สับสนตัวเอง

ทะเลจรดฟ้า

ช่างสับสนวุ่นวายในใจแท้ๆ
เกิดอะไรกันแน่กับตัวฉัน
คิดวกวนเวียนไปอะไรกัน
ยิ่งนับวัน ยิ่งฟุ้งซ่าน....มันคืออะไร?
                                              
                         ตั้งสติเริ่มคิดใหม่ 
                               ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเรา
                                     ทำไมใจร้อนรุ่มดังไฟสุมมาแผดเผา
                                           อ่อนไหวไม่บรรเทา หลงมัวเมาในคารม
ใยเล่าจิตจึงคิด
   วิปริตได้เพียงนี้
      ห่างไกลกันเถอะคนดี
          ด้วยเรานี้คงไม่สมปอง
                                 คงเคยทำบุญร่วมชาติ
                                     คงเคยตักบาตรร่วมวัดกันมา
                                          จึงได้เข้ามาคบหา  
                                                มาพูดจาด้วยกันดีๆ
                           ถึงแม้ในโลกแห่งความฝัน
                                เธอและฉันคบกันแบบนี้
                                      แต่ในโลกความจริงนี่สิ
                                            จะทำแบบนี้ได้อย่างไร
ถึงไม่พูดถึงไม่บอก
แต่สิ่งที่ออกมาจากใจ
สื่อภาษามาพอรู้ได้
ว่าคิดอย่างไรในใจเธอ
                             อยากจะบอกเธอให้รู้  
                                 อยากจะมาให้เธอมาดูมาเห็น
                                     นี่แหละฉันตัวเป็นๆ
                                          หากเธอได้เห็นจะว่าอย่างไร
                จะรักฉันที่ใบหน้า
                    รูปร่างหน้าตา หรือจิตใจ
                          รักจริงที่เธอมอบให้
                                เป็นคำพูดจากใจ หรือเพียงลมๆ
หากฉันไม่ใช่นางฟ้า
ไม่ใช่ดาราที่เธอใฝ่ฝัน
จะยังคบหาและมารักกัน
หรือตัดสัมพันธ์กันไปเลย..........