หน้าส่วนตัว
โอ้ความรักชักนำมาพบกัน โอ้ตัวฉันร้อนรนกระวนกระวาย
โอ้ตัวเธอฉันกลัวกลัวจะกลาย โอ้จะหายไปเป็นของใครฤา
ตัวฉันนี้รักเธอจะรู้ไหม ในดวงใจของเธอมีไหมหรือ
ที่จะมีที่ว่างที่ว่างคือ ไห้พี่ถือวิสาสะได้เข้าไป
โอ้ตัวเธอถึงแม้จะมีใคร ไม่เป็นไรตัวฉันจะขอไห้
ไห้เธอสองครองคู่ดูเรียงไร เคียงคู่ไว้ไห้นานนานชั่วกัลป์
ถึงเธอยังไร้คู่ครองสุขสม ขอไห้ลมได้พาคำของฉัน
ขอไห้เธอได้ยินเสียงฉันทุกวัน ไห้เรามีกันและกันตลอดไป
พบกันมาได้ประมาณอยู่๓ปี เจอทุกทียิ้มทุกทีไม่ไปไหน
อยากจะไห้เธอมีฉันในหัวใจ ถ้าขอได้แค่นี้ก็คงพอ
แต่วันนี้จำใจจะลาจาก จำจะพรากจากจรกันเศร้าจริงหนอ
เพราะเวลาเดินเรื่อยมิได้รอ แต่ได้พบก็เพียงพอสำหรับเรา
จะเล่าไปมิได้จากพรากเพียงเธอ เพียงแค่เผลอ3ปีฉันกับเขา
เอา๒ห้องม.๓มารวมกันเป็นเรา ฉันคอยเฝ้าห่วงหาอยู่ทุกคน
ถึงวันนี้พวกเราจำจะจาก จำต้องพรากพลัดกันทั่วแห่งหน
แต่ไม่เห็นเป็นอะไรเพราะทุกคน รักกันจนหมดใจทั่วโลกเรย
ในวันนี้ความผูกพันยังไม่จาง แม้เหินห่างไปนานนะเพื่อนเอ๋ย
ยังจำหน้าเพื่อนๆได้หมดเลย เพราะว่าเคยพบกันมานานนม
เพื่อนเพื่อนจ๋าอย่าลืมหน้าเพื่อนเพื่อนนะ ไห้มานะพากเพียรดังยาขม
คิดซะว่าคำด่าคือคำชม ขอไห้สมเป็นนักเรียนของครูเอย
FANTASY 21 มี.ค. 2548 22:20 น. - ID 73132 
845
1
0
21 มีนาคม 2548 23:29 น. - comment id 442591
ความผูกพันไม่จางหายกลับสายฝน แม้วันผ่านกาลพ้นจนเธอฉัน ต้องแยกจากดั่งพรากในชีวัน แต่สำคัญคือทุกวันยังห่วงใย *-*กลอนน่ารักดีคะ*-*
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด