หน้าส่วนตัว
เป็นผู้หญิง งดงาม.. ยามชิดใกล้
มีหัวใจการุณ .. ละมุนหวาน
สื่อบทกลอนสอนสั่ง.. เป็นตำนาน
ฝากบนลาน กวี.. ท่านชี้ธรรม..
แค่เด็กน้อยขี้อ้อน..แสนงอนหนัก
ไร้ใครรัก.. อาทร... เขียนกลอนขำ
แวะเวียนอ่าน.. มิลด.. เพียรจดจำ
หวังแค่นำ.. กลอนกานท์ ..สานสายใย
บทกวี เด่นล้ำ... สื่อคำกล่าว
บอกเรื่องราว .. ห่วงฉัน .. ในวันใกล้
งดงามยิ่ง โอบเอื้อ.. มากเหนือใคร
แอบหลงใหล บทกลอน .. ท่านสอนกานท์..
จะนำไป ปฎิบัต.. มิขัดขืน
เป็นหลักยืน.. สร้างจิต คิดประสาน
มีคุณค่า ล้นเหลือ ในเนื้องาน
จะสืบสาน คนดี .. เหมือนพี่เป็น..
ความรู้สึก ชิดใกล้ .. ห่วงใยยิ่ง..
คือเรื่องจริง อยากให้ .. พี่ได้เห็น
เขียนบทกลอน .. อ้อนมา แม้ยากเย็น..
ขอแค่เป็น.. เรนน้อย.. เด็กนอยส์กัน..
กราบขอบคุณ .. คนดี.. พี่ดอกแก้ว
แค่เด็กแนว ท่านให้ ห่วงใยฉัน
พังกำแพง ล้อมรอบ.. ไร้ขอบกั้น
สร้างผูกพัน .. สัมผัส.. ขจัด.. ไกล..
กราบเทวา.. ปกป้อง.. พี่ของฉัน
ไร้โศกพลัน นำสิ่งดี โปรดสดใส
เรน.. รักเธอ ..
ผู้หญิง.. เก่ง.. และ... มี.. หัวใจ.. ที่งดงาม.. คนนั้น.. นะคะ
กว่าที่เรน.. จะเขียนได้.. เติมวันละนิด.. ลบวันละหน่อย.. แต่ก็ .. เป็น.. บทกวี.. ที่เรนตั้งใจ.. เขียน.. ให้ไพเราะ.. ที่สุด.. ก็ .. เพราะ..
เรน.. อยากให้.. พี่สาว..ที่แสนดี..ของเรน.. ได้รับรู้..ความรู้สึก.. ของเรน..
แป๊ปเดี๋ยว .. เรน มาเปลี่ยนรูป นะคะ ..
rain.. 17 มี.ค. 2548 07:12 น. - ID 72891 
682
32
0
17 มีนาคม 2548 07:31 น. - comment id 440289
บอกรักกันวันละนืด ยิ้มให้กันวันละหน่อย .... โลกนี้ทั้งโลกจะเต็มไปด้วยความสุขค่ะ ....
17 มีนาคม 2548 07:47 น. - comment id 440293
มู๋เอม .. เรน ก็ คิดถึง .. นะคะ ..
เรน.. อยากให้ .. โลก...รับรู้
สีชมพู .. คือ ความสดใส..
ลดละ .. ทิฐิ .. ไกล..
มอบรักให้ .. แทน..ความ เกลียดชัง..
โลกร้อนจัง.. ในวันนี้..
ขออย่ามี .. ความโหดร้าย..
โลกกลับกลาย.. ร้อน ..เป็นเย็น ..
เรน .. ขอบคุณ มู๋เอม .. นะคะ ..
17 มีนาคม 2548 08:21 น. - comment id 440303
Hi Nong Rain. I love and admire Pi Dok Kaew as well. The more I read this poem, the more I love her. You can explain beautifully. Well, I do love you duay naja. Take care! Pi naang faa
17 มีนาคม 2548 08:29 น. - comment id 440304
Thanks for comment! ..
Curfew !! I have to go to ....
I have no words.. Thanks a lot ka ...
sawappp..
17 มีนาคม 2548 08:42 น. - comment id 440307
กลับมาจุ๊บแก้มเรนจังอีกครั้งจ๊ะ *^_^*
17 มีนาคม 2548 09:52 น. - comment id 440323
เจ้าเรน..แว๊ปไปแว๊ปมานะเรา ปิดเทอมแล้วใช่ไหม..ดูแลตัวเองนะ..ไปหละเจ้ากาลาแม
17 มีนาคม 2548 10:17 น. - comment id 440334
สื่อความหมายได้..งดงาม จากหัวใจ..บริสุทธิ์..ไร้เดียงสา มอบให้พี่..ดอกแก้วคนดี..ที่นำพา ปรารถนา..ให้ทุกคน..สุขในธรรม.. ++ ++++ ***สวยจ่ะ..น้องเรน... แล้วเรนอ่ะหายไปหนาย.. ไม่ค่อยมา...ชแว๊ปปปป..เลยนะ.. ..........แอบซน.........เหรอจ่ะ....คิคิคิ ^____^
17 มีนาคม 2548 11:14 น. - comment id 440360
อ่อนหวาน และงดงาม มากคะน้องเรน ^__^
17 มีนาคม 2548 13:47 น. - comment id 440448
เรน แต่งเพราะจังค่ะ อุ๊ แวะมาป่วนนะคะ
17 มีนาคม 2548 14:13 น. - comment id 440471
พี่พุดมีเวลาเข้ามาบอกว่ารักมากทั้งคู่ค่ะ
17 มีนาคม 2548 14:29 น. - comment id 440484
มาชื่นชมการเขียนที่ออกมาจากใจของนู๋เรฯ..จ๊ะคนดีของพี่สาว.......
17 มีนาคม 2548 16:11 น. - comment id 440557
ผมก็รักเคารพพี่ดอกแก้วเหมือนกันนะ อย่าแย่งเอาไปหมดจิ อิอิ พี่ดอกแก้วเอ็นดูผมเหมือนลูกหลาน ซึ่งก็อยากเป็นลูกหลานท่านจริง ๆ ด้วยสิ
17 มีนาคม 2548 17:17 น. - comment id 440624
พี่ดาก้อรักและเคารพพี่ดอกแก้วเหมือนกันค่ะ... คิดถึงเอื้องน้อยเรนจังนะค่ะ...*-*
17 มีนาคม 2548 18:03 น. - comment id 440654
ความรู้สึกลึกซ่อนในกลอนหวาน พบสัญญาณหัวใจใฝ่สร้างสรรค์ รักเรียนรู้สู้ชีวิตคิดแบ่งปัน มีความฝันช่วยเหลือเกื้อกูลชน และพบความสดใสเปี่ยมใจปรี่ สานวจีเชื่อมจิตสร้างมิตรผล แม้นพบความขัดแย้งกับบางคน รู้จักหยุดที่ตนปรับจิตใจ เป็นเนื้อแท้แน่ในใจของน้อง ดุจเนื้อทองแก่นฐานสานนิสัย วันนี้อาจไม่เพียบเรียบร้อยนัย วันหนึ่งจักพบชัยอย่างครบครัน คือเรนน้อยเด็กนอยส์เด็กแนวใหม่ ก้าวต่อไปทีละนิดพิชิตฝัน ปักธงแห่งเป้าหมายในชีวัน แล้วคงมั่นซื่อตรงต่อธงตน อาจวุ่นวายวกวนบนทางบ้าง อย่าเคว้งคว้างหลงทิศคิดสับสน ความสงบจะสยบความร้อนรน คิดอีกหนช้าช้า....อย่าตกใจ นี่คือคำของพี่ที่จริงจิต เจ้าตัวนิดน้องน้อยผู้สดใส ขอขอบคุณในถ้อยที่ร้อยนัย ดั่งน้ำทิพย์ชะโลมใจให้ชื่นเย็น ขอบคุณกลอนและพรที่เปี่ยมรัก ขอบคุณนักที่ตามดูเพื่อรู้เห็น ขอบคุณยิ่งในสิ่งที่อยากเป็น ขอบคุณใจโดดเด่นที่รักดี บทกลอนจากเด็กแสนงอน ทำให้อากาศร้อนคลายไป..เพราะความชื่นใจ ขอบคุณมากนะจ๊ะเรนน้อยของพี่.... และสำหรับน้องๆทุกคน ขอบคุณมากค่ะกับความรักที่มอบให้และเยื่อใยแห่งความสัมพันธ์ที่แสนอบอุ่นของเรา..ในบ้านหลังนี้ ...ซึ้งใจจริงๆค่ะ ขอบคุณที่ทำให้เกิดความรู้สึกที่ดีอย่างมากมาย ...
18 มีนาคม 2548 10:08 น. - comment id 440700
อืมม... แฟนเราอ้อนพี่สาวใหญ่เลย ฮี่ฮี่
18 มีนาคม 2548 10:36 น. - comment id 440717
ดอกแก้ว..กลิ่นนี้..ที่รัก ชื่นนัก..บุบผา..คราหอม สีขาว..นวลใย..ใจยอม จิตน้อม..ชมมิตร..ติดตรา ดอกแก้ว..กลางใจ..ใครนี้ น้องพี่..ฝากรัก..ห่วงหา ผูกพัน..เคียงกัน..เรื่อยมา ตราบดิน..สิ้นฟ้า..นิรันดร ............................................ ............................................ ............................................
18 มีนาคม 2548 12:42 น. - comment id 440791
.สวัสดีค่ะ.. ..นู๋เรนอ้อนเก่งจังค่ะ .. ..มาทักทายนะคะ.. ..~-~..
18 มีนาคม 2548 13:31 น. - comment id 440821
มาฝากบอกความพี่ดอกแก้วที่บ้านน้องเรน ว่าชื่นชม และ นับถือ พี่ดอกแก้วเช่นกันค่ะ .................................................................. ลี่...ผู้มาเยือน .
18 มีนาคม 2548 14:18 น. - comment id 440852
อื่อ..เขียนได้ดี.. สร้างผูกพัน .. สัมผัส.. ขจัด.. ไกล.. ลองดูความหมายของบรรทัดนี้..แปลรวมทั้งบท.เราว่ายังสื่อ ไม่ชัดเจนนัก.. ถ้าระหว่างความหมายกับสัมผัสใน...ให้ตัดสัมผัสในทิ้ง....แต่ทั้งนี้ต้องมองที่สัมผัสอักษรก่อนด้วย. อย่าลืมที่เราเคยบอก..สัมผัสสระ..สัมผัสอักษร..จนแต้มจริงๆ..ไม่ต้องใส่ได้..คงไว้แต่สัมผัสบังคับ... ตั้งใจเรียนนะตัวซน..เราเหนื่อยเลยพักงาน2วัน..สวดมนต์ก่อนนอนล่ะ..
18 มีนาคม 2548 16:44 น. - comment id 440948
อิอิ มาดูเด็กแนวอ้อนจ้ะ คุณครูชมอีกด้วย ปลื้มใจแทนน้องเรนจริงๆเล้ย พี่ก็รักพี่ดอกแก้วเช่นกันค่ะ
18 มีนาคม 2548 21:23 น. - comment id 441035
มู๋เอมคะ .. เรน .. ขอบคุณ มากเลย.. นะคะ .. มู๋เอม .. ทำให้เรน .. ยิ้ม ด้วยดิคะ .. อิอิอิ ..
พี่ชายบินเดี่ยวฯคะ .. ปิดเทอม .. ของเรน .. ต้องไป .. สปช. นอกห้องเรียน ..ด้วยดิคะ .. บางวัน .. เรนก็มีเรื่อง.. ตาหลก ..
บางวัน .. เรนก็มี .. เรื่องหน้าแตก .. และอีก..บางที .. เรนก็มี .. เรื่องเปิ่นๆ.. ให้พี่ๆเค้า .. ได้อาย .. อิอิอิ ..
ทุกครั้ง .. ที่เรน.. เขียนเล่า .. ในไดฯ.. เรนมีความสุข .. มากด้วย..ดิคะ ..
เรน .. ขอบคุณ .. พี่ชายบินเดี่ยวฯ .. นะคะ ..
พี่น้ำฯคะ .. เรน.. ไม่ได้ซน .. ซักกะหน่อย .. เรนแอบมา .. ตั้งหลายครั้ง .. แต่เรน ..ก็ เปิดเข้าบ้านไทโพ ไม่ได้ .. เรนไม่รู้ ..
จะทำ.. อย่างไร .. คิดถึ้งงงงง .. คิดถึง .. พี่ๆ.. เพื่อนๆ.. มากเลยคะ ..
บทกลอน .. ที่ให้เรน .. เรน .. ขอบคุณ .. มากเลยนะคะ ..
ไพเราะ .. ในความรู้สึก .. ของเรน .. มากเลยคะ..
พี่แอ็ปเปิ้ลคะ.. เรน.. ขอบคุณ ..มากนะคะ.. ก็ .. แบบ เรน อยากบอก .. ถึงความรู้สึกของเรน ..
.. อย่างที่ เรน .. ได้อ่าน .. งาน .. ที่อ่อนหวาน ..ของพี่แอ็ปเปิ้ล .. นะดิคะ ..
ขอบคุณ ..มากมาย .. สำหรับ ความรู้สึกดีๆ.. ที่พี่แอ็ปเปิ้ล .. มี ให้กับเรน .. นะคะ ..
พี่อุ๊คะ .. โห้ยย .. แบบ เรน เกาหัวฟู .. ป่วนแบบนี้ .. เรน ..ช้อบจังคะ .. อิอิอิ ..
พี่พุดคะ .. เรน .. ขอบคุณ ..สำหรับความรู้สึกดีๆ.. ที่พี่พุด .. ให้เรน ... นะคะ ..
พี่พุด .. ก็ เป็น .. ผู้หญิง .. ที่เรนรัก.. มากๆ .. เช่นกัน .. นะคะ .. สิ่งที่พี่พุด .. ให้เรน .. คือความรู้สึก .. ที่มีเมตตา .. ให้กับเด็กกาละแม..
ที่บางที .. ก็ ดู.. ไร้สาระ .. แต่พี่สาว.. ของเรน ..คนนี้ .. ก็ให้ ความสำคัญ.. และ.. ดูแล .. ความรู้สึก .. ของเรน ..
เรน .. ขอบคุณ .. นะคะ ..
พี่สาวแก้วนีดาคะ .. เรน .. ขอบคุณ .. นะคะ ..
...
18 มีนาคม 2548 21:26 น. - comment id 441037
พี่ฤกษ์คะ.. อิอิอิ .. พี่ต้องมาแข่งขัน .. กับเรน ดิคะ .. เรน.. ชอบ ที่จะแย่ง .. ด้วยดิคะ ..
ก็ เรน .. เป็นเด็กขี้อิจฉา .. เนี่ยน๊ า.. บอกก่อน.. ระกาน ..
ม่ายมีวัน .. ที่เรน.. จะยอม .. อิอิอิ ..
พี่กัลลดาคะ .. เรน .. ก็ .. คิดถึง .. ผู้หญิง..แสนดีของเรน .. เช่นกัน นะคะ..
เรน .. ขอบคุณ..นะคะ .. แบบ ตอนนี้ .. เรนเขินจัง ..
ก็ เรนเป็น .. เอื้องน้อย.. ตัวเบี้ยว .. ของพี่กัลลดา.. นะดิคะ ..
...
18 มีนาคม 2548 21:30 น. - comment id 441040
คุณดอกข้าวคะ ..
บทกลอน ของเรน .. ที่ยังเขียน ไม่จบ ..
บางที ..ก็อยากลบ .. จากความทรงจำ .. ที่ไร้ .. ความรู้สึก ..
ก็ .. เพราะ .. สิ่งนั้น .. ลอยวน .. ลึกๆ ..
บางที .. นึกไป .. นึกมา .. เรน กลัว ช้ำอุรา จัง .. อิอิอิ ( .. เรน เกาหัวฟู .. อีกแล้วดิคะ .. )
...
คนหน้าไม่อาย..
ขอประกาศ .. ดังๆ.. เรนจังเอ่ย ..
จะเปิดเผย.. เรื่องเล่า..เค้ากล่าวหา..
ดอกกุหลาบ สีแดง .. แต่งเติมมา
ขอต่อว่า หน้าไม่อาย.. ผู้ชายชีกอ..
.............
เรน .. ขอเวลา .. จะเขียนต่อ .. ให้ได้ ..
เรน .. ขอบคุณ .. นะคะ..
เรนชอบ .. เสียงหัวเราะ .. ของคุณจัง ..
.................
พี่เมฯคะ ...
เรน .. ขอบคุณ .. แทนพี่ดอกแก้ว ของเรน .. นะคะ ..
บทกวี .. สื่อ ความรู้สึก .. อ่อนโยน .. อย่างที่เรนชอบ.. ด้วยดิคะ ..
เรน คิดถึง .. พี่เมฯ .. นะคะ..
พี่พลอคะ ...
ตอนเรน .. เป็นเด็ก ..
ตัวเล็ก .. ขี้อ้อน .. ที่สุด ..
หน้างอ .. จอมเบี้ยว .. รู้จุด..
พ่อ.. เร่งรุด .. รีบมา . เพราะ กลัว .. เสียง ..เรน.. อิอิอิ .. ( อันนี้ .. มี้ บอกเรน เองคะ .. )
เรน.. คิดถึง .. พี่พลอฯ .. นะคะ ..
ขอบคุณ มากมาย .. ที่ไม่ลืม ..เรน ..
...
18 มีนาคม 2548 21:32 น. - comment id 441042
คุณดอกข้าวคะ ..
บทกลอน ของเรน .. ที่ยังเขียน ไม่จบ ..
บางที ..ก็อยากลบ .. จากความทรงจำ .. ที่ไร้ .. ความรู้สึก ..
ก็ .. เพราะ .. สิ่งนั้น .. ลอยวน .. ลึกๆ ..
บางที .. นึกไป .. นึกมา .. เรน กลัว ช้ำอุรา จัง .. อิอิอิ ( .. เรน เกาหัวฟู .. อีกแล้วดิคะ .. )
...
คนหน้าไม่อาย..
ขอประกาศ .. ดังๆ.. เรนจังเอ่ย ..
จะเปิดเผย.. เรื่องเล่า..เค้ากล่าวหา..
ดอกกุหลาบ สีแดง .. แต่งเติมมา
ขอต่อว่า หน้าไม่อาย.. ผู้ชายชีกอ..
.............
เรน .. ขอเวลา .. จะเขียนต่อ .. ให้ได้ ..
เรน .. ขอบคุณ .. นะคะ..
เรนชอบ .. เสียงหัวเราะ .. ของคุณจัง ..
.................
พี่เมฯคะ ...
เรน .. ขอบคุณ .. แทนพี่ดอกแก้ว ของเรน .. นะคะ ..
บทกวี .. สื่อ ความรู้สึก .. อ่อนโยน .. อย่างที่เรนชอบ.. ด้วยดิคะ ..
เรน คิดถึง .. พี่เมฯ .. นะคะ..
พี่พลอคะ ...
ตอนเรน .. เป็นเด็ก ..
ตัวเล็ก .. ขี้อ้อน .. ที่สุด ..
หน้างอ .. จอมเบี้ยว .. รู้จุด..
พ่อ.. เร่งรุด .. รีบมา . เพราะ กลัว .. เสียง ..เรน.. อิอิอิ .. ( อันนี้ .. มี้ บอกเรน เองคะ .. )
เรน.. คิดถึง .. พี่พลอฯ .. นะคะ ..
ขอบคุณ มากมาย .. ที่ไม่ลืม ..เรน ..
...
18 มีนาคม 2548 21:35 น. - comment id 441044
พี่ลี่คะ...
เรน .. ขอบคุณ .. แทนพี่ดอกแก้ว .. ของเรน นะคะ..
เรน .. ก็ .. คิดถึง .. พี่ลี่ ..
เรน .. อยากเก่ง .. แบบ พี่ลี่ จัง ..
เรน .. เข้าไปอ่าน .. งาน ที่ไพเราะ .. ของพี่ลี่ .. ทุกครั้ง .. แต่เรน ไม่ได้โพส ..ตอบ ..
เหตุผล.. ของเรน .. ก็ แบบ เรน ..
อยากเขียน .. ตอบเป็นกลอน .. นะดิคะ .. กว่า ที่เรน .. จะคิดได้ .. ก็ .. ตั้งนาน.. นะคะ ..
เรน .. ขอบคุณ .. พี่ลี่ .. นะคะ ..
พี่อุ๊คะ..
ห้ามอิจฉา เรน ..นะคะ .. อิอิอิ .. ก็ .. แบบ ตอนนี้ .. เรนกำลังหน้าบาน ..
แบบ .. นานๆที .. กว่าที่ .. เรน จะเป็นปลื้ม .. จากคำชม .. ของคุณลุง นะดิคะ ..
เรน .. ขอบคุณ พี่อุ๊ .. นะคะ..
...
18 มีนาคม 2548 21:41 น. - comment id 441048
คุณลุงคะ..
เรน... คิดถึง..
ตอนที่เรนเขียนกลอน .. เรน.. พยายามบอก..ตัวเอง .. ให้นึกถึง .. ความรู้สึก .. ที่เรนมี .. ต่อ .. พี่ดอกแก้ว .. แต่เรน ก็อดไม่ได้ .. ที่จะโกรธ... ตัวเอง นะดิคะ .. ก็ .. เรน เขียน.. ยังไม่ได้ครึ่ง .. ของความรู้สึก .. ที่เรนมี .. เลยคะ..
พี่ดอกแก้ว .. เป็นผู้หญิง ที่อ่อนโยน .. และท่าน ก็ ..เข้าใจ.. ความรู้สึก .. ของเรน .. เหมือนท่าน.. เข้ามานั่ง .. ในใจ .. ของเรน ..
เหมือนท่านรู้ .. ในสิ่ง.. ที่เรน.. คิด..
เรน .. รัก.. ท่าน .. ด้วยดิคะ ..
มีความรู้สึก.. ว่า เรน .. ไม่กลัว ..
เรน.. พูด (เขียน) .. จริงๆ .. นะคะ ..
...
พรุ่งนี้ .. คุณลุง .. อยู่ที่ไหนหรอคะ ..
เรน... ไม่รู้ .. คุณลุง จะได้มา .. บ้านเรน..เปล่าคะ ..
ตอนนี้ .. เชียงใหม่ .. บ้านเรน ..
อากาศ.. แปรปรวน .. ด้วยดิคะ ...
กี้ .. เรน .. กลับจากบ้านมี้ .. ลมพัดแรง...
...
อื่อ..เขียนได้ดี..
..
คุณลุง .. ทำเรน .. ยิ้มแก้มป่อง .. อิอิอิ ..
ก็ .. ตอนที่เขียน .. เรนเอาตำรา .. ของคุณลุง
มากาง .. ข้างๆ ..คอมฯ .. อิอิอิ .. พยายามมากเล้ยคะ .. ก็ .. แบบ..เรนกลัว.. คุณลุงจะขายหน้า .. ที่มีศิษย์เอก ..ไม่เอารัย ... แบบเรน .. นะดิคะ
..
สร้างผูกพัน .. สัมผัส.. ขจัด.. ไกล..
..
บทนี้ .. เรน..หมายถึง .. ความผูกพัน .. ระหว่างเรน.. กับท่าน ..
แม้ระหว่าง ..เรา .. จะอยู่ห่างไกล .. แต่ ..ความรู้สึก..เหมือนท่าน.. อยู่ใกล้ชิด.. กับเรน .. เรน..เคย ..แอบเข้าไปอ่านงาน .. บ้านท่านบ่อย..มากเลยคะ..
เพียงแต่ว่า .. เรน.. ไม่กล้า ..คอมเม้นท์.. เท่านั้นเอง..
ก็ .. เพราะ .. บางสถานที่ .. ไม่เหมาะ..
สำหรับ.. ตัวเบี้ยว .. แบบเรน .. นะดิคะ..
เรน..แอบ.. ปริ้นงาน .. ของท่าน .. มาอ่าน..
กับสิ่ง .. ที่ท่านเขียนตอบ .. คอมเม้นท์.. พี่ๆ ..เพื่อนๆ..
เรน .. ชอบมากเลยคะ ..
เรน .. ได้ .. ตรงนั้น .. มากมาย ..
..
ตอนนี้ .. เรนตอบ คุณลุง .. ย๊าววว .. ยาว ..
ก็ .. เพราะ .. เรน.. ไม่ได้พบ .. คุณลุงตั้งน้าน.. นาน .. นะดิคะ ..
เรน .. เก๊าะ..แค่หวัง .. คุณลุง .. จะกลับมา.. อ่าน ..ของเรน .. อีกครั้ง ..
ดูแล.. ตัวเอง .. ด้วยนะคะ ..
เรน .. เป็นห่วง ..
...
18 มีนาคม 2548 21:44 น. - comment id 441050
เรน .. ขอเวลา .. เขียนตอบ .. พี่ดอกแก้ว..ของเรน .. นะคะ ..
แป๊ปเดี๋ยว .. เรน ขอ..อนุญาต ..
ซาแว้ปป ..
18 มีนาคม 2548 21:45 น. - comment id 441052
เรน .. ขอเวลา .. เขียนตอบ .. พี่ดอกแก้ว..ของเรน .. นะคะ ..
แป๊ปเดี๋ยว .. เรน ขอ..อนุญาต ..
ซาแว้ปป ..
18 มีนาคม 2548 21:48 น. - comment id 441053
โห้ยย .. มัยร่า..??
18 มีนาคม 2548 22:27 น. - comment id 441060
พี่เรน..น่ารัก^^จิงจิ๊งงงง.... เห็นไม๊คะ ทีคนรักเยอะแยะเร๊ย.... *** ^_______________^ *** นัสมารักด้วยคน อิๆ แง่มๆ
18 มีนาคม 2548 23:46 น. - comment id 441131
เรามีเวลาแป๊บนึง เข้ามาอ่านแล้ว..เดี๋ยวเราคงต้องพักผ่อน..หยุดงานทางโน้น..ก็ยังต้องทำงานอีกทาง... เราพอเข้าใจที่ตัวซนสื่อ...แต่คงจะทำให้ทุกคนที่อ่านเข้าใจทุกคำที่ตัวซนเขียนไม่ได้..ถ้าความชัดเจนไม่พอ.. แต่เราก็ดีใจนะ ถึงแม้ว่ายังไม่ถูกใจเรานัก แต่เราเคยบอกแล้วไง..สำหรับกลอนยังมีเวลาอีกนานนะตัวซน ตั้งใจเรียนมากๆ.. เราไม่สามารถ หรือแม้แต่จะคิด..ให้ใครมาทำหรือมีความคิดเหมือนเรา..แต่อย่างหนึ่งที่เราดีใจ คือตัวซน รู้จักเลือก รู้จักดู รู้จักเคารพ ในสิ่งที่ควร.... โลกปัจจุบัน สังคมวุ่นวาย..และโหดร้ายสำหรับคนอ่อนแอ...จำไว้นะตัวซน..ไม่ว่าสิ่งใด จะคิดว่าดีหรือไม่ดี ถูกหรือไม่ถูก..ต้องตรองอย่างน้อยสามครั้ง..และจับความคิดนั้น..ส่องกระจกเงา พิจารณาอีกมุมหนึ่งด้วย..อย่าใช้ใจในการตัดสิน ใช้สมองให้มากๆ.. เราก็ไม่มีคนให้สอน..เจอะตัวซนทีไร ก็เหมือนตาแก่ขี้บ่น..เก็บสิ่งที่มีประโยชน์จากเราไปใช้..อันไหนไร้ประโยชน์ก็ทิ้งไป... ธรรมดาเรามักมีคติประจำตัวอยู่ว่า..อ้าปากมากก็โง่มาก..แต่สำหรับตัวซน.ขอให้เก็บความโง่ของเรา..เอาไปแปรเป็นความฉลาด..เพื่อใช้ต่อสู้กับโลกในอนาคต..เราคงไม่มีเวลาอยู่เตือนตัวซนได้อีกสักเท่าไร...สวัสดีนะ..
