ฝากการ์ดมาให้..........ฝากใจถึงกัน

บ้านรอจันทร์

การ์ดเอยแม้นบอกได้        วอนเจ้าให้บอกนวลนาง
ว่าพี่ที่ปลายทาง                  เฝ้าคิดถึงคนึงครวญ
ห่างไกลใจยิ่งห่วง               พี่เศร้าทรวงสุดกำสรวล
อยากได้ใกล้เนื้อนวล         ขวัญใจพี่ที่ครองใจ
หนึ่งวันที่ผ่านพ้น                 เจ้าหน้ามลน้องรู้ไหม
เนิ่นนานสักปานใด             กับตัวพี่ที่รอคอย
ยามเช้าไม่เห็นหน้า             ตื่นลืมตาเงียบเหงาหงอย
ยามบ่ายไม่วายคอย             ทั้งที่รู้อยู่ห่างกัน
ค่ำแล้วอาทิตย์ตก               มองดูนกยิ่งโศกศัลย์
นกยังคืนรังมัน                    ไม่เหมือนเราที่แรมรา
ยามดึกเดือนคล้อยต่ำ          น้ำค้างพรำเฝ้าแลหา
ไม่เห็นขวัญชีวา                  น้ำตาพี่ก็พร่างพราย
เหนื่อยนักจึงพักผ่อน           ล้มตัวนอนดั่งมุ่งหมาย
หลับตาหลับง่ายดาย            แต่ใจนี้สิตรอมตรม
หนึ่งวันยังเพียงนี้                  แล้วหนึ่งปีโอ้ขื่นขม
หนึ่งปีที่ระทม                      เหมือนดังสิ้นชีวาวาย
เก็บไว้แนบใจพี่                   ตราบชีพนี้ดับสูญหาย
รักเจ้ามิรู้คลาย                    จนชั่วนิจนิรันดร
จะคอยด้วยความหวัง            ด้วยพลังมิทอดถอน
ด้วยรักด้วยอาทร                 ด้วยคำนี้......สัญญา
แด่น้อง.................จันทร์กะพ้อ