หน้าส่วนตัว
moonlight
เจ็บนะ แต่ไม่จำ
ยังคงพร่ำ แต่เรื่องเธอ
เจ็บนะ แต่ยังเพ้อ
ยังคอยเหม่อ รอเรื่อยไป
เจ็บนะ ที่ถูกทิ้ง
ใจมันดิ่ง ลงเหวหาย
เจ็บนะ ปวดหัวใจ
เธอผลักใส ไม่ใยดี
เจ็บนะ เธอไม่มา
ปล่อยให้บ้า อยู่ที่นี่
เจ็บนะ ใยคนดี
ต้องมาหนี จากกันไกล
เจ็บนะ ที่บอกรัก
แล้วมาหัก ใจสลาย
เจ็บนะ เจ็บเจียนตาย
แต่ไม่วาย ยังรักเธอ
เจ็บนะ เหมือนถูกแทง
ใจถูกแบ่ง จนเลอะเทอะ
เจ็บนะ ที่รักเธอ
แต่ตัวเธอ ไม่สนใจ
เจ็บนะ มันจุกอก
เหมือนถูกชก ถาโถมใส่
เจ็บนะ เจ็บเกินไป
ขอจากไกล จากตัวเธอ
ผู้หญิงไร้เงา
เจ็บนะเมื่อเธอบอก
ว่าฉันหลอกให้หวั่นไหว
เจ็บนะเจ็บที่ใจ
เพราะรักใคร่มีใยดี
เจ็บนะกับน้ำคำ
ที่เธอย้ำเอ่ยวจี
เจ็บนะรักที่มี
เมื่อเธอนี้คิดเปลี่ยนไป
เจ็บนะเจ็บเหลือกล่าว
ฉันแสนเศร้าและหวั่นไหว
เจ็บนะเจ็บดวงใจ
เมื่อเธอไกลใจผันแปร
เจ็บนะเจ็บจริงจริง
เมื่อถูกทิ้งไม่แยแส
เจ็บนะในดวงแด
เพราะรักแท้มีให้เธอ
เจ็บนะเหลือคณา
เมื่อรักลาให้มาเก้อ
เจ็บนะยามต้องเจอ
ด้วยรักเธอเหนือผู้ใด
เจ็บนะเจ็บอย่างยิ่ง
ในทุกสิ่งที่หญิงให้
เจ็บนะเจ็บเหลือใจ
แต่ยังไงก็รักเธอ
ผู้หญิงไร้เงา 12 มี.ค. 2548 21:03 น. - ID 72635 
1607
16
0
12 มีนาคม 2548 21:19 น. - comment id 438223
เจ็บธรรมดา...ที่ไม่ธรรมดา!!! เจ็บอะไร..กันนักกันหนา..น้องเอ้ย... แวะมายิ้ม...หวาน.. ให้คนที่โทรมาบอกว่า..คิดถึงเมื่อตอนกลางวัน... คิดถึงเช่นกัน..คิดถึงเสมอ
12 มีนาคม 2548 21:37 น. - comment id 438230
เจ็บ ขนาดไหนเนี่ย ใครมาทำเธอเจ็บได้เนี่ย
12 มีนาคม 2548 21:37 น. - comment id 438231
ม่ายเปงราย ยางงายก้อรักตัวเองมากๆนะ
12 มีนาคม 2548 21:43 น. - comment id 438233
เจ็บจริงต้องจำจด จะไปโทษใครที่ไหน มีเพียงที่หัวใจ ที่หวั่นไหวนะคนดี ถึงเจ็บแทบขาดใจ ขอให้เป็นเพียงชาตินี้ ชาติหน้าอย่าได้มี พอกันทีเรื่องเจ็บใจ ความรักมีทุกรส เพราะเป็นกฎของกงใจ หากใครถหลำไป รับรองได้ต้องเจอดี เจ็นนี้อีกนานไหม และมีใครช่วยรักษา หรือยังนะกานดา ถ้าอาสาจะว่าไร ใครหนอทำได้นะ ถ้ารู้ละจะต้องไป บอกให้มาทำใหม่ จะได้หายไปทันที สวัสดีตูน ยังเก่งเหมือนเดิมเลยนะ เป็นไงบ้างการเรียน การงาน และก็การ... เรายังเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมนะ ขอให้มีความสุขนะ อยากฟังเสียงตูนบ้าง ทำไงจะได้ยินนี่
12 มีนาคม 2548 22:20 น. - comment id 438243
เจ็บนี้ ... ครั้งท้ายสุด เมื่อรักคุด ... เกิดทนไหว ลาที ... ขอลาไกล เจ็บหัวใจ ... ไม่เอาแล้ววววววว
12 มีนาคม 2548 22:20 น. - comment id 438244
งานสวยอีกตามเคยยยยยยยยยยยยยค่ะ เจ็บ แล้วไม่เคยจำสักทีค่ะ
12 มีนาคม 2548 23:13 น. - comment id 438253
อ่านแล้วผลเจ็บทั้งคู่เลยครับ เสียใจด้วยนะ
แก้วประเสริฐ.
12 มีนาคม 2548 23:17 น. - comment id 438255
โหพี่ เจบขนาดน้าน [แต่งเก่งอ่า]
13 มีนาคม 2548 00:53 น. - comment id 438280
อ่านแล้ว..สงสาร..มากเลยคะ เศร้าจังงงงง มาชื่นชมคะ แต่งเก่ง จริงๆ (แนะนำพี่บ้าง นะคะ)
13 มีนาคม 2548 07:27 น. - comment id 438316
เจ็บจังเลย เจ็บไม่จำต้องช้ำหนอง เจ็บที่ต้องปล่อยเธอไปห่างไกลฉัน เจ็บจริงๆความรักหักหาญกัน เจ็บที่มันไม่จำต้องช้ำใจ เจ็บรักคนมีเจ้าของต้องหม่น เจ็บใจจนใจหวั่นอ่อนสั่นไหว เจ็บที่เขาไม่รักหักดวงใจ เจ็บที่ไม่ยอมรับกับความจริง เจ็บจังเลย อยู่กับความฝันเนี่ย คิคิ ไพเราะเสนาะหูจังเลย กลอนของพี่ทั้งสอง ชื่นชมเสมอค่ะ
13 มีนาคม 2548 07:35 น. - comment id 438317
เจ็บรักคนมีเจ้าของต้องหม่น แก้ค่ะ เจ็บรักคนมีเจ้าของต้องหมองหม่น งุงิ ผิดจนล่ายยยยยย
13 มีนาคม 2548 10:32 น. - comment id 438331
มาให้กำลังใจคนเจ็บ....
13 มีนาคม 2548 13:13 น. - comment id 438367
..........แวะมาเยี่ยม อ่ะครับ
มีกำลังใจ มาฝากด้วย นี่นี่.............
ความรักของฉันเหมือนถั่วงอก
อย่ามาบอกกับฉันว่าถั่วเขียว
ไปไปมามาเดี๋ยวเดียว
ลงไปอยู่ในหม้อก๋วยเตี๋ยวตามเคย
13 มีนาคม 2548 15:29 น. - comment id 438408
โอ๊ย ! มีแต่กลอนเจ็บ ๆ ท้างน้าน เลยอ่ะค่ะ อาการน่าเปงห๊วงน่าเปงห่วง ... ท้างคู่เลยอ่ะค่ะ
13 มีนาคม 2548 16:08 น. - comment id 438430
เจ็บนี้อีกนาน
13 มีนาคม 2548 20:25 น. - comment id 438493
เรนรู้นะคะ .. ไม่มีใคร ..ใจร้าย ..
กับผู้หญิงน่ารัก .. แบบพี่หญิงฯ ..แน่นอน ..
ก็ คงแค่ จินตนาการ .. ที่พี่หญิงมี ..
เก่งจัง ..
เรน .. คิดถึง .. นะคะ ..
13 มีนาคม 2548 22:47 น. - comment id 438548
ดีค่ะ
14 มีนาคม 2548 01:06 น. - comment id 438606
เจ็บวิ่นเลือดรินรด น้ำตาหยดเป็นสาย เจ็บนี้เฆี่ยนเจียนวาย แต่ยังไงใจรักเธอ สงสัยเจ็บไม่พอ มาตัดพ้อก่อเสนอ เลิกเจ็บได้แล้วเกลอ ฝันละเมอเอ่อพ้นตัว รู้อยู่ว่าทำยาก แต่ถ้าหากอยากยิ้มหัว ขับไล่ใจหมองมัว อย่าไปกลัวมัวดิ่งจม ฝึกฝนตนจงหนัก เรื่องใคร่รักปักใจสม ครึ่งเดียวเกี่ยวเฝ้าชม ครึ่งระทมล้มทำใจ
14 มีนาคม 2548 11:03 น. - comment id 438734
ความเจ็บ...ทำให้คนเราแข็งแกร่ง... ... แต่งเพราะทั้งคู่เลยน่ะ :-)
14 มีนาคม 2548 19:56 น. - comment id 439078
เจ็บนะที่เธอหยิก หน้าจะหงิกไปถึงไหน แค่นี้ไม่สาใจ เจ็บเท่าไรเธอจะพอ อิอิ ทางนี้ก็เจ็บเหมือนกันค่ะ
14 มีนาคม 2548 21:06 น. - comment id 439111
ขอให้หายเจ็บเร็วๆ..... .............. นะคร๊า........
14 มีนาคม 2548 23:53 น. - comment id 439152
ถึง คุณพี่ภูตะวัน
เจ็บดวงใจไงหละพี่ตอนนี้นั้น
ที่ทำให้ใจเหหันมั่นหันเห
จึงทำให้ไม่ธรรมดาพาเกเร
แต่ยังเท่ห์ยิ้มได้ไม่อายใคร อิอิ
*-*ความเจ็บธรรดาจะตายไป อิอิ คิดถึ๊ง คิดถึง แม้นวันนี้ไม่ได้โทรไปหาก็ยังคิดถึ๊ง คิดถึงหละ อิอิ*-*
ถึง คุณท้องนายามหนาว
เจ็บขนาดไม่คิดว่า
ในอุรารักใครได้
เจ็บขนาดเกินบรรยาย
ด้วยมากมายความเจ็บช้ำ
*-*เจ็บขนาดนี้หละค่ะ อิอิ ส่วนใครทำ คงไม่มี เพราะจริง ๆ ผู้หญิงไร้เงาทำตัวเองค่ะ อิอิ*-*
ถึง คุณมิกิจัง
รักแน่แท้คงมั่น
ในทุกวันนั่นหละหนา
กับตัวเองทุกเวลา
เพราะรู้ว่าต้องรักตน
*-*รักอยู่แล้วค่ะ สำหรับตัวเอง เพราะไม่รัก ก็ไม่มีใครมารักแล้วหละ อิอิ*-*
ถึง คุณสายรุ้ง
เจ็บนี้อีกแสนนาน
ความร้านราวไม่จางหาย
เจ็บนี้จนวันตาย
ไม่มลายหายจากเรา
เจ็บนี้อีกนานนัก
คนเคยรักพาอับเฉา
เจ็บนี้จึงไร้เงา
เพราะตัวเขาเฝ้าร้างไกล
เจ็บนี้มิมีทาง
ที่จะสร้างความสดใส
เจ็บนี้ที่เป็นไป
เพราะว่าใจไม่ร้างเลือน
เจ็บนี้ไม่แก้ไข
ด้วยหัวใจใฝ่เสมือน
เจ็บนี้จึงย้ำเตือน
ให้ใจเยือนเปื้อนน้ำตา
เจ็บนี้ที่เราเป็น
ทั้งเช้าเย็นที่เห็นหน้า
เจ็บนี้ไม่ยอมลา
ให้ใครมารักษาใจ
*-*สวัสดีค่ะสายรุ้ง ตอบเมล์ให้แล้วนะค่ะ ซึ่งอาจจะสั้นไปนิด ตอบช้าไปหน่อย ก็อภัยเถิดนะค่ะ เพราะไม่ค่อยถนัดเขียนเมล์ เขียนแต่กลอนซะส่วนใหญ่ อิอิ*-*
ถึง คุณcompletely
เจ็บนี้จนวันตาย
แถมมากมายความหงอยเหงา
เจ็บนี้ที่ตัวเรา
ยังคงเฝ้าไม่ห่างไกล
*-*เฝ้าไว้ก่อน จะได้ไม่มีใครมาเข้าใกล้ไงค่ะ อิอิ*-*
ถึง คุณดาหลา & ปะการัง
เจ็บไม่จำช้ำนักเลยรักนี้
เจ็บทุกทีแต่ไม่ลาพาอาศัย
เจ็บดวงใจใฝ่รับปรับจำนัน
เจ็บสัมพันธ์กับรักเราเฝ้าจากลา
*-*เจ็บไม่จำ จึงต้องย้ำความเจ็บค่ะ กลัวลืม อิอิ*-*
ถึง คุณแก้วประเสริฐ
ขอบคุณค่ะคนดี
กับกำลังใจที่มีที่มอบให้
และขอบคุณกับน้ำใจ
ที่ห่วงใยในสองเรา
*-*ขอบคุณค่ะสำหรับความห่วงใยและกำลังใจที่มอบให้แก่สองเรา*-*
ถึง คุณแงซาย
เจ็บขนาดนี้หละจ๊ะน้อง
ยามครั้งลองมีห่วงหา
จึงได้เจ็บเก็บกลับมา
ในทันตาเวลารัก อิอิ
*-*ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจที่มอบให้กับเราทั้งสองคน แต่เอ ถ้าขนาดนี้จริง น้องจะลองมีรักไหมเนี่ย อิอิ*-*
ถึง คุณศศร
อย่าเศร้าเลยคนดี
เพราะน้องนี้ยังสุขสันต์
ชีวิตยังหวานมันส์
ในทุกวันและเวลา
*-*จะให้แนะนำความเศร้าหรือค่ะ อย่าเลยค่ะ อิอิ เอาความสุขดีกว่าค่ะ จะรีบแนะนำให้เลยค่ะ อิอิ*-*
ถึง คุณน้ำตากับท้องฟ้าสีคราม (น้องฟ่าง)1
เจ็บจังเลยจนคุ้นเคยความเจ็บปวด
เจ็บจังเลยที่ต้องชวดเลยปวดปร่า
เจ็บจังเลยจึงได้ช้ำกับน้ำตา
เจ็บจังเลยจึงได้มาเฝ้าระทม
เจ็บจังเลยคนรักมาหนีจาก
เจ็บจังเลยจึงลำบากรักขื่นขม
เจ็บจังเลยทำให้เราเฝ้าตรอมตรม
เจ็บจังเลยจึงระทมตรมชีวี
*-*ความฝันไม่เคยทำให้พี่เจ็บเลย แต่ความจริงนี่ซิ โอ๊ยเจ็บ ๆ หละ อิอิ คิดถึงจังเลยค่ะ*-*
ถึง คุณน้ำตากับท้องฟ้าสีคราม (น้องฟ่าง)2
แม้ผิดไปไม่เป็นไรหรอกจะน้อง
รับประกันพี่ลองมองงานเขียน
ก็รับรู้ในใจได้วนเวียน
ว่าน้องเขียนคำใดในผลงาน
*-*ผิดก็ไม่เป็นไรหรอกจ๊ะ เพราะผิดเป็นครูไง อิอิ*-*
ถึง คุณมนต์กวี
แค่มีกำลังใจ
ก็หายไวแล้วงานนี้
แถมขอบคุณในไมตรี
ที่มากมีให้สองเรา
*-*ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจ แบบนี้หายเจ็บเลย อิอิ*-*
ถึง คุณนายมอมแมม
ความรักของฉันเหมือนรังผึ้ง
ตอนสุดซึ้งก็เหมือนว่าน้ำตาลเคี่ยว
แต่พอเสร็จแล้วหนามาเดี๋ยวเดียว
ก็หมดเชียวเพราะว่าคนมาชิม อิอิ
*-*สรุปแล้ว โดนกินหมดเหมือนกันเลยค่ะ อิอิ แต่เอ จริง ๆ ก๋วยเตี๋ยวใส่ผักบุ้งแทนก็ได้นะค่ะ ถ้าไม่มีถั่วงอก อิอิ*-*
ถึง คุณสาวดำ-รำพัน
ถ้าอาการน่าเป็นห่วงล้นทรวงนัก
ก็มาปลอบหน่อยน้องรักในตอนนี้
ยิ่งกว่านั้นหากช่วยหาพาคนดี
มาเยี่ยวยาให้พี่จะขอบคุณ อิอิ
*-*เศร้า ๆ เนี่ยหละ ตำราเรียกคนเห็นใจชะงักหนักแลหละ รู้ไหม อิอิ*-*
ถึง คุณต้นเกด
เจ็บนี้อีกนานเนิน
แม้กาลเดินมาเปลี่ยนผัน
แต่เรามั่นทุกวัน
ครองความช้ำกับน้ำตา
*-*เจ็บนี้อีกนาน เจ็บนี้ไม่ลืมด้วยหละ อิอิ*-*
ถึง คุณrain
ไม่มีใครใจร้าย
ทำพี่ได้ขนาดนี้
หรอกนะจ๊ะคนดี
นอกจากพี่ทำตัวเอง
*-*ไม่มีใครทำร้ายพี่หญิงฯ ได้หรอกค่ะ นอกจากพี่หญิงจะทำตัวเอง อิอิ อย่าเศร้านะจ๊ะ พี่หญิงฯ ก็คิดถึงน้องเรนจังหละ รู้ไหม คนเก่งของพี่*-*
ถึง คุณปรมศร
ขอบคุณค่ะคนดี
กับคำชมที่มีที่มอบให้
และขอบคุณกับน้ำใจ
ที่แวะมามอบให้เราสองคน
*-*ขอบคุณค่ะสำหรับคำชมและน้ำใจที่มอบให้กับเราทั้งสองคน*-*
ถึง คุณดาวอังคาร
ยากนักจักฝึกฝน
ให้จำนนความหม่นหมาง
ยากนักจักปล่อยวาง
ให้แตกต่างระหว่างใจ
ยากนักจักห่วงหา
เพราะอุราพาหวั่นไหว
ยากนักจักมีใคร
เพียงครึ่งใจในทุกวัน
ยากนักจักรักษา
กับอุราที่ร้าวหวั่น
ยากนักจักผูกพัน
กับใครนั้นเพียงครึ่งเดียว
ยากนักจักรับรู้
ให้เขาอยู่ใฝ่ข้องเกี่ยว
ยากนักจักกลมเกลียว
เพียงครึ่งเดียวนะจ๊ะเธอ
*-*ทำยากนะ เอาเป็นว่า เพื่อนช่วยสาธิตให้เราดูก่อนแล้วกัน แล้วเราจะทำตาม อิอิ แบบต้องลอกเลียนแบบไง อิอิ*-*
ถึง คุณพันดาว
คงจะใช่หละแบบนี้
ที่ชีวียอมมีนั้น
คงจะจริงที่ว่ากัน
เพราะตัวฉันแกร่งจริงจริง
*-*คงจะจริงหละมั้งค่ะ แต่จริง ๆ ไม่อยากแกร่งเลยหละ อยากเก่งมากกว่า อิอิ*-*
ถึง คุณเพียงพลิ้ว
เจ็บนะที่เธอหลอก
ไหนเธอบอกมให้รักฉัน
แล้วไงไปผูกพัน
กับเขานั้นฉันเศร้าใจ อิอิ
*-*เจ็บแบบนี้มากกว่าหละ อิอิ คิดถึงน้องกานต์นะ ไม่หลอกจะบอกให้ อิอิ*-*
ถึง คุณหมึกขาวปากกาชมพู
ขอบคุณค่ะคนดี
ที่มอบมีความห่วงหา
ขอบคุณในอุรา
ที่อวยพรมาให้เรานั้นหายดี
*-*ขอบคุณค่ะ แบบนี้หายได้ไว ๆ เลย อิอิ*-*
31 มีนาคม 2548 14:16 น. - comment id 447180
เจ็บเอยเจ็บหนัก เรื่องรักครานี้ เจ็บช้ำฤดี แผลนี้ฝังนาน..
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
