ขอบฟ้าฝันพลันพายุกระหน่ำ เมฆมืดดำทำลายดอกไม้ใฝ่ อกคนชื่นนภางค์คว้างที่ไป สิ้นหัวใจคำนึงซึ่งสุนทรีย์ ัรักเคยมีไม่มีแล้วแก้วไม่หอม ที่เคยดอมตรอมใจใครขยี้ สิ่งมาดมั่นคนหมั้นหมายกลายฤดี ฟ้าเปลี่ยนสีคลี่สายรายน้ำตา ยามแรกรักวักราตรีทิวาได้ ยากกระไรไม่วายตะกายหา รื่นพิมานปานหยิบทิพย์เทวา วันนี้ไม่มีค่าหวนคะนึง ยังพลั้งเผลอว่าใจใครแสนรัก ไม่ประจักษ์ว่าสิ้นถวิลถึง ดอกไม้หอมใครดอมมากอยากเด็ดคลึง คนเป็นหนึ่งดวงใจไม่มีแล้ว ความนัยเขียนไม่จบความรู้สึก หนาวลมดึกพฤกษาไหวผะแผ่ว ปิดเปลือกตาสนิทได้นัยน์สิ้นแวว นอกแกร่งแกล้วแต่ในใจกระเจิง เมื่อรักใครใคร่รักลงหลักแน่น สิ้นเยื่อใยไม่อาจแทนแม้นว่าเหลิง ชื่นดอกแก้วแล้วใช่เล่าเอาชั้นเชิง นัยค้างเติ่งเพราะใครเร้น...ไม่เป็นไร ๑๑๑๑๑
17 มีนาคม 2548 14:30 น. - comment id 440485
ตะวันใสขึ้นกลางใจใครทั้งโลก ตะวันโศกขึ้นกลางใจใครคนนี้ ตะวันลาเหว่ว้าชั่วชีวี ตะวันในฤดีดับสิ้นแล้วแก้วจอมใจ.. งานงามค่ะ
17 มีนาคม 2548 16:17 น. - comment id 440564
อ่านแล้วก็คิดถึงตัวเองนะ เฮ้อ เมื่อไหร่หนอที่เราจะมีใครสักคนเข้าใจเรา เฮ้อ (ม่ะมีไรครับพี่ แค่ทดฉอบเฉยๆนะครับพี่ก๊าบบบบบบบ ........รักใครคนหนึ่งจังเลย...... ใครก็ไม่รุ้ เนอะ...
17 มีนาคม 2548 16:20 น. - comment id 440566
เย้ๆๆ ส่งเป็นแล้วเฟ้ย เฮ้อดีใจจังอ่ะ ลองใหม่ๆๆ พูดว่าไรดี ...คิดถึง..อิ อิ ถึงคิด ก็ ได้แค่คิดถึง...จบแระ
18 มีนาคม 2548 09:55 น. - comment id 440695
เขียนไม่จบแต่อ่านจบนะ
18 มีนาคม 2548 12:56 น. - comment id 440799
ความในที่อัดแน่นมากๆ บางที...ก็ถึงกับเขียนไม่ออกเอาเลยทีเดียวค่ะ ........................................................................ ลี่...ผู้มาเยือน .
18 มีนาคม 2548 16:51 น. - comment id 440953
เมื่อรักใครใคร่รักลงหลักแน่น จึงคับแค้นทวีคูณเมื่อสูญเสีย ความเชื่อมั่นหดหายใจหน่ายเพลีย เปลวไฟรัก ลามเลีย แทบเสียคน ...
19 มีนาคม 2548 23:42 น. - comment id 441594
เขียนไม่จบ แต่อ่านจบนะคะ เขียนต่อเมื่อไรจะอ่านต่อนะคะ มีดอกแก้ว แต่ไม่เห็นมีดอกโมกเลยค่ะ สัญญาไว้ใครลืม อิอิ