19 มีนาคม 2548 11:00 น. - comment id 441239
พี่กานต์ก็รักและเคารพพี่ดอกแก้วค่ะน้องเรน คิดถึงน้องเรนค่ะ
19 มีนาคม 2548 14:59 น. - comment id 441353
พี่ราชิกา..พึ่งว่างจ๊ะ (กลับจากประชุมวิชาการ )..ที่กรุงเทพฯเมื่อวานนี้เอง...คิดถึงน้องเรนนะคะ...เรนจังเขียนงานดีขึ้นเรื่อยๆ..ตั้งใจนะคะ..จำได้มั้ย...เราเคยสัญญากันไว้ว่า...เราจะเป็นกำลังใจให้กันและกัน...ตลอดไป... ..ตราบใดที่พี่ยังอยู่ที่นี่...พี่ราชิกา...จะคอยดูแล..ห่วงใย..น้องเรนจัง...ตราบเท่าที่สามารถจะทำได้จ๊ะ..... ...พี่ขอฝากความรัก..ความห่วงใย..ส่งมอบให้พี่ดอกแก้ว..พร้อมบทกลอนที่ไพเราะของน้องเรน...ขอให้พี่ดอกแก้ว...มีความสุขมากๆ...สุขภาพแข็งแรง...และเป็น..แรงใจ..ให้น้องๆทุกคน..ตลอดไป...ด้วยรักและคิดถึงค่ะ..
19 มีนาคม 2548 17:35 น. - comment id 441430
หญิงไร้เงาก็รักพี่คนนี้มาก บอกจากปากด้วยหัวใจใฝ่ห่วงหา พี่เขาดีเหลือหลายในทุกครา แถมกลอนหนาก็แต่ดีเน้นมีธรรม *-*แถมรักน้องเรนจังด้วยค่ะ คิดถึงทั้งคู่นะค่ะ เรนจังแต่งกลอนเก่งมากเลยนะค่ะ*-*
19 มีนาคม 2548 20:24 น. - comment id 441504
นัสคะ .. พี่เรน .. ขอบคุณนะคะ .. ก็ ที่ตรงนี้..
พี่เรน มี .. เพื่อน มากมาย..
เหนื่อยล้า .. ก็ .. มลาย ..
แค่ มาทักทาย .. พี่เรน ก็ ยิ้ม .. สุขจายยย.. อิอิอิ
พี่เรน .. คิดถึง .. นะคะ ..
19 มีนาคม 2548 20:27 น. - comment id 441506
พี่กานต์คะ .. เรน ขอบคุณ.. นะคะ ..
19 มีนาคม 2548 20:33 น. - comment id 441508
พี่ราชิกาคะ ..
..เรน .. ขอบคุณ ..สำหรับความห่วงใย.. ที่ให้เรน ..นะคะ ..
เรน .. ฝากระลึกถึง .. พี่ชายใจดี .. ของเรนด้วยนะคะ ..
..ตราบใดที่พี่ยังอยู่ที่นี่...พี่ราชิกา...จะคอยดูแล..ห่วงใย..น้องเรนจัง...ตราบเท่าที่สามารถจะทำได้จ๊ะ.....
....
ขอบคุณ .. มากมาย..กับความรู้สึกดีๆ .. ที่พี่ราชิกา.. ให้เรน ..
พี่หญิงฯคะ ..
เรน .. ขอบคุณนะคะ ..
19 มีนาคม 2548 20:55 น. - comment id 441523
โลกปัจจุบัน สังคมวุ่นวาย..และโหดร้ายสำหรับคนอ่อนแอ...จำไว้นะตัวซน..ไม่ว่าสิ่งใด จะคิดว่าดีหรือไม่ดี ถูกหรือไม่ถูก..ต้องตรองอย่างน้อยสามครั้ง..และจับความคิดนั้น..ส่องกระจกเงา พิจารณาอีกมุมหนึ่งด้วย..อย่าใช้ใจในการตัดสิน ใช้สมองให้มากๆ..
..
คุณลุง .. บอกเรน .. เหมือนอย่างที่มี้ ..บอกเรน...
โลก .. โหดร้าย .. สำหรับคน..อ่อนแอ..
เรน จะต้อง .. เข้มแข็ง? ..
และ..อาจ..บางที ..
เรน .. ก็ .. อยากจะโหดร้าย .. คืนกลับบ้าง..
เพียง..เพื่อ ..???
ให้ .. ทุกคนเห็น
เรน .. ไม่ใช่ .. คนอ่อนแอ ..
คุณลุง .. บอกเรน ..ทีดิคะ ..
เรน จะทำอย่างไรดี ..
...
19 มีนาคม 2548 22:43 น. - comment id 441561
...ชีกอ ซะงั้น .................... ฝากบอกเจ้าหญิง คนหยิ่งคนนั้น วันหลังเจอกัน จะแกล้งไม่สนใจ ให้ร้องไห้........ชักสามวัน
21 มีนาคม 2548 02:38 น. - comment id 442005
แวะมาอ่านสิ่งดีดีมีความหมายค่ะ ทิกิ
24 มีนาคม 2548 15:27 น. - comment id 443906
เรน .. สัญญา ..นะคะ .. เรนจะไม่เป็นโคถึก ที่คึกคะนอง ..
