ยืนมองดูเธอใกล้ ๆ หัวใจสั่นไหวในทุกครั้ง ที่มารับรู้ รับฟัง ว่าเธอผิดหวังมากเท่าไร ความรักไม่เป็นเหมือนที่คิด คนสนิทไม่ชิดใกล้ เจ็บปวด ร้าวลึกในหัวใจ เพราะเขาบอกเธอไม่ใช่ ในวันนี้ เธอยังคงจำได้ไหม ครั้งหนึ่งเธอเคยพูดมันไป ประโยคนี้ คำพูดมันเสียดแทงใจฉันมากมายเลยคนดี ฉันเจ็บปวดทุกทีเมื่อคิดถึงมัน วันนี้เธอมาเจอกับตัวเองแล้วใช่ไหม คงเข้าใจว่าฉันเองเคยรู้สึกแบบนั้น แต่ไม่ซ้ำเติมเธอหรอกคนดีฉันข้าใจเช่นกัน เพราะครั้งหนึ่งฉันก็เคยผ่านมันมา พยายามหาคำพูดมากมาย เพื่อให้เธอผ่อนคลาย คอยซับหยาดน้ำตา จับมือเธอ รอยยิ้มที่ห่วงใยอยู่ตรงหน้า พร้อมเคียงข้างจนกว่าเธอจะรู้สึกดี
26 กุมภาพันธ์ 2548 10:01 น. - comment id 431441
เรน..ก็..ขอส่งผ่าน..ความรู้สึก..ห่วงใย.. ให้กับมู๋เอม.. เช่นกันนะคะ.. ..บทกวี.. เศร้ามากเลยคะ.. เรน.. คิดถึง..
26 กุมภาพันธ์ 2548 10:50 น. - comment id 431482
นามปากกาของคุณคือชื่อเพลงที่เราชอบมากที่สุด และกลอนของคุณก็เพราะมาก ให้กำลังใจค่ะ
26 กุมภาพันธ์ 2548 14:42 น. - comment id 431648
แค่รอยยิ้มจากใจ สัมผัสอบอุ่นห่วงใยจากมือสองข้าง แค่นี้ความอ้างว้างก็หายไป เคยรู้สึกเช่นนี้เหมือนกันค่ะ:)
26 กุมภาพันธ์ 2548 20:54 น. - comment id 431829
เพราะค่า^^ แบบว่าาอ่านแล้วสะอึกนึกถึงครายบางคนจัง เหอๆ *** ^________________________^ *** ยิ้มนะค๊าาาาาาาา...!!! ยิ้มมมมมม
27 กุมภาพันธ์ 2548 02:34 น. - comment id 431914
มาเยี่ยมจ้า..เอม... ถ่ายทอดความรู้สึก...ได้ดี.... ก็เคยรู้สึกเช่นกัน...
27 กุมภาพันธ์ 2548 06:38 น. - comment id 431962
แวะมาอ่านครับ
28 กุมภาพันธ์ 2548 14:22 น. - comment id 432646
เรนจังเจ้าขา ... เอมก็คิดถึงเรนจังเช่นกันค่ะ ... กลอนบทนี้เศร้า อ่านแล้วก็เศร้าค่ะ แต่ว่า เอมก็ไม่ได้จมกับความเศร้าแล้วล่ะค่ะเรนจัง ... ตอนนี้จิตใจและคนฝั่งโน้นก็คงดีขึ้นเช่นกัน ... *^_^* ... ขอบคุณที่แวะเวียนมาบ้านหลังนี้ของเอมนะคะ พี่กะแต ... ขอแค่รอยยิ้มอ่อนโยนก็เพียงพอ ไม่ร้องขอไปมากกว่านี้ คำพูดไม่ต้องมากมายความหวังดี เพียงแค่โอบกอดยามที่ฉันอ่อนแอก็พอ เช่นกันค่ะพี่กานต์ ... จ๊ะน้องนัท พี่เอมยิ้มได้แล้วค่ะ ... เอ่น้องนัทเจ้าคะพี่เอมช่วยสะกิดใครคนนั้นด้วยคนได้หรือเปล่าคะ ... *^_^* อารมณ์ไหน อารมณ์นั้นเลยเจ้าค่ะพี่ตะวัน ... แต่ว่าจะเศร้าก็ไม่ได้เศร้าทั้งหมดใจนะเจ้าคะ ... *^_^* ... แวะมาบ่อยๆ ก็ได้นะคะ ผลิใบสู่วันกล้า ยินดีต้อนรับเสมอค่ะ .... *^_^*
28 กุมภาพันธ์ 2548 23:14 น. - comment id 432886
แง ๆ... ตอบได้ทุกคน..แต่ข้ามพี่ไป..ได้ไง... ******ข้างล่าง... เป็นคำตอบ...ที่ตอบไว้ในบ้าน...ของพี่.. กลัวไม่กลับไปอ่านอีก.. เลยยกมาไว้ตรงนี้.. ทะเลใจ.. น้องเอม.. อย่างอนพี่เลย... ปล : ขอเรียกว่าพี่ตะวันนะคะ เพราะว่าเอมชอบคนชื่อ ตะวัน เหมือนโรคจิตชนิดหนึ่งเลยเนอะพี่ตะวันว่าไม๊ ... จาก : รหัสสมาชิก : 2856 - ทะเลใจ ปล. พี่ไม่ว่า... เพราะจริง ๆ...ตะวัน ก็เป็นชื่อหนึ่งของพี่... ก็มีอยู่ 2-3 คน ที่เรียก... แล้วจริง ๆ... พี่ก็ชอบให้เรียกชื่อนี้..เช่นกัน.. เพราะพี่เป็นคน...ชอบตะวันเหมือนกัน แวะมา.. รอบที่ 2.... คงไม่ถูกจับน่ะ...
1 มีนาคม 2548 15:49 น. - comment id 433136
อ้าว เอ่อ พี่ตะวันเอมขอโทษคะ .. คงเป็นเพราะแวะไปบ้านพี่ตะวัน .. เลยคิดว่าตอบแล้วแน่ ๆ เลย .. เห่อ ๆ ขอโทษค่ะ ขอโทษ แบบว่าโสดมะได้ตั้งใจ ....... ก็ไม่ได้ตั้งใจโสด อ้าว เรา ... แว๊ป ๆ ไปดีกว่าเดี๋ยวเพี้ยนไปมากกว่านี้ เอมจาแวะไปบ้านพี่ตะวันบ่อย ๆ นะจ๊ะ ปล : เมื่อคืนกลับไปถึงบ้าน 4 ทุ่มกว่าสมาธิเลยมะอยู่กะตัวหนังสือ เลยจ๊ะ เอาไว้ตั้งสติใหม่แล้วเอมจะแต่งกลอนมารบกวนให้พี่ตะวันแก้ให้นะจ๊ะ *^_^*