หน้าส่วนตัว
อติต์ผู้เยาว์ยงลงลับโลก
จักคลายโศกด้วยชื่อยงคงเนาว์มั่น
ผู้บั่นชีพถึงวางวายมลายอันต์
เพื่อเสพสันต์ธิปนาประชาไตย
อธิปไตยในหนึ่งซึ่งมนุษย์
คือสูงสุดที่ต้องตนจนหม่นไหม้
จนสิ้นเลือดเชือดเนื้อเพื่อเกื้อไทย
มลางลายวายเพื่อเกื้อแผ่นดิน
บทกวีนี้ขอมอบให้ผู้วางวาย
ในการ รัฐประหาร 6 ตุลาคม 2519
เราได้อ่านบนความใน www.2519.net แล้วรู้สึกเศร้าใจ และห่วงแหนประชาธิปไตยมาก
เรารู้สึกรักชาติมากขึ้น เราจึงกลั่นกรองบทกวีนี้ออกมา เราได้เขียนกวีนี้ไว้ในสมุดเยี่ยมของ www.2519.net
และเพื่อให้ทุกคนได้อ่านเราจึงนำมาเขียนไว้ในที่นี้
และเราก็หวังว่าทุกคนที่ได้อ่านบทกวีนี้
จะรู้สึกได้เช่นกันกับเรา
ปฎิวรฎา 25 ม.ค. 2548 13:34 น. - ID 69950 
3090
2
0
5 กรกฎาคม 2553 06:56 น. - comment id 235396
25 มกราคม 2548 14:40 น. - comment id 412866
6 ตุลาคม 2519.. หน้าประวัติศาสตร์เสี้ยวนี้ยังคงพร่ามัว แต่สายธารโลหิตแดงฉานชัดเจน แม้จะพร่ามัว..... แต่รอยด่างนี้จะไม่มีวันลบเลือน
25 มกราคม 2548 14:59 น. - comment id 412883
ขอบใจนะคะ แต่เรายังมีชีวิตอยู่ แม้จะได้เข้าไปอยู่ทั้ง 14 ตุลาและ 6 ตุลา ขอคารวะ ยังอีกหลายเดือน
25 มกราคม 2548 15:32 น. - comment id 412907
เพื่ออิสรภาพ
20 มกราคม 2550 14:51 น. - comment id 414862
อติต์ชนชาติสยามต้องจารึก กำเนิดศึกรัฐประหารสะท้านไหว อริราษฎร์ชาติประชาคลาครรไล ร่วมรวมใจผนึกซร้องป้องชาติตน
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