..เรน ..จะไม่เป็น ..
คนที่.. ถูกบังคับ .. ให้เขียนภาพ .. ที่เรน .. ไม่เคยเห็น ..
เรน.. กราบขอบคุณ .. ในความเมตตา .. ที่ให้เรน ..
เรน.. สัญญา ..
วันที่ เรน .. ค้นพบ ..
เรน .. จะไปกราบ.. สวยๆ ..
เรนจะ no secret.. ระหว่างเรา .. นะคะ..
เรน .. รัก .. ความรู้สึก .. ดีๆ ... ตรงนี้จัง ..
เรน .. คิดถึง .. นะคะ ..
ผู้หญิง .. ที่เรนใกล้ ..แล้วไม่สับสน ..
เป็นเหตุผล .. ที่เรน บอกไม่ได้ ..
บางครั้ง ..เรนรู้สึก..เหมือน อยู่ไกล ..
บางที คล้ายใกล้ .. แค่นิดเดียว..เอง ..
...แว้ป ..
เรน .. ขอโทษ ..นะคะ .. แบบเรนคิดกลอนตั้งนาน .. ก็ ยังคิดไม่ออก ..
แต่ เรน ..ก็ อยากมา .. ทักทาย..พี่ดอกแก้วนะคะ ..
...
จาก : รหัสสมาชิก : 3384 - rain..
รหัส - วัน เวลา : 450777 - 22 มี.ค. 48 - 19:10
@...เรนน้อย...
...ความผยองในความสามารถของตน
จะเป็นดาบที่ย้อนกลับมาเชือดเฉือนตนเองได้ง่าย
กลายเป็นหุ่นเชิด และกลายเป็นโศกนาฏกรรมของชีวิต
อย่างคนรุ่นใหม่ไฟแรง..กลายเป็นเหยื่อของคนรุ่นเก่าลายครามก็มาก
เหนือฟ้ายังมีฟ้า...
ดีใจมากนะจ๊ะที่ได้ทราบว่าน้องเรนตั้งใจที่จะไม่เป็นคนที่ถูกบังคับให้เขียนภาพไม่เคยเห็น
...ความลุ่มหลงในคำป้อยอของผู้อื่นก็เช่นกัน
ที่ทำให้จุดยืนหวั่นไหวไปนอกทิศทาง ...สำคัญตัวผิด
และเดินผิดทางอย่างน่าสงสาร
...ความท้อถอยคือสิ่งที่ทำลายความหวัง
และความฝันโดยตรง
ความรู้ความสามารถทางโลกที่เรามี..แม้เพียงเล็กน้อย
ก็เป็นโทษได้หากขาดความรู้ทางธรรมมาเป็นมาตรฐานทางความเข้าใจ
สำหรับพุทธศาสนิกชนแล้ว ..
ธรรมะจึงเป็นโอสถทิพย์ที่หล่อเลี้ยงใจและเป้าหมายไว้ให้คงอยู่ต่อไปได้
เพราะถ้าเข้าใจบ้างว่า ความสมหวังและความผิดหวัง
คือสิ่งที่ใครก็ไม่สามารถบังคับบัญชาได้
ลาภ ยศ สรรเสริญ ความสุขและทุกข์ที่เกิดขึ้นก็ไม่จีรัง
ความอ่อนน้อมต่อผู้อื่นเป็นกุศลกรรมชนิดหนึ่งที่ไม่น่าอับอายเลย
เมื่อเข้าใจอย่างนี้ก็จะมีพลังภายในที่จะขับเคลื่อนชีวิตไปสู่เป้าหมายได้มากขึ้น
แล้วเราคงได้พบกันนะจ๊ะ...น้องน้อยของพี่
จาก : รหัสสมาชิก : 4920 - พี่ดอกแก้ว
รหัส - วัน เวลา : 451213 - 23 มี.ค. 48 - 16:30
ถึง คุณดอกแก้ว โดยเฉพาะ
วัยของคนเขียน
พากเพียรสร้างงาน อลังการ สมวัยใหญ่
ใช้ความคิด จินตนาการอันสดใส
มอบใจ มอบรัก มอบฝัน...
วัยของคนอ่าน..
ผ่านโลกมาไม่เท่ากัน
วัยอ่อน รู้ร้อนหนาว ฤานั่น
ขลาดเขลาไม่เท่าทัน..เป็นธรรมดา
วัยใหญ่..
รู้ธรรมนำใจ สมวัยกล้า
มุ่งหมายถ่ายทอด ในศรัทธา
แต่มิหยั่งรู้ดินฟ้า..อนาคต...
วัยอ่อน..
รับคำพร่ำสอน ไปทั้งหมด
สิบนิ้วยอกรประณต
ดื่มด่ำ คำรสมธุวลี...
วัยแก่...
เห็นธรรมนำแผ่รัศมี
รู้แล้ว เที่ยงแท้ ไม่มี...
ทุกอย่าง วางชี้..ด้วยเวลา...
คำตอบของคุณดอกแก้ว...
สมแล้วแก่วัย..(ใกล้หลักห้า)
นำทางยุวมิตร..เยาว์ปัญญา
ตีตราค่า(โค)คนในผลงาน...
อ่านคำตอบ แจ้งขอบจิต มิตรน้อยน้อย
แล้วค่อยค่อยตามอารมณ์ผสมผสาน
พบวาที ที่ซ่อนไว้ เป็นนัยพาล
คล้ายคล้ายคิดระราน..ผลงานใคร..
ไม่นิยม ชมผู้ รู้สามารถ
เท่าเทียม เหลี่ยมฉลาด..ใช่หรือไม่
หาข้อคิด จับผิดพลาด อนาถใจ..
