ทอใยฝัน ทะยานไป สู่จุดหมาย ทดท้อใจ ทะยานไปไม่ถึงฝัน ทอใยรัก ทอความสุข มิถึงกัน ทำไมฉัน ถึงก้าวไปไม่ไกลเสียที ทำไมรักครั้งใด กลับแพ้พ่าย ทุ่มเทใจ กับหืดหายไม่เหลือที่ ทั้งความรัก ทั้งใจกาย ไม่เหลือดี ทุกวันนี้ เหลือเพียงร่างไร้วิญญาณ ทะยานอยาก ทแยงไปให้ถึงฝั่ง ทั้งที่หวัง ..ทั้งที่หมาย.. ทั้งที่ผ่าน ทุกข์ที่มี.. ทุกข์ที่เกิด... ไม่พ้นกาล ทรมานเพราะทะยากอยากทุกข์ระทม ..++..++..
29 มีนาคม 2548 13:17 น. - comment id 446101
เอากำลังใจมาให้ ยิ้ม สิ ดาว อิอิ เด๋ววันนี้ก็ผ่านไปแล้ว เร็วนะ เวลา
29 มีนาคม 2548 13:19 น. - comment id 446105
ขอบใจ จ้า.... อืม.....เวลา......
29 มีนาคม 2548 16:09 น. - comment id 446207
ยิ้มสิยิ้มกันสักวันละจิด ยิ้มสักนิด....คิดอะไรมาก ชีวิตคนเรา....ไม่มีอะไรยาก จะคิดมากไป...ทำไมมี จริงไหมค่ะแม่จิตร........อิอิอิ.......ยิ้มจ๊ะwinterstar
29 มีนาคม 2548 22:47 น. - comment id 446431
ทำไมรักครั้งใดกลับพ่ายแพ้ หรือเราแย่ยิ่งนักรักจึงหาย แต่อย่างไรจะขอสู้อยู่มิวาย เพื่อไล่ความเดียวดายหายจากตน *-*กลอนน่ารักดีค่ะ*-*
29 มีนาคม 2548 23:19 น. - comment id 446461
เดี่ยวโอเปร่า เลยหรือคะ ..