ความสุขอย่างที่สิบสองต้องฉีกยิ้ม ให้ล้นปริ่มถึงหูดูสดใส ยิ้มไปเถิดแม้ตอนที่ไม่มีใจ แล้วจะได้อารมณ์เย็นเห็นกลับมา ชีวิตมันเคร่งเครียดเบียดสมอง เพียงเราลองยิ้มแย้มแก้มนวลหนา ไม่ต้องจ่ายหอยเบี้ยเสียเงินตรา ได้กลับมาความสุขปลุกชีวี โอ้สยามยิ้มสวยเหมือนกล้วยโค้ง เมืองเราโด่งดังมากจากวิถี ชีพเอื้อเฟื้อเผื่อล้นคนใจดี โลกใบนี้ยอมรับกับเรื่องราว ที่น้องหมวยดูหยิ่งไม่จริงหรอก หมวยไม่บอกความในปล่อยให้หนาว ปล่อยให้พี่ร้องครวญป่วนยืดยาว คงถึงคราวส่งยิ้มย้วยให้หมวยเอย
11 กุมภาพันธ์ 2548 15:38 น. - comment id 423908
อิอิ...เข้ามาอ่านค่ะ ทักทายแล้วไปก่อนนะคะ
11 กุมภาพันธ์ 2548 16:07 น. - comment id 423927
อย่างนี้ต้องพูดคำว่า สิบสี่ บ่อย ๆ ถ้ายิ้มไม่ออก อิอิ ^___^
11 กุมภาพันธ์ 2548 17:24 น. - comment id 423970
ยิ้มทั้งวันจนรอยเท้าเจ้านกตัวขาวราวก้อนถ่านมาเกาะแล้วนะคะ อิอิ สุขใจที่ได้ยิ้ม สุขใจที่ยิ้มได้ สุขใจยิ้มที่ได้ สุขใจได้...ที่ยิ้ม เอา.....say sheet!!!!
11 กุมภาพันธ์ 2548 18:15 น. - comment id 423999
เห้อ เหงือก แห้งง่ะ ยิ้มทั้งวันเรย อิอิ
11 กุมภาพันธ์ 2548 18:28 น. - comment id 424015
มายิ้มหวานให้น้องกอล์ฟจ้า
11 กุมภาพันธ์ 2548 20:23 น. - comment id 424089
^______^ ยิ้มกว้างพอหรือยังกร๊าบป๋ม
11 กุมภาพันธ์ 2548 21:26 น. - comment id 424136
555 นึกว่าให้ทุกคนยิ้มเสียอีก แท้จริงยิ้มให้หมวยนี่เอง ฮั่นแน่ผิวขาวสาวหมวยจริงเน๊อะ แก้วประเสริฐ.
12 กุมภาพันธ์ 2548 15:27 น. - comment id 424482
ขอบคุณสำหรับทุกความคิดเห็นครับ