ในวันที่บอบช้ำฟังคำหวาน เหมือนเขาหว่านกล้ารักมาทักถาม คนเคยเจ็บก็สานต่อตอบข้อความ ที่ต่อตามก็คือเขาเป็นเงาใจ ที่หวั่นเกรงก็แค่ทางข้างหน้าโน้น จะอ่อนโอนหายห่างไปบ้างไหม เมื่อเหงาเหงาเขาก้าวมา...เรากล้าไป เล่นกับไฟหรือเปล่าเฝ้าถามตัว
4 กุมภาพันธ์ 2548 07:24 น. - comment id 419988
เหงาครับ.....เศร้าด้วย มาเป็นกำลังใจให้นะครับ
4 กุมภาพันธ์ 2548 09:37 น. - comment id 420009
อย่าหวั่นเกรง หากก้าว ด้วยความกล้า วันข้างหน้า จะเศร้า หรือสดใส แม้พลาดพลั้ง ไร้หวัง ดั่งตั้งใจ เข้มแข็งไว้ คงไม่นาน ต้องผ่านมัน ***แวะมาทักทายครับผม
4 กุมภาพันธ์ 2548 10:50 น. - comment id 420055
คงไม่มังค่ะ...ต้องลองดูก่อนค่ะ อย่าเพิ่งตัดสินใคร...และตัดสินใจ... ..
4 กุมภาพันธ์ 2548 15:09 น. - comment id 420261
คงคล้าย แมงเม่า บินเข้ากองไฟ ให้ดื่มกิน...น้ำตา ยามค่ำ
4 กุมภาพันธ์ 2548 20:05 น. - comment id 420407
เห็นด้วยกับคุณ กุ้ง ดู ๆ กันไปก่อนนะครับ
4 กุมภาพันธ์ 2548 21:21 น. - comment id 420457
มาให้กำลังใจค่ะ วันก่อน ขอโทษน้า
4 กุมภาพันธ์ 2548 22:46 น. - comment id 420530
ถ้าเผื่อเราก้าว บ้างล่ะ อิอิ