หน้าส่วนตัว
ฤๅคุณรักฉันมากเกินไป
คุณเคยชินที่ฉันทำให้ทุกอย่าง
ไม่เคยปล่อยวางไม่ว่าเรื่องไหน
มีฉันเคียงข้างทุกก้าวย่างของหัวใจ
มีคนรับใช้ทุกเวลาไม่พาตรม
มันแปลกเหลือดีที่คุณจะต้องไป
มันเป็นอย่างไรหัวใจมันไม่สาสม
คุณดีเกินไป หรือฉันมันเบื่อคารม
ฤๅรักที่คุณบ่ม...ยาวนานเบื่อแทบตาย
ฤๅเพราะคุณรักฉันมากเกินไป
เหมือนน้องสาวก็ไม่ใช่ลูกสาว..คงง่าย
อยู่กันมานาน นานยิ่งกว่าเพื่อนกาย
อยู่จนสุดท้าย..ต้องออกปากแยกไป
ลองดูสักนิด นะมิตรในเรือน
รักนี้เสมือนสิ่งที่คุณฝันใฝ่
รักมากรักนาน ชีวีพาลจะบรรลัย
ลองห่างสักนิดได้....เป็นไงก็เป็นกัน
ดูคุณจัดของ เฝ้ามองหน้าระรื่น
รู้สึกแช่มชื่น...เป็นไรนะใจฉัน
เหมือนยกภูเขาจากอก มันวิตกอยู่หลายวัน
สักสองเดือนลองห่างกัน...คุณอาจลืมรักฉันลง
แบบเขียนจากใจถามใจว่าต่อไปจะอยู่คนเดียวสักพักจริงๆในโลกจริงๆ ขอแก้ปัญหาความเครียดตัวเอง ที่ต้องแบกรับปัญหามาทั้งชีวิต
คุณ และ ทุกคนสมาชิกในบ้าน...ขอเวลาให้ฉันได้หายใจเรียนรู้ตัวเองสักเฮือก
นะคะ....ใครจะว่าฉันร้าย...คุณรักขนาดนี้ยังเสือกไสไล่ส่งไปได้
ขอเถอะ บางทีมันอัดอั้นตันใจ หาทางออกไม่ได้..ยังไงเล่า.
เฝ้าดูเธอขนของทุกวันเลย..ดูแล้วบางทีก็ใจหายเหมือนกันนะคะ ...
ทิกิ_tiki
บทกลอนเพลง หล่นมาระหว่างนั่งดูหน้าหนังสือตัวเองเล่มสามอยู่
ความจริงในหัวใจเลยอันนี้
คงไม่ว่าฉันมันคน...ใจชาเย็นนะคะ
หวังว่าจะให้เกียรติในลิขสิทธิ์ของดิฉันนะคะ
tiki 27 ก.พ. 2548 20:26 น. - ID 71936 
1077
20
0
27 กุมภาพันธ์ 2548 20:28 น. - comment id 432295
แบบเขียนจากใจถามใจว่าต่อไปจะอยู่คนเดียวสักพักจริงๆในโลกจริงๆ ขอแก้ปัญหาความเครียดตัวเอง ที่ต้อง
แบกรับปัญหามาทั้งชีวิต
คุณ และ ทุกคนสมาชิกในบ้าน...ขอเวลาให้ฉันได้หายใจเรียนรู้ตัวเองสักเฮือก
นะคะ....ใครจะว่าฉันร้าย...คุณรักขนาดนี้ยังเสือกไสไล่ส่งไปได้
ขอเถอะ บางทีมันอัดอั้นตันใจ หาทางออกไม่ได้..ยังไงเล่า.
เฝ้าดูเธอขนของทุกวันเลย..ดูแล้วบางทีก็ใจหายเหมือนกันนะคะ ...
ทิกิ_tiki
บทกลอนเพลง หล่นมาระหว่างนั่งดูหน้าหนังสือตัวเองเล่มสามอยู่
27 กุมภาพันธ์ 2548 20:55 น. - comment id 432306
แวะมาเยี่ยมเยียน..คร่า *-*
27 กุมภาพันธ์ 2548 20:55 น. - comment id 432307
ความรักในแบบของคุณคืออะไรครับ แวะมาทักทาย
27 กุมภาพันธ์ 2548 21:17 น. - comment id 432315
คุณอาชา ขอบคุณที่แวะค่ะ
27 กุมภาพันธ์ 2548 21:17 น. - comment id 432316
คุณอาชา ขอบคุณที่แวะค่ะ
27 กุมภาพันธ์ 2548 21:18 น. - comment id 432317
ความรักในแบบของคุณคืออะไรครับ แวะมาทักทาย : 11429 - ฟ้ายิ้ม : 439888 - 27 ก.พ. 48 - 20:55 รักของฉันไม่มีแบบฉบับ มันเคยมีแบบฉบับ แต่วันนี้ ฉันไม่อยากมีแบบฉบับ
27 กุมภาพันธ์ 2548 22:00 น. - comment id 432369
บางอย่างที่มันมากไป ราวปาท่องโก๋ มันก็พาลจะทนไม่ไหว มันอยากจะอ๊อกเอาง่ายๆ ฉันตอบตัวเองไม่ได้ ว่าต้องการอะไร หรือไม่ต้องการอะไร ฉันสับสนกับคุณไปหมดแล้ว...คุณตัวจริง...คุณ คอยบอกว่า กินนี่ กินโน่น นอนซะ ตื่นซะ คุณเลี้ยงฉันเหมือนเด็กๆ...คุณทำให้ฉันนิสัยเสีย คุณทำให้ฉันขี้อ้อน เอาแต่ใจตัว และ เก้บกดที่ อยากจะหนีคุณทุกวัน
27 กุมภาพันธ์ 2548 22:01 น. - comment id 432370
บางอย่างที่มันมากไป ราวปาท่องโก๋ มันก็พาลจะทนไม่ไหว มันอยากจะอ๊อกเอาง่ายๆ ฉันตอบตัวเองไม่ได้ ว่าต้องการอะไร หรือไม่ต้องการอะไร ฉันสับสนกับคุณไปหมดแล้ว...คุณตัวจริง...คุณ คอยบอกว่า กินนี่ กินโน่น นอนซะ ตื่นซะ คุณเลี้ยงฉันเหมือนเด็กๆ...คุณทำให้ฉันนิสัยเสีย คุณทำให้ฉันขี้อ้อน เอาแต่ใจตัว และ เก้บกดที่ อยากจะหนีคุณทุกวัน
27 กุมภาพันธ์ 2548 22:16 น. - comment id 432384
ต้องถามใจตัวเองดูค่ะ ว่าเรารักเขาหรือเปล่า และรักหรือไม่รักเพราะเหตุใด อยู่ห่างๆกันบางครั้งอาจทำให้เรารู้ใจของตัวเองได้บ้าง เป็นกำลังใจให้นะคะ
28 กุมภาพันธ์ 2548 01:56 น. - comment id 432448
ฟังแล้วกระตุก อ่านแล้วก็กระตุก ฉันรู้ว่าคุณทิกิทำใหมันกระตุก ราตรีสวัสดิ์ฮะ
28 กุมภาพันธ์ 2548 08:17 น. - comment id 432477
คุณ อุ๊ ขอบคุณที่มาตอบค่ะ ตราบใดที่ยังไม่รู้ใจตนเอง ก็คงยังตอบไม่ได้ ตราบใดที่เหตุผลต้องเหนืออารมณ์ ก็ยิ่งตอบไม่ได้ ขอบคุณค่ะที่แวะมาเยี่ยม
28 กุมภาพันธ์ 2548 08:19 น. - comment id 432478
ในคำว่ารัก...สิ่งที่คุณมี..อาจไม่มาก มันไม่ลำบาก..หากคุณลองทำ..ตามใจปราถนา แต่หากคนที่คุณรัก...ยังไม่อยู่ในสายตา ฝันคุณยังปร่า...แล้วคุณ จะทำอย่างไร
28 กุมภาพันธ์ 2548 08:57 น. - comment id 432493
รักมากซิครับน่าจะดี....กลัดอย่างเดียวคือ....เกลียด....
28 กุมภาพันธ์ 2548 09:47 น. - comment id 432521
คุณ ดาวอังคาร เมื่อฉันเขียนบทกลอนที่ต่อจากคุณมา ทำให้ฉันต้องไปเขียนกลอนใหม่อีกบท จนจบเสียก่อน ค่อยมาตอบคุณ ขอบคุณที่กระตุก ฉันก็กระตุกเหมือนกัน แตมันจะปล่อยกลอนเพลง ปล่อยไปเถิดนะใจ
28 กุมภาพันธ์ 2548 09:49 น. - comment id 432523
เป้นความน่าเศร้าที่รู้ว่าเขารักมา และ รู้ว่าเขาแสนดี ก็ยังยากที่จะจัดการชีวิตเช่นนั้น ขอเวลาให้สงบสติอารมณ์สักพัก ขอเวลา...แม้นว่าจะดูเสี่ยงภัยสักหน่อย แต่ก็คงไม่เสี่ยงกับทุกอย่างที่สุญเสียไปหมดสิ้น ในชีวิตนี้แล้ว ใช่ไหมคะ?
28 กุมภาพันธ์ 2548 09:50 น. - comment id 432524
คุณ ผลิใบขอบคุณค่ะ ที่แวะมาอ่าน..วันนี้ คงมีงานยุ่งชุลมุนเขียนกลอน ไว้อีกเรื่องต่อจากนี้ แล้วคงมีกิจธุระต้องจัดการ อีกมากมายในวันนี้ ขอบคุณที่แวะมาค่ะ
28 กุมภาพันธ์ 2548 10:48 น. - comment id 432547
เป็นกำลังใจค่ะพี่.. ..ทุกคำถามที่มี... ..ทุกอย่างมีคำตอบ..หลายสิ่งที่เราเพียรถาม มันอาจจะไม่ได้คำตอบในเวลานั้น.. บางครั้งเราก็ต้องใช้เวลา..เพื่อรอ.. เพื่อค้นหา..คำตอบ.. +++++
28 กุมภาพันธ์ 2548 13:09 น. - comment id 432621
แวะมาอ่าน..ผ่านมาทักทายครับผม
28 กุมภาพันธ์ 2548 21:24 น. - comment id 432832
คุณ น้ำใสคะ บางที พระเจ้าอาจทดลองใจเราอีกครั้งก็ได้ ว่าจะยังเคร่งครัดในศีลในธรรมอยู่เหมือนเดิมไหม เราตอบตัวเองว่า เคร่งมา ยี่สิบกว่าปีที่มีเขามา เราจึงยังดีอยู่ แต่เขาอาจไม่ดีพอกับเราแล้วก็ได้ คนดีมีไม่มากบนโลกนี้นะคะ น้ำใส ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมค่ะ
28 กุมภาพันธ์ 2548 21:25 น. - comment id 432833
ขอบคุณ คุณ บินเดี่ยวหมื่นลี้นะคะ แวะมาเยี่ยมเยียนเสมอค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