นั่นคือสิ่งซ่อนไว้..ใจลึกลด..
เหนือฟ้า ยัง มีฟ้า และยอดฟ้า
มีฉากชั้นหลั่นเมฆา เหลือกำหนด
มีดอกแก้ว ธรรมดา..ค่างามงด
มีหยาดหยด แก้วทิพะ เจียระไน...
มีแก้วจริง แก้วปลอม..หลอมร่วมโลก
มีเสือโฮก สางสิงห์..(ลิง ปลาไหล ฯลฯ)
ใยหยามชน คนกวี ผู้มีไฟ
ในเมื่อใจ มีธรรมชู..ควรรู้ดี...
คิดว่าคุณดอกแก้ว...
สะท้อนแวว แก้วฝัน..อันสมศรี
สมศักดิ์ สมวัย มาด้วยดี
อย่าราวี ด้วยการนำ ธรรมมาราน
โลกวิชช์ ธรรมวิชช์...
เป็นตราตรู คู่ชีวิต..ทุกทิศสถาน
ความสามารถ ..กาจกล้า ฟ้าประทาน
ปวงชนย่อมสาธุการ..นานนิรา
ไม่ต้องช่วยอวยชัย..ก็ไปโลด
ขอได้โปรด..ทำใจให้เห็นค่า
หากรำคาญ งานจำหลัก ศิลป์อักษรา
ไม่ต้องเข้าไปอ่านหน้า..ที่ท้าทาย..
รู้ทิศทาง กระจ่างเจน..ไม่เบนเข็ม
ไม่ใช่แค่ โคเล็ม หญ้ากระหาย
มิใช่โชว์..โคเพชร เก็จกำจาย
หากไม่อยากหน้าหงาย.อย่าก่ายเกิน
วัยคนอ่าน ผ่านทายท้า มามากนัก
พบคำรัก คำชัง พรั่งสรรเสริญ
ทุกทุกก้าว ทุกทุกทาง ที่ย่างเดิน
ผ่านเผชิญ คำริษยา..มาพร่างพรู..
ช่วยไม่ได้...
เดินต่างทาง ไม่ขวางใคร..ใช่มิสู้
ไม่เป็นมิตร..ขออย่าคิด เป็นศัตรู
ต่างเรียนรู้ ต่างทาง..และต่างธรรม์
ไม่มีใครโง่งมตกจมจ่อม
จนไม่ยอมฟังธรรมบทพุทธพจน์สรรค์
ใครไม่ยอมอ่อนน้อม..ค้อมไหว้วันท์
อย่าห้ำหั้นบั่นค่า..ว่าทรามโทรม..
วัยของคนบนถนนกวี..มีหลายหลาก
อย่าถางถาก ฝากวจีที่ถ่มโถม
สอนธรรมเยาว์ สาธุ...ขออนุโลม..
แต่ อย่า โหม สุม ไฟ ให้ ใคร ชัง
.........................................
เพราะ การ โหม โถม ไฟ ซ่อน นัย ร้อน
เอา ไว้ ใน บท กลอน สอน คน หวัง
ไฟ จัก ย้อน สะท้อน ฤทัย ให้ ผุ พัง
ทั้ง ทั้ง ยัง ไม่ ถึง วัย เถ้า ไฟ ฟอน
สัก วัน หนึ่ง จึง เสีย ใจ หาก ได้ รู้
สร้างศัตรูเอาไว้..ในคำสอน
คนอ่านเป้นเขาเห็นไฟซ่อนในกลอน
ขอให้ย้อนสอนตนยั้ง..อีกครั้งเทอญ
....................................................
จาก : โค...ที่ไม่โง่..มากนัก...
รหัส - วัน เวลา : 451394 - 23 มี.ค. 48 - 20:54
24 มีนาคม 2548 19:44 น. - comment id 443993
เรน .. ไม่เข้าใจ.. ความต้องการ.. ของคุณ..
โค ที่ไม่โง่มากนัก.. ก็ที่คุณนำ .. คอมเม้นท์ .. ของเรน .. มาโพส ..
คุณ .. ต้องการ .. สื่อรัยหรอคะ ..
เรน .. ยอมรับ .. ว่าเรน .. ไม่เข้าใจ..
เรน .. เคารพ ..และศรัทธา .. ในความเป็น..
พี่ดอกแก้ว ..
เรน .. อาจเขียน .. สื่อบท กลอนไม่เก่ง..
เรน .. ต้องขอโทษ ..ก็ถ้าหากคุณ .. เข้าใจเรน..ผิด ..
..
ตอนนี้ .. เรน งง ..จัง ..
คุณกลับมา.. บอกเรน.. ได้มั้ย ..
เกิดรัยขึ้นหรอคะ ..
ใครเป็นโจร ..?
และใคร .. เป็นหัวหน้าหรอคะ ..? ..
ก็ .. เรน .. บอกแล้วงัยคะ ..
เรน ..เป็นคนที่..ไม่ฉลาดนัก..
บอกเรน .. อีกครั้ง .. นะคะ..
ความหมาย .. ที่คุณ .. ต้องการ .. สื่อ..
เรน .. ขอบคุณ..
แต่ .. เรน .. อยากให้คุณรู้ .. นะคะ ..
เรน.. ไม่เคยคิด ..
หรือ กระทำการ.. ระรานใคร ..
ที่นี่ .. คือ ที่ที่เรน .. อบอุ่น ..
และเรน .. รู้สึก .. ปลอดภัย ..
เรน ..ว่า .. คุณต้อง.. เข้าใจรัยผิด..แน่ๆเลย ..
...
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
