เจ้านาย & ลูกจ้าง

ดาหลา & ปะการัง

ไม่ค่อยเข้าใจนัก.............
ว่าทำไม..........................
อารมณ์ ของคนเป็นนาย นี่ ...............ระงับไม่ได้หรือ..............
เป็นลูกน้องนี่ต้องรองรับอารมณ์ ด้วยหรือ
ลูกน้องมิใช่ คน  ไม่ เป็นปัจเจกบุคคลหรือ..............
ไม่เข้าใจ.............จริง ๆ
เวลา ก็คงไม่ได้อีกแหละ
ฉันอ่านหนังสือ เค้าบอกว่า  อย่าทะเลาะกับนาย    จะชิป.....ตลอดกาล 
แล้วจะให้รองรับอารมณ์ ตลอดก้อไม่ใช่อีกแหละ
แต่..............ถ้า มึนตึงอยู่อย่างนี้
คนที่เจ๊บคือ...........ก็คือเราสินะ
ไม่เข้าใจอยู่ดีหล่ะ
ทำไม คนเรา.............
โต โต กันแล้ว  อยุ่กับเหตุและผลไม่ได้หรือ ?
เหตุและผลของการกระทำ ...........
เหตุและผลที่เรารู้ ๆกันอยู่..............
แล้ว ทำไม ผู้เป็น  นาย   ไม่ระงับ  สติอารมณ์  
ก่อนที่จะเห็นเราเป็นกระโถน !!!
อ่านหนังสือ ของคุณ อ้อม ประนอม ท่านสอนเอาไว้ว่า..............
 ให้มีทัศนคติต่อคนต่องาน  ในเชิงสร้างสรรค์ จะสุขใจ
โดยเฉพาะเจ้านาย  การเข้าใจนาย รู้ใจนาย ปรับตัวเขากับนายให้ได้ 
 มิใช่ ให้นายปรับตัวมาหาเรา....งานจะสำเร็จไปครึ่งหนึ่งแล้ว  
เชื่อและพยายามทำความเข้าใจแล้ว..............
ต้องบอกว่า .............ยากเหลือเกิน
ภาวะนี้ อึดอัดแต่ก็ต้อง อดทน ..............ใช่ไหม ?
แต่  ในฐานะ ที่เราเป็น   คน   
ไม่ว่า นายหรือลูกน้อง  ต้อง มีจิตสำนึกว่า เขาก็คน เราก็คน  เช่นกัน
ใจเขาใจเรา................
เอามาทดแทน ใส่ใจลงไปบ้าง.............น่าจะดีนะ
ดาหลา & ปะการัง
๒๑ มกราคม ๒๕๔๘
เวลา ๒๒.๕๘ น. แล้ว
ขอบ่นยามดึก สักนิด  อัดอั้นตันอุราเหลือหลาย