..๏ สนามประลอง มิใช่สนามเด็กเล่น

อัลมิตรา

เห็นแววตามุ่งมั่นเหมือนมิเกรงกลัวอันตรายต่อหน้า 
แต่นั่นก็หาได้ใช่ทางเลือกที่สมควร
ยังมีหนทางที่สดใส ยังมีสิ่งที่น่ารื่นรมย์กว่านี้
ความกล้ามิใช่จะจบลงด้วยชัยชนะเสมอไป
เพียงแต่รั้น เพื่อต้องการให้ผู้คนรอบข้างเห็นความมุ่งมั่น
เสียดายจะตายเปล่า .. 


..๏ เห็นแววตามุ่งมั่นมิพรั่นศึก
ทำเหิมฮึกเก่งกล้าอาสาสู้
ยอมฝังร่างฝากไว้ใต้ผืนภู
ไม่รับรู้ชีพมีค่ากว่าเดิมพัน
อ่อนหัดนักแต่ทะนงหลงฝีมือ
มิรู้ฤๅนี่ภัยร้ายมหันต์
หากอวดเก่งอาจต้องพลีด้วยชีวัน
ควรหรือนั่นเหตุใดไยไม่ตรอง
แม้ต้องการพิชัยในการยุทธ
จงเร่งรุดฝ่าฟันอันตรายผอง
หมั่นศึกษาตำราคราช่ำชอง
อีกสิบปีค่อยจ้องร้องท้าเรา
อย่าเพียงแต่ดื้อรั้นว่าฉันเก่ง
มิกริ่งเกรงกลัวภัยดุจใครเขา
มิรับรู้ในเมตตาปัญญาเบา
อาจตายเปล่าไร้ค่าไม่น่าเลย ๚ะ๛
				
comments powered by Disqus
  • กุ้งหนามแดง

    7 กุมภาพันธ์ 2548 10:11 น. - comment id 421456

    ...
    ออกศึกข้านึกแต่รบ และรบ
    จบศึกข้านึกแต่รักเจ้าเท่านั้น
    หากรอดชีวิตกลับมาหากัน
    หวังให้เจ้านั้นดูแลหัวใจ
    
    พอดีเปิดเพลงสายโลหิตน่ะไม่มีอะไร..
    เห็นสะพายอีดาบมา เลยแวะมาแจมจ๊ะ..
    
    ไม่ชอบปีนเกลียว...ชอบมองคนปีนต้นไม้..
    ....
  • ขอโทษครับ.......ผมเมา

    7 กุมภาพันธ์ 2548 11:52 น. - comment id 421497

    ตั้งวงก๊งเหล้า ดูดีกว่าเรา ศึกนี้ดูแล้วท่าจะมัน  55555
    
  • แก่นไผ่...ใจจันทร์

    7 กุมภาพันธ์ 2548 13:01 น. - comment id 421513

    ยามที่ดาบหลุดออกจากมือ...
    ใจ..กลับคมยิ่งกว่า...
    เป็นหรือตาย...
    แค่กระพริบตา...
  • ดาหลา & ปะการัง

    7 กุมภาพันธ์ 2548 13:17 น. - comment id 421524

    อ่อนในสีมือ อ่ะจ้า............
    
    ขออ่านอย่างเด๋ว ไม่ต่อ กร  อ่ะ
  • พี่ดอกแก้ว

    7 กุมภาพันธ์ 2548 13:18 น. - comment id 421525

    สองผู้กล้าท้าฟันกันกลางทุ่ง
    เพื่อหมายมุ่งเขียนกลอนย้อนขับขาน
    เรียกผู้ชมร่วมเชียร์อย่างสำราญ
    แต่มีศึกอีกด้านพลัดหลงมา
    
    มาชมและเชียร์เหมือนเดิม
    คารมของแต่ละท่าน..ยิ่งเขียนยิ่งทวีความแกร่งกล้า..
    พลอยให้คนอ่านระทึกขวัญไปด้วย..(เกรงจะโดนลูกหลง)
    
    ...ออมแรงไว้บ้างนะคะ เพราะเห็นทัพของฤกษ์ยกกลับมาลิ่วๆอีกแล้ว ...
    
    :) :) :) 
    
    
  • บินเดี่ยวหมื่นลี้

    7 กุมภาพันธ์ 2548 14:46 น. - comment id 421570

    เห็นแววตามุ่งมั่นเหมือนมิเกรงกลัวอันตรายต่อหน้า 
    แต่นั่นก็หาได้ใช่ทางเลือกที่สมควร
    ยังมีหนทางที่สดใส ยังมีสิ่งที่น่ารื่นรมย์กว่านี้..
    
    ***เมื่อเลือกเป็นนักรบ ย่อมไม่เกรงกลัวต่อบาดแผล ด้วยความตายหนักดุจขุนเขา แต่กลับเบาเหมือนขนนก เมื่อประดาบแล้วฝีมือต่างกันก้ย่อมรู้ในดาบแรก เมื่อรู้แล้วทำไมไม่วางมือ...นักรบเมื่อเลือกที่จะจับดาบนั่นก็ย่อมหมายความว่าความเป็นความตายใต้คมดาบคือสิ่งที่เขาภูมิใจที่สุด...ความตายเพราะไร้ฝีมืออาจดูไร้ค่าในสายตาของผู้อื่น แต่นักรบเองเขาเลือกที่จะทำเช่นนั้น..เพราะเขาคือนักรบ...
    
    ***วุ๊ย..ใครมาฉายหนังกำลังภายในในบ้านนี้อีกหละ..แวะมาทักทายจ๊า จะมีใครตามมาแฮ่มอีกหรือปล่าววุ๊ย....(กำลังฝึกเพลงดาบแม่น้ำร้อยสายอยู่ ตอนนี้ได้ 2 สายเอง น้ำปิงกับน้ำยมยังไม่ถึงเจ้าพระยาเลย)
    
    
  • วฤก

    7 กุมภาพันธ์ 2548 14:51 น. - comment id 421575

    กระดูกอ่อนวอนเขี้ยวข้าเคี้ยวกรุบ
    แค่ตระครุบคงป่นระคนผง
    ข้า..... ใจร้ายไหมเจ้าอย่าเฝ้างง
    เป็นร่างทรงเสือสมิง....ฤๅทิ้งลาย ฯ
    
    ===================================
    
    แฮ่ม!!!  .... ขอดุด้วยคน 
    
  • มัดหมี่ sun strom

    7 กุมภาพันธ์ 2548 15:47 น. - comment id 421614

    มาแอบอ่านค่ะ
    กลัวถูกคมดาบค่ะ
    ขอหลบ ๆ นะคะคุณอัล
  • ดอกข้าว

    7 กุมภาพันธ์ 2548 15:54 น. - comment id 421618

    -- แม้นตายบนสนามประลอง
    ข้าก็ยังได้ชื่อว่าผู้กล้า
    ชัยชนะกับผู้ชัยชนะ
    ลองละสายตาพินิจ
    คิดให้ถี่ถ้วน
    ทุกกระบวนทาง
    จะเห็นความแตกต่างโดนสิ้นเชิง !..
    
  • อัลมิตรา

    7 กุมภาพันธ์ 2548 16:38 น. - comment id 421631

    คุณกุ้งหนามแดง .. ชอบเพลงนี้เหมือนกันนะคะ ถ้าเกิดเป็นคนรุ่นนั้นและมีคนกล่าวอย่างนี้ .. อะ ฮ้า ..
    
    คุณเมรัย .. ศึกนี้มีบางอย่างกระหน่ำมาแล้ว บางคนคิดว่าเป็นเรื่องเป็นราวกันจริงๆ แย่เลย
    
    คุณแก่นไผ่ ใจจันทร์.. แค่พริบตา ค่ะ กระบี่ออกจากฝัก ยากคืนกลับสู่ฝักโดยมิได้ลิ้มรสคาวโลหิต
    
    คุณดาหลา & ปะการัง .. ตัวจริงอัลมิตราป้อแป้จะตายไปค่ะ แข็งเฉพาะตัวอักษรเท่านั้น
    
    พี่ดอกแก้ว .. ต้องเอาใจช่วยคุณบินเดี่ยวมากๆ นะคะ รู้สึกว่าใจของเขาจะเขวแล้ว ค่ะ
    
    คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ .. เถอะน่า เป็นตัวของตัวเองสักนิด งานการที่หนักหนาเล่นเอาสมองตึงเครียด มาผ่อนคลายบ้างก็ดีค่ะ อย่าคิดมากเลยนะ 
    
    อาหมอ .. ๕ ๕ ๕ .. แค่นี้ อัลมิตราก็ใจร้ายแล้วนา ขืนเป็นนางเสือสมิง พรรคพวกเผ่นกันหมด ต่อไปไม่มีใครกล้าเล่นกับอัลมิตราแล้ว แหง๋ๆ
    
    คุณมัดหมี่ .. มาดเข้มไปอย่างนั้นเองค่ะ ดูสิ ยังฮัมเพลงอยู่เลยนะคะ
    
    คุณดอกข้าว .. แม้กระบี่ยังไม่ถูกชักออกจากฝัก ก็พอจะมองออกได้ว่า อีกฝ่ายเป็นเพียงซากที่ถือกระบี่เท่านั้น ตายไปค่อนแล้ว ค่ะ
    
    
    มือกระบี่ชั้นหนึ่งในแผ่นดินมองท่วงทีของศัตรูอย่างระวัง 
    ตวัดกระบี่ในมือเพียงฉับเดียวก็เข่นฆ่าฝ่ายตรงข้าม 
    มือกระบี่ชั้นรองต้องประกระบี่ดังโคร้งเคร้งนานนับชั่วโมง 
    ราวกับอยากบอกโลกว่า ข้าก็ใช้กระบี่นะ 
    
    โลกรับรู้ แต่คมกระบี่ก็บิ่น ต้องเสียเวลาลับกระบี่อีกหลายวัน 
    
    มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า ..
    
    
    
  • แม่จิตร

    7 กุมภาพันธ์ 2548 21:20 น. - comment id 421791

    เห็นบอกมาวันศุกร์นี่ครับ
    อิอิ 
    
    เป็นนางเสือป่าหรือย่างไร
    อันจิตใจโหดร้ายดั่งพญา
    ถ้าเก่งจริงขึ้นรถอย่าเสียค่า
    รถไฟฟ้า BTS จะลองชม
    
     อิอิ รถไฟใต้ดินคงไม่นั่งใช่ไหม รู้อ่ะนะ อิอิ
    
  • คนเมืองลิง

    7 กุมภาพันธ์ 2548 22:12 น. - comment id 421871

    ตอนนี้เรื่องราวถึงไหนกันแล้วเนี่ย..หลับไปแป๊ปเดียวเอง เห็นมีโฆษณาคั่นกลาง555
    
    เห็นเดี๋ยวเป็นสนามรบ แป๊ปเป็นสนามรัก อีกแป๊ปเป็นสนามเด็กเล่น แล้วแป๊ปต่อไปเป็นสนามอะไรล่ะเนี่ย...อิอิ 
    
    เพลงคุณกุ้งร้องเพราะจังค่ะ เคลิ้มคิดถึงศรรามเลย ...
  • แก่นไผ่...ใจจันทร์

    7 กุมภาพันธ์ 2548 23:06 น. - comment id 421911

    ขึ้นชื่อว่ากระบี่ย่อมมีคม
    ยิ่งเป็นมือกระบี่ยิ่งต้องคมกว่า
    ศัตรูจะตายหรือไม่ ใยไม่ขึ้นกับทั้งสองสิ่ง
    กิ่งไผ่พริ้วไหวแล้ว บดบังแสงจันทร์ยามนี้
    ใบไผ่กลับปลิดปลิวจากกิ่งของมัน
    ยิ่งปลิดปลิว ยิ่งสว่างไสว ยิ่งงดงาม
    
  • แก้วประเสริฐ

    8 กุมภาพันธ์ 2548 00:24 น. - comment id 421953

    :)  ฯลฯ......555  
    
                   แก้วประเสริฐ.
  • ลิงลูกท้อ

    8 กุมภาพันธ์ 2548 21:48 น. - comment id 422335

    คารวะลูกพี่...ทุกท่านจ้า
    
    พลเปล...พร้อมคับพ้ม....อิอิ.....
    
    ว่าแต่...ลูกพี่ให้เล่นข้างไหนฮับคืนนี้....
  • ลักษมณ์

    10 กุมภาพันธ์ 2548 15:34 น. - comment id 423203

    :}
  • อัลมิตรา

    12 กุมภาพันธ์ 2548 23:31 น. - comment id 424624

    คุณแม่จิตร .. อัลมิตรายังไม่มีเหตุที่ต้องสัญจรด้วยรถไฟฟ้าใต้ดินค่ะ สงสัยวาสนาไม่ถึงแล้วกระมังเรา เดินไปทำงาน ทุ๊กวัน
    
    คุณคนเมืองลิง .. กับระเบิดเพียบ .. รอให้หน่วยกล้าตายมาเหยียบ ค่ะ 
    
    คุณแก่นไผ่ ใจจันทร์ .. เขาว่ากันว่า มือกระบี่ที่ฉกาจ กระทั่งวาจาก็คมกริบ แม้มิได้ชักกระบี่ออกมา ฝ่ายตรงข้ามก็บังเกิดริ้วรอยเสียแล้ว มาตรว่า มิได้ถือกระบี่ หากแต่กระบี่อยู่ที่ใจ ค่ะ
    
    คุณแก้วประเสริฐ .. ยิ้ม และหัวเราะ มีความสุขมากมาย ค่ะ
    
    ลิงลูกท้อ .. ลิงต้องเล่น พรรคลิงรักลิงด้วยกันสิจ๊ะ
    
    คุณลักษมณ์ .. ยิ้มสวย ยิ้มดาร์กี้ ค่ะ
    
    
  • สมิงพระราม1

    25 มีนาคม 2548 12:46 น. - comment id 444299

    ก็อย่ามัวหลงทะนงว่าตนเก่ง
    จะแพ้ภัยตัวเองนะคุยเอ๋ย
    เขาอาจเก่งแต่ทำอ่อนไว้ก่อนเอย
    ทะนงเลยต้องเสียท่าปราชัยเอย

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน