.......ความนัยเขียนไม่จบ........

plaing_piu

ขอบฟ้าฝันพลันพายุกระหน่ำ
เมฆมืดดำทำลายดอกไม้ใฝ่
อกคนชื่นนภางค์คว้างที่ไป
สิ้นหัวใจคำนึงซึ่งสุนทรีย์
ัรักเคยมีไม่มีแล้วแก้วไม่หอม
ที่เคยดอมตรอมใจใครขยี้
สิ่งมาดมั่นคนหมั้นหมายกลายฤดี
ฟ้าเปลี่ยนสีคลี่สายรายน้ำตา
ยามแรกรักวักราตรีทิวาได้
ยากกระไรไม่วายตะกายหา
รื่นพิมานปานหยิบทิพย์เทวา
วันนี้ไม่มีค่าหวนคะนึง
ยังพลั้งเผลอว่าใจใครแสนรัก
ไม่ประจักษ์ว่าสิ้นถวิลถึง
ดอกไม้หอมใครดอมมากอยากเด็ดคลึง
คนเป็นหนึ่งดวงใจไม่มีแล้ว
ความนัยเขียนไม่จบความรู้สึก
หนาวลมดึกพฤกษาไหวผะแผ่ว
ปิดเปลือกตาสนิทได้นัยน์สิ้นแวว
นอกแกร่งแกล้วแต่ในใจกระเจิง
เมื่อรักใครใคร่รักลงหลักแน่น
สิ้นเยื่อใยไม่อาจแทนแม้นว่าเหลิง
ชื่นดอกแก้วแล้วใช่เล่าเอาชั้นเชิง
นัยค้างเติ่งเพราะใครเร้น...ไม่เป็นไร
               ๑๑๑๑๑
				
comments powered by Disqus
  • พุดพัดชา

    17 มีนาคม 2548 14:30 น. - comment id 440485

    ตะวันใสขึ้นกลางใจใครทั้งโลก
    ตะวันโศกขึ้นกลางใจใครคนนี้
    ตะวันลาเหว่ว้าชั่วชีวี
    ตะวันในฤดีดับสิ้นแล้วแก้วจอมใจ..
    
    งานงามค่ะ
  • ป่วนจัง

    17 มีนาคม 2548 16:17 น. - comment id 440564

    อ่านแล้วก็คิดถึงตัวเองนะ เฮ้อ เมื่อไหร่หนอที่เราจะมีใครสักคนเข้าใจเรา เฮ้อ (ม่ะมีไรครับพี่ แค่ทดฉอบเฉยๆนะครับพี่ก๊าบบบบบบบ
    ........รักใครคนหนึ่งจังเลย...... ใครก็ไม่รุ้ เนอะ...
  • ป่วนจัง

    17 มีนาคม 2548 16:20 น. - comment id 440566

    เย้ๆๆ ส่งเป็นแล้วเฟ้ย เฮ้อดีใจจังอ่ะ 
    ลองใหม่ๆๆ พูดว่าไรดี ...คิดถึง..อิ อิ ถึงคิด ก็ ได้แค่คิดถึง...จบแระ
  • หลิ่งหลิว

    18 มีนาคม 2548 09:55 น. - comment id 440695

    เขียนไม่จบแต่อ่านจบนะ
  • ลี่...ชวนมาเยือน

    18 มีนาคม 2548 12:56 น. - comment id 440799

    ความในที่อัดแน่นมากๆ
    บางที...ก็ถึงกับเขียนไม่ออกเอาเลยทีเดียวค่ะ
    ........................................................................
    ลี่...ผู้มาเยือน
    .
    
  • dark side of mind

    18 มีนาคม 2548 16:51 น. - comment id 440953

    เมื่อรักใครใคร่รักลงหลักแน่น
    จึงคับแค้นทวีคูณเมื่อสูญเสีย
    ความเชื่อมั่นหดหายใจหน่ายเพลีย
    เปลวไฟรัก ลามเลีย แทบเสียคน ...
    
  • เพียงพลิ้ว

    19 มีนาคม 2548 23:42 น. - comment id 441594

    เขียนไม่จบ
    แต่อ่านจบนะคะ
    
    เขียนต่อเมื่อไรจะอ่านต่อนะคะ
    มีดอกแก้ว แต่ไม่เห็นมีดอกโมกเลยค่ะ
    สัญญาไว้ใครลืม อิอิ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน