ดินสออยู่ในมือ..................สมองคือจินตนาการ ถ้อยคำที่แสนหวาน................เลือกมาสานปานถักร้อย 0 โครงเรื่องภายในใจ.............ดำเนินไปเรื่องใหญ่น้อย สะดุดก็หยุดคอย....................คนเลื่อนลอย, ใครตีความ 0 เปรียบเทียบกับคนอื่น.........อีกดาษดื่นหยิบยื่นหยาม เวลาเสียเปล่า, ปราม..............ทั้งคอยห้าม, อย่าทำเลย 0 เขียนไปเพื่ออะไร...............ภาษาไทยก็คุ้นเคย กาพย์กลอนสอนความเชย.....อยู่เฉยเฉยดีกว่ากัน 0 ฉันเขียน, ฉันหลบหนี..........ถ้อยพาทีประชดประชัน ผลงานเราต่างชั้น...................บทประพันธ์, คำนินทา.. ..
4 กุมภาพันธ์ 2548 10:50 น. - comment id 420054
อ่านะ อิ อิ.....
4 กุมภาพันธ์ 2548 11:10 น. - comment id 420074
เขาว่าด้วยเขาไม่เข้าใจ ชั่งประไรเขาคือคนที่ใจดำ ด้วยคงคิดลืมว่าเราไม่ได้ทำ สิ่งที่ผิด..คิดให้ดี..บทกลอนสอนอะไร ชั่งเขา...เขาไม่เขียนชั่งประไร เรื่องส่วนตัว...ขอใครก็ขอใคร เราชอบ..เราก็เขียนด้วยใจ แล้วทำไม...ต้องมาว่าอิจฉากัน มาเถอะมา...เรามาให้กำลังใจ ขอเธอจงคิดขีดเขียนไป เราคนนี้คนหนึ่งขอห่วงใย อ่านให้ด้วยใจที่ชอบใน...บทกลอน มาให้กำลังใจจ๊ะ..... กุ้งหนามแดง ....ไม่ต้องคิดมากนะค่ะ......มันเป็นความชอบส่วนตัวของแต่ละคนนะ..เราว่านะ....ภาษาไทยของเราแสนจะไพเพราะมีเสียงต่ำเสียงสูง...สามารถนำมาเขียนเรียงร้อยด้วยคำที่แสนจะไพเพราะได้สวยงาม..ก่วาภาษาใดในโลกนี้เลยนะ...ขอบอก...
4 กุมภาพันธ์ 2548 11:30 น. - comment id 420111
แวะมาเป็นกำลังใจให้อีกคนครับผม..
4 กุมภาพันธ์ 2548 11:43 น. - comment id 420127
ไม่ต่างค่ะ เป็นกำลังใจให้คุณกุ้งเสมอค่ะ
4 กุมภาพันธ์ 2548 12:00 น. - comment id 420139
คนเขียนก็เขียนไป จากหนึ่งใจผู้ขีดเขียน คนพูดชอบติเตียน ก็ต่างใจในเรื่องราว ความชอบที่แตกต่าง ก็ให้คุณให้โทษที่ต่างกัน พี่ดอกแก้วแวะมาทักทายค่ะ
4 กุมภาพันธ์ 2548 12:06 น. - comment id 420141
เพื่อนรัก...กาพย์ยานี 11 นี้เป็นอีกกลอนหนึ่งที่ผมชอบมากรองจากกลอนแปดและโคลงสี่สุภาพ แต่ผมตั้งมั่นใจไว้ว่าจะเล่นกลอนแปดอย่างเดียวแต่เพียรฝึกเอาไว้เท่านั้นเอง ส่วนกลอนแบบอื่นๆผมวางมือหมด ขอชมเชยเพื่อนรักมากว่าเพียรพยายามได้หลายรูปแบบจ๊ะ นี่ก็เป็นหนึ่งกลอนที่ช่างไพเราะจับใจจัง แก้วประเสริฐ.
4 กุมภาพันธ์ 2548 12:48 น. - comment id 420165
ไม่ต้องน้อยใจนะคะ...ไปสั่งทำโล่ห์แทนเหรียญให้คุณกุ้งแล้วนา มีประโยชน์ก็ตรงเอาไว้ป้องกันคำนินทาได้ (แหะๆ ...ล้อเล่นนะคะ...เห็นว่ากำลังหงุดหงิดน่ะ) ............................................................................................ ลี่...ผู้มาเยือน .
4 กุมภาพันธ์ 2548 13:30 น. - comment id 420195
เห็นทุกวี่ทุกวัน เรื่องของฉันยังโดนว่า ภาพนั้นยังติดตา คำกล่าวว่าใครบางคน อยากรู้เรื่องเหตุผล เธอก็คนฉันก็คน เขียนไปใจเปี่ยมล้น แต่ต้องทนคำประนาม ผมก็เคยเหมือนกันนะครับ รู้สึกไม่ดีเลยที่มีเหตุการณ์อย่างนี้เรื่อย ๆ มาเยี่ยมครับ
4 กุมภาพันธ์ 2548 13:36 น. - comment id 420203
ทุกตัวอักษร แม้จะต่างลีลา ต่างอารมณ์ กระทั่งต่างฝีมือในการเขียน แต่ตัวอักษรก็คือตัวอักษร หาใช่ตัวชี้วัดว่า สิ่งใดเหนือกว่าใคร หรือ สิ่งใดด้อยกว่าใคร จากปฐมอักษรสี่สิบตัว ผิดแต่ว่าการหยิบมาประสมแตกต่างกันเท่านั้น บางทีอัลมิตราก็หลบผู้คนรอบข้างมานั่งเขียนเงียบ ๆ คนเดียว คุยกับใจตัวเอง แม้จะมีโต้แย้งบ้าง แต่คงไม่มีเรื่อง เหมือนคุยกับคนอื่นแล้วต้องข่มใจนิดๆ หลายคนผละจากบ้านกลอนไทย เพราะถ้อยคำที่มีคนทิ้งความให้อ่าน ซึ่งความนั้นกระเทือนใจ จนรับไม่ได้ จนต้องถอยฉาก อัลมิตราเห็นเพื่อนหลายคน ที่ก้าวออกไป แรก ๆ อัลมิตราก็เฝ้าสงสัย บางครั้งก็ไต่ถามกันตรง ๆ จนในที่สุดอัลมิตราคงเลิกถามใครแล้ว ใช่ว่าอัลมิตราจะไม่รู้สึกรู้สาที่ใครสักคนจะหายไป เพียงแต่อัลมิตราเคารพสิทธิ์ในการตัดสินใจของเขาต่างหาก ..
4 กุมภาพันธ์ 2548 13:37 น. - comment id 420206
มาเป็นกำลังใจให้นะคะ ซื้อข้าวผัดกุ้งกับแหนมมาฝากค่ะ อิอิ อร่อยจนพุงกางแล้วค่ะ
4 กุมภาพันธ์ 2548 13:46 น. - comment id 420215
.. เห็นด้วยกับคุณอัลมิตราอย่างยิ่งครับ ปล. ขอโทษคุณอัลมิตรามา ณ โอกาสนี้ ที่เคยพาดพิงถึง แต่เป็นการหยอกล้อ แซวเฉย ๆ นะครับไม่ได้คิดอื่นใด อย่าน้อยใจหายไปอีกคนนะครับ *-* เพิ่งแซวมาหยก ๆ อิอิ ต้องขอโทษไว้ก่อน *-*
4 กุมภาพันธ์ 2548 15:26 น. - comment id 420266
ไม่มีอะไรที่เหมือนกันหมดทุกอย่างหรอกค่ะ เป็นกำลังให้นะคะ
4 กุมภาพันธ์ 2548 15:27 น. - comment id 420269
หลบหลีก..คำนินทา สร้างภาษา..เป็นงานกลอน พักผ่อน..อารมณ์ร้อน ไม่อยากย้อน..ให้เกิดความ อักษร..อันแสนสวย เกิดขึ้นด้วย..ต่างนิยาม ความเอ๋ย..เจ้าความงาม ได้หักห้าม..ยามร้อนใจ สุดท้าย..ได้ชุ่มเย็น ทุกสิ่งเห็น..ก็สวยใส คำรวน..ที่กวนใจ ก็หยุดได้..โดย.กวี ........................................... ...........................................
4 กุมภาพันธ์ 2548 15:38 น. - comment id 420273
คุณลอยไปในสายลม.. :) .................................................................... คุณแก้วนิดา.. เห็นด้วยอย่างยิ่งค่ะ ความชอบของแต่ละท่านต่างกัน ขอบคุณค่ะ ที่เป็นกำลังใจให้เสมอ.. .................................................................... คุณบินเดี่ยวฯ บินไหวไหมค่ะ วันนี้... .................................................................... คุณกานต์...เพียงพลิ้ว วันนี้ดื้อจังเลย ตัวเอง.. .................................................................... พี่ดอกแก้ว.. ขอบคุณค่ะพี่ เห็นด้วยความชอบ..ที่ต่างกันก็ให้คุณและโทษแตกต่างกันไปค่ะ สุดแล้วแต่ความชอบของแต่ละท่านค่ะ.. .................................................................... เพื่อนแก้ว.. ความถนัดของแต่ละคน.. ต่างกันค่ะ ก็เขียนตามความชอบน่ะค่ะ.. กุ้งก็ใช่ว่าจะเก่งกาจอันใด เขียนเพราะชอบเช่นกัน ส่วนที่เขียนหลายแบบ เผื่อเบื่อแบบหนึ่งก็เขียนอีกแบบหนึ่งเท่านั้นเองค่ะ..มิได้มีความซับซ้อนประการใด.. .................................................................... คุณลี่... กันน้ำลายได้ดีน่ะ..โล่ห์เนี่ย..อิอิ.. .................................................................... คุณแม่จิตร.. ก็พยายามฝึกฝนในแนวทางของเราค่ะ บนพื้นฐานของฉันทลักษณ์ที่ถูกต้อง คนที่มาแนะนำ...ก็หวังดี แต่ทีนี้...ประโยคของครูอาจจะแข็งไปนิดนึงน่ะค่ะ...(นึกถึงคุณครูสมัยก่อนน่ะค่ะ จะค่อนข้างเข้มงวดนิดนึง แต่ทว่าจบแล้วได้ดีทุกคน) .................................................................... คุณอัลมิตรา.. เราก็มิใช่...มิรู้สึก...ทุกครั้งที่มีคนเดินออกไป... ก็เศร้าเหมือนกัน...แต่ก็เคารพในสิทธิ์ของแต่ละคน.. บางครั้งเราเองก็เคยคิดหนีไป.. แต่แล้วความรักในงานเขียนมีมากกว่า เจ้าความถือตน (ภาษาธรรมเรียกว่ามานะ) ว่าเราเองมีเกียรติ์ มีศักดิ์ศรี จนใครๆ ก็มาแตะต้องมิได้...ทั้งๆ ที่ความจริงเราก็แค่โลกธาตุอย่างหนึ่ง เปล่าหรอกเรามิได้ลึกซึ้งจนเห็นธรรมเช่นนั้น .. เพียงแต่เราชอบสู้ ล้มแล้วลุก เขียนต่อ ประเภทวัวกระทิงอะไรประมาณนั้นน่ะ ต้องตายคาดาบถึงหยุดมันได้.... จึงได้เขียนอยู่ทุกวันนี้... .................................................................... คุณคนเมืองลิง.. มีโอเลี้ยงรึเปล่าค่ะ ติดคอแล้ว..คุยกับคุณอัลมิตรายาวไปนิด.. .................................................................... คุณไวยากรณ์.. ค่ะ...คุณอัลมิตราเป็นเพื่อนที่น่ารักมาก..(พูดจริงน่ะ) ปล. (บ้าง) เราก็ขอโทษอัลมิตราด้วย...น่ะ ที่เราตอบเมล์ช้า ตั้งแต่ปีที่แล้วเราเพิ่งมาเปิด...อ่านน่ะ..ตัวเองรอเค๊านานไม๊..ไปงานเลี้ยงแต่งงานป่านนี้..กว่าจะเปิดลูกบวชพอดี... ..รอเงกเลย ยังไงส่งเมล์มาที่ yahoo ถ้าด่วนก็ส่งกระแสจิตมาได้เสมอ.. ....................................................................
4 กุมภาพันธ์ 2548 15:44 น. - comment id 420282
ขอบคุณ คุณคิมค่ะ.. ขอบคุณเพื่อนเมจิค.... หลบปัญหา มาเรียน ขีดเขียนกลอน ได้พักผ่อน วันวัน สร้างฝันสวย ได้พบเพื่อน มากมาย ได้อำนวย มาสอนด้วย แนะนำ ในคำกลอน อยากขอบคุณ ไมตรี ที่แสนหวาน อยากจะอยู่ นานนาน จบงานสอน พัฒนา ตนเอง นักเลงกลอน รวมอักษร สร้างบท รจนา... ขอบคุณค่ะ..
4 กุมภาพันธ์ 2548 16:30 น. - comment id 420321
รอบสอง..คุณกุ้งยังไงต้องบินไหวแน่ครับ..เพราะมีคนลับมีดรอเฉือนอยู่..ต้องกลับไปตั้งค่ายกลใหม่ก่อน..
4 กุมภาพันธ์ 2548 17:05 น. - comment id 420341
คุณบินเดี่ยวฯ ขอให้โชคดีน่ะค่ะ ขอมอบเหรียญกล้าหาญผ่านหน้าเวป ให้เจ้าเก็บใส่กรุอนุสรณ์ คงสิ้นชีพคราวนี้หนอกล้าต่อกร กับบังอรยอดหญิงอัลมิตรา ทั้งรถและเปลหามตามส่งหมอ เปิดไฟรออาการหนักรอรักษา ปีกก็เจ็บแถมโดนตัด..กัดฟันมา อนิจจา..บินเดี่ยวฯ ข้าฯ เสียวแทน.. ..
4 กุมภาพันธ์ 2548 21:47 น. - comment id 420482
คุณกุ้ง..จะเอาเหรียญหรือคืนปล่าว..ทิ้งไว้หน้าบ้านนะ...แบบว่าขอไปตั้งหลัก..แต่ไม่ถอยนะ..สู้!!!!!!
4 กุมภาพันธ์ 2548 22:53 น. - comment id 420531
เอากำลังใจมาหนึ่งกระบุง
5 กุมภาพันธ์ 2548 11:13 น. - comment id 420619
ไม่เอาคืนจ๊ะ ให้แล้วให้เลย..น่ะคุณบินเดี่ยว สองกระบุงได้ไหมค่ะ ...มีส่วนลดให้ด้วย..คุณฤกษ์..
5 กุมภาพันธ์ 2548 12:08 น. - comment id 420660
คิดมากแก่เร็วน่ะครับ คุณป้า
7 กุมภาพันธ์ 2548 20:09 น. - comment id 421695
ฉันเขียนเพียรสรรสร้าง ในเส้นทางสานสายฝัน แม้ไม่เด่นจำนรร แต่ตัวฉันก็ภูมิใจ *-*ชอบที่คุณเขียนนะค่ะ ชื่นชมในผลงานเสมอค่ะ*-*