเหม่อมอง ท้องฟ้านั้น อิ่มเอมอกอัน พลันรำพึง เพ่งพรมเพลงพิณ ระรินรื่น ดาวดื่นเดือนดึก ระลึกถึง คราวคู่เคียงครั้ง ยังลึกซึ้ง หนาวหนึ่งหน่วงเหนี่ยว เชียวนะใจ แพรผ้าแผ่ผืน ขึ้นคลุมฟ้า เลาะลัดเลี่ยงลา น้ำตาไหล กู่กล่อมกรีดก้อย ให้ลอยไกล สู่แสงสวยใส ส่งไปหา ล่องลอยเลยล่วง ไปทวงถาม ขึ้นขอบเขตข้าม แล้วถามว่า ร้างรักหรือไร ไม่เมตตา วิงวอนไว้ว่า อย่าลืมกัน พึงพิศเพลงแพร แม่คงเหงา กรีดเกลากลัดกลึง ถึงใจฝัน ปล่อยปอยเปื้อนปร่า น้ำตาอัน ไหลหลั่นหลอมลง แม่คงคา
14 เมษายน 2548 02:24 น. - comment id 453195
กลอนกล จตุพยางค์ หรือ มาลาสยายกลีบ บังคับคำให้แบ่งเป็น 2 วรรค โดยวรรคแรก ให้ซ้ำอักษรเดียวกันทั้งหมด ลองแต่งดูสิครับ สลวยเชียวแหละ
14 เมษายน 2548 02:38 น. - comment id 453199
อืม รู้สึกว่าอ่านดีแล้วมันลื่นระรื่นหูดีแท้ ดีครับดี มาแวะเยี่ยมครับ
14 เมษายน 2548 11:40 น. - comment id 453292
ผมก็ชอบอ่านนะ เล่นคำสนุกดี
14 เมษายน 2548 12:12 น. - comment id 453308
ไพเราะงดงามค่ะ
14 เมษายน 2548 15:16 น. - comment id 453380
เขียนได้เพราะจังค่ะ เล่นซ้ำอักษร แต่อ่านแล้วก็ยังรู้สึกว่าหวานนัก มือใหม่ขอลองหัดเขียนดูบ้างนะคะ... คืนค่ำคลุมครอบ ราวกรอบขัง รุ่มร้อนแรงฤทธิ์ แต่คิดถึง ไหวหวั่นวาดหวาม ยามคำนึง ติดตรึงตามเตือน มิเลือนเลย ไม่แน่ใจคำว่า *ฤทธิ์* จะพออนุโลมใช้แทนเสียง *ร* ได้หรือเปล่านะคะ... .
15 เมษายน 2548 13:07 น. - comment id 453661
รักร้างหรือไร ทำใจเหงา เปลี่ยวเปล่าเปราะแปะ กระแซะหา คนเคยคู่เคียง เรียงชีวา ติดตรึงดวงตา หาไม่เจอ *-*แต่งได้ดีมากเลยค่ะ แวะมาชื่นชมในผลงานนะค่ะ*-